Εκείνο το παλιό και μάλλον άχαρο τραγουδάκι που έλεγε Μπραζίλ, Μπραζίλ το θυμάστε; ήταν μία αλόγα που χοροπήδαγε πάνω στα υπερμεγέθη τακούνια της και προσπαθούσε να συγκρατήσει τους ανανάδες και τις καρύδες πάνω στο κεφάλι της, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Ήταν των παιδικών μας χρόνων το απωθημένο. Η αλόγα και η Ραφαέλα Καρά!
Φοράγαμε με την αδελφή μου κάτι κόκκινα – καρπουζί ζιβάγκο και τα σφηνώναμε πάνω στο κεφάλι μας ώστε να τα κάνουμε σαν μακριά μαλλιά, και αρχίζαμε να χοροπηδάμε πάνω στα κρεβάτια και να κουνάμε πάνω - κάτω τα καρπουζί μαλλιά μας και να τραγουδάμε, τακα τακα τακα τακα τακα τααααα … ώσπου η μητέρα πάθαινε νευρικό κλονισμό και ήθελε να μας δώσει στους γύφτους. Αυτό όμως δεν γινότανε, γιατί οι γύφτοι δεν μας θέλανε φαίνεται και έτσι ήταν πολύ δυστυχισμένη.
Πως μου ήρθαν όλα αυτά; μα εδώ και χρόνια ζούμε την εποχή τη Βραζιλιάνικης πολιτισμικής κυριαρχίας. Ο Λούλα, μπορεί να κατάφερε κάτι για τους συμπολίτες του αλλά δεν εντυπωσίασε με το κουμουνιστοκαπιταλισμό του το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα. Τα παγκόσμια τηλεοπτικά δεδομένα όμως τα άλλαξε. Τι εξάγει η Βραζιλία; σαπουνόπερες!
Κυριακή βράδυ και το μεγάλο κανάλι, που αποτελεί πλέον μεγάλη απελπισία, παίζει Πάτυ. Τι είναι τούτο το Πάτυ, αναρωτήθηκα; Βραζιλιάνικη σαπουνόπερα, με ένα άσχημο κοριτσάκι αυτή τη φορά, όπου μετά τη Μαρία την άσχημη, το Λάκη το μαλάκα, τη Ζωζώ τη πικραμένη, το Μανουέλ τον καρατομένο και τη Χουανίτα τη μυξοπάρθενη, ήρθε στο σαλόνι μας να μας χαλάσει.
Παρατηρώ ότι όλες οι άσχημες Βραζιλιάνες, έχουν σιδεράκια. Οι όμορφες έχουν τριζάτα οπίσθια, οι άσχημες όμως υποχρεωτικά σιδεράκια. Για κάποιο λόγο τα παιδιά εκεί δεν προσέχουν τα δόντια τους. Επίσης στο μυαλό του Βραζιλιάνου σεναριογράφου, παίζει πολύ το παραμυθάκι με τη Σταχτομπούτα, και τον πρίγκιπα, γιατί όλα τα σενάρια αυτού του είδους καταλήγουν ένας καρακούκλος και καλά, να ερωτεύεται τη δύστυχη άσχημη, και ωσάν ιππότης να κάνει μία μπράφ και να τις βγάζει τα σιδεράκια!
Τέτοια όνειρα κάνω το βράδυ και αναστατώνομαι. Βέβαια εμένα τα δόντια μου είναι μια χαρά, αλλά αν είναι να βρω τον καλό μου, και σιδεράκια βάζω και μασελλλίτσα.
Η αλήθεια είναι ότι πέρασε από το μυαλό μου, ότι το μεγάλο κανάλι χρηματοδοτείτε από οδοντίατρους. Τρελά λεφτά θα βγάζουν με τόσα σιδεράκια. Από την άλλη όμως δεν μου φάνηκε και πολύ πιθανό αυτό το σενάριο και άρχισα να φαντάζομαι, τι είδους συμπολίτες μου, βλέπουν Κυριακή 9 το βράδυ, τη Πάτυ τη χαζοχαρούμενη και δεν το έχουν ρίξει στο Ζωνιανό!!! Από την άλλη μπορεί να το έχουν ρίξει ήδη στο Ζωνιανό για΄ αυτό το λόγο βλέπουν Πατυ.
Τώρα θα με ρωτήσετε τι έπαθα στα καλά καθούμενα; μα είναι δυνατόν; ούτε σαπουνόπερες δεν μπορούμε να φτιάξουμε πλέον; Που είναι η παλιά καλή εποχή με τον Γόγο, τη Βίρνα Δράκου, τον αστυνόμο Θεοχάρη, όλα αυτά δώσανε θέσεις στη Βουλή θέλω να σας θυμίσω!! Κατάντια έχουμε ξεπέσει σε παραμυθάκια από τη Μπραζίλ ……
Κόκορας παστιτσάδα (Παραδοσιακή Κερκυραίικη συνταγή)
1 κόκορας 1 ½ κιλό κομμένος σε μερίδες
1 φλιτζάνι του καφέ ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
4-6 σκελίδες σκόρδο
4 κουταλιές ντοματοπελτέ
1 κουταλιά ξύδι
1 κουταλιά ζάχαρη
1 γερή πρέζα κανέλα
1 κουταλάκι του γλυκού κόκκους μπαχάρι
4-5 γαρίφαλα
½ κιλό μακαρόνια Νο 5
τριμμένο κεφαλοτύρι
αλάτι, πιπέρι
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι να ζεσταθεί. Ρίχνουμε τις μερίδες του κόκορα και τον σοτάρουμε μέχρι να ροδοκοκκινίσει. Ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και συνεχίζουμε το σοτάρισμα. Διαλύουμε τον ντοματοπελτέ σε 2 ποτήρια νερό και τον ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε το ξύδι, τη ζάχαρη, τη κανέλα, το μπαχάρι, τα γαρίφαλα, το αλάτι και το πιπέρι. Χαμηλώνουμε τη φωτιά, συμπληρώνουμε λίγο νερό εάν χρειάζεται και σιγο-μαγειρεύουμε τον κόκορα για 1 με 1 ½ ώρα περίπου μέχρι να γίνει τρυφερός. Όσο ο κόκορας μαγειρεύεται βράζουμε τα μακαρόνια. Όταν ο κόκορας γίνει τρυφερός τον βγάζουμε σε μία πιατέλα. Προσθέτουμε 1 φλιτζάνι του καφέ νερό μέσα στη σάλτσα, αφήνουμε να πάρει βράση και αδειάζουμε μέσα τα μακαρόνια. Τα γυρίζουμε 2-3 φορές να κοκκινίσουν.
Σερβίρουμε τα μακαρόνια σε πιατέλα και από πάνω τους αραδιάζουμε τον κόκορα. Πασπαλίζουμε με τριμμένο κεφαλοτύρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου