Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Καγιέν

Τι μανία είναι αυτή με τα τετρακίνητα αυτοκίνητα; Δεν είναι τωρινή, υπάρχει εδώ και κάτι χρόνια, πάντως είναι σίγουρα καινούργια μανία. Όπως παλιά ήταν οι μπεμπέκες και τα μερτσέντε, πάντα σε ασημί χρώμα σαν τα κουτάκια των αναψυκτικών, έτσι και τώρα, οι Καγιέν και τα τετρακίνητα Λέξους είναι το απόλυτο σύμβολο, το απόλυτο μάστ του αστού, χωρίς τέσσερα επί τέσσερα, είσαι γυμνός, δεν έχεις αυτοκίνητο, είσαι ένα τίποτα.

Πως μου ήρθαν αυτά τώρα; άκουσα στις ειδήσεις ότι το πρώτο πράγμα που έκανε ένα από τα μπουμπούκια της προσφάτως συλληφθείσας συμμορίας ήταν να πάρει πολυτελές τετρακίνητο αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ! Μα καλά τι απωθημένα και τι είδους κόμπλεξ είχε αυτός ο άνθρωπος που έκανε όλα αυτά τα εγκλήματα για ένα αυτοκίνητο;; ένα απλό αυτοκίνητο;; Είμαστε με τα καλά μας;

Παλιά λέγαμε για τα τζίπ του Κολωνακίου, που με άδεια αγροτικού διάφορα μαϊμούνια έπαιρναν τζιπ και τα είχαν παρκαρισμένα στο κολωνάκι πίνοντας καφέ στο αγροτικό καφενείο – ντα κάπο! Τώρα όλοι οι κοιλαράδες λιγούρηδες, και κάτι σύζυγοι-ξέκωλα έχουν και μία καγιέν και γυρνάνε σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας. Πως λοιπόν να μην γίνουν μαστ αυτά τα γαϊδουράμαξα και να μην θέλουν όλοι να τα πάρουν. Στο γραφείο έχουμε πάρα πολλά 4x4, αλλά και πολλοί φίλοι μου έχουν πάρει τέτοια αμάξια, γιατί;, δεν ξέρω τι να σας πω. Για τους χωματόδρομους στο νησί το καλοκαίρι, για τα χιόνια τον χειμώνα (τις 2 μέρες δηλαδή που έχει χιόνια στην Αθήνα), αυτά. Α ναι! και η αδελφή μου που πήρε ένα μεταχειρισμένο Τέριος για να παρκάρει σε πεζοδρόμια γιατί δεν το έχει το κανονικό παρκάρισμα!

Πόσοι από αυτούς βέβαια, πάνε το πανάκριβο γαιδουράμαξο σε χωματόδρομο είναι ένα ερώτημα! Κανείς, η μάλλον ελάχιστοι και για ελάχιστο!! Πρώτον γιατί δεν ξέρουν να οδηγούν είτε σε χιόνια, είτε σε ποτάμια, είτε σε σκατόδρομους, είτε σε παραλίες. Και δεύτερον γιατί στα πιο πάνω βρίσκονται μόνο 10 βία 15 μέρες το χρόνο, σε περίοδο διακοπών. Όλο τον υπόλοιπο καιρό είναι στην ωραιότατη Αθήνα, οδηγούν μεταξύ Αττικής οδού και Κηφισίας, και το πιο γουάιλντ που τους έχει τύχει είναι μία λακκούβα ένα στενό παρακάτω από το σπίτι τους!

Τώρα για τις χαζογκόμενες/κυράτσες που βλέπεις να οδηγούν τα θηρία – και είναι πάρα πολλές - τι να πω! Συνήθως είναι τα 2α αυτοκίνητα της οικογένειας τα κυριλέ, του σαββατοκύριακου!, ο σύζυγος πάει το πρωί στη δουλεία με το Οπελ κόρσα, και η μαντάμ καβαλάει την καγιέν, όπως καβάλαγε μικρή τον γάιδαρο στο χωριό, και πάει λαϊκή!

Θα μου πείτε, μα καλά τι σκούζεις, αφού και εσύ θες ένα τέτοιο! Και βέβαια θέλω, αλλά το φθηνότερο! Με τα λιγότερα κυβικά, και μόνο γιατί είναι ψηλό, όχι για κανένα άλλο λόγο. Σε χιόνια δεν με ενδιαφέρει να πάω, δεν ξέρω να οδηγώ σε χιόνια, σε χωματόδρομους έτσι και αλλιώς πάω με το δικό μου, που του έβαλα λάστιχα για χώμα και το έκανα παντός καιρού, έτσι για να μπορώ να κουβαλάω πιο πολλά πράγματα, για να έχω μεγάλα πορτμπαγκαζ, και να μπορώ να βάζω όλο και πιο πολλούς φίλους μέσα, το θέλω. Αυτοί είναι οι λόγοι, αλλά μάλλον δεν θα το κάνω, μια χαρά πάει και ο δικός μου ο κουβάς, δεν έχω σταματήσει προς το παρόν μπροστά σε κανένα χωματόδρομο και με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη, όταν άλλοι καγενάτοι φίλοι μου, δεν το τόλμησαν γιατί «τα χαλικάκια που πετάγονται γδέρνουν το χρώμα»!!!!

Στην Κύμη πέρασα υπέροχα, είναι πανέμορφα εκεί, πολύ εύκολα να πάς, 2 ώρες δρόμο και οι παραλίες είναι φοβερές! Άσε τους κουμιότικους μπακλαβάδες! Δεν υπάρχουν λόγια.

Και στο Τρίκερι που πήγα μετά ομοίως υπέροχα ήτανε! Φοβερά νερά, φοβερές θέες, πανέμορφα μέρη. Γελάσαμε με την ψυχή μας, με διάφορες πλάκες, και βέβαια φάγαμε του σκασμού. Δεν μπορώ να τρωω άλλο!!! Πρέπει να κάνω μία αποτοξίνωση με φρούτα νομίζω.

Λοιπόν η σημερινή συνταγή, είναι λίγο μυστήρια, ξέρω δεν θα την κάνετε γιατί οι περισσότεροι είστε παραδοσιακοί τύποι, αλλά σας την γράφω γιατί πιστεύω ότι είναι μία υπέροχη ιδέα, τώρα το καλοκαίρι, να κρυώσετε ελαφρά ένα καλό κόκκινο κρασάκι, να φωνάξετε φίλους και να κάτσετε στην βεράντα να φάτε ελαφριά τυράκια με ......

Σάλτσα από κεράσια και μπαλσάμικο

2 κούπες κεράσια, ξεκουκουτσιασμένα
5 ξερά βερίκοκα ψιλοκομμένα
½ κούπα ξανθές σταφίδες
1 κουταλάκι του γλυκού σπόρους κόλιανδρο σπασμένους σε ένα γουδί
1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
¼ της κούπας ξύδι μπαλσάμικο
¼ της κούπας ζάχαρη
ξύσμα από 1 λεμόνι
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

Σε ένα κατσαρολάκι βάζετε όλα τα υλικά να βράσουν μαζί με ½ κούπα νερό, σε πολύ χαμηλή φωτιά για περίπου 30 λεπτά μέχρι να γίνει το μίγμα πηχτό σαν μαρμελάδα. Βάλτε το σε ένα βάζο και αφήστε το να κρυώσει καλά και στο ψηγείο για μερικές ώρες. Είναι υπέροχο συνοδευτικό λευκών τυριών, μανούρι, ανθότυρο, μπρι, καμαμπέρ, αλλά και γλυκιάς γραβιέρας, και παρμεζάνας! Με λίγα ψαγμένα ψωμάκια και μερικά κριτσίνια, την κάτσατε τη βάρκα φίλοι μου, θα πιείτε όλη τη κάβα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: