Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Καλό Καλοκαίρι

Το καλοκαίρι είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό....

Εκεί λοιπόν που σκέφτεσαι με συνθηματολογία Πασόκ, το καλοκαίρι που ζούμε σε τούτη δω την ταλαίπωρη τη χώρα, κάνεις να δεις λίγο τον ουρανό και βλέπεις μία συννεφάρα να!

Αναρωτιέσαι, λοιπόν, σκέφτεσαι, προβληματίζεσαι. Χειμώνας είν’ τούτο ή καλοκαίρι;; Χειμωνοκαλόκαιρο και έξ’ απ’ την πόρτα. Περίεργο πράγμα ρε παιδάκι μου. Ένα θεματάκι με τα μπάμπα μπούμπα και τους κεραυνούς το έχω, η έρμη. Το μεσημέρι του Σαββάτου λοιπόν, έχοντας ετοιμάσει τα πάντα για το βραδινό κοκτέιλ πάρτι, έπεσα να κοιμηθώ για να αντέξω το ξενύχτι.

Γκρουουουμμμμμσσσσχχχχτρρρρρρρ, ο πρώτος κεραυνός. Ανοίγω τα μάτια μου, βλέπω μαυροσκόταδο μέσα από τις γρίλιες. Πάει πέρασε η ώρα και παρακοιμήθηκα, σκέφτηκα! Σηκώνομαι, και βγαίνω στη βεράντα. Στο βάθος η Πεντέλη ήταν λουσμένη στον μεσημεριανό ήλιο, αριστερά στο Χαλάνδρι μέχρι την Πάρνηθα επικρατούσε χειμώνας βορειοευρωπαϊκός. Η μπόρα, μπουρίνι φθινοπωρινό θα το έλεγες, κράτησε 20 λεπτά, μπλούστρωσε τον τόπο όλο και με ανάγκασε να ξαναπλύνω βεράντες και κάγκελα για το βραδινό πάρτι.

Τι πράγματα είναι αυτά, το φελέκι μου λεω;;; Δεν ξέρω τι συμβαίνει στα νησιά, στις παραλίες και στις θάλασσες στην Αθήνα όμως το καλοκαίρι μάλλον μας τελείωσε. Εκτός από τη ζέστη, αυτή την άφησε πίσω, την ξέχασε ένα πράγμα.

Τώρα υπάρχουν δύο αιτίες που συζητιούνται για αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα. Και τις δύο μου τις είπανε, δεν σκέφτηκα μόνη μου, σας το υπόσχομαι. Η πρώτη, η σοβαρή και η πιο πιθανή είναι ότι για τον κακό μας τον καιρό, φταιει το Γκουαλγιαμεαγοατανκουκου, το ισλανδικό ηφαίστειο ντε, που γέμισε τον ουρανό με μιλιούνια σωματίδια που κάνουνε τα σύννεφα να φταρνίζονται και να κλαινε – και γαμώ τις ποιητικές εκφράσεις λέμε!!

Τη δεύτερη βέβαια αιτία, μου την είπε γειτόνισσα, χαμηλού άι κιού, και με έντονη τρικυμία εν κρανίο μιας και έχει μπλέξει τα θεία, με το ΚΚΕ της Λιάνας. Ο θεός βοηθάει τον Παπανδρέου μου είπε συνωμοτικά! Έμεινα λίγο κάγκελο αλλά έχω συνηθίσει τέτοιου επιπέδου αναλύσεις από αυτήν, οπότε την κράτησα την ψυχραιμία μου. Για πες ... της λεω. Παιδάκι μου, τώρα που μας έκοψε τους μισθούς (είναι και βέβαια δημόσια υπάλληλος, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι το αστροπελέκι θα εργαζόταν σε ανταγωνιστικό περιβάλλον) και δεν έχουμε λεφτά να πάμε διακοπές, ο Θεός κάνει κακό καιρό ώστε να μην μας λείψουν οι διακοπές. Τα έχει βρει σου λεω, ο Γιωργάκης με την Θεό, να χτυπήσουν την εργατιά οι καπιταλιστές.

Είναι ο θεός καπιταλιστής;; ρωτάω. Ε, δεν είναι και μέλος τους κόμματος, μου απαντάει. Σωστή η γειτόνισσα, άφωνη με άφησε, με τι επιχειρήματα να αποκρούσω τις μετεωρολογικές ανησυχίες της;

Τυχαίο; Δεν νομίζω, όπως λεει και ο εθνικός μας διαφημιστής,

Εγώ όμως θα πάω διακοπές, παρόλο που το δικό μου βάσανο ο Θυρεοειδείς κάνει ότι μπορεί για να μην πάω. Έτσι στο πείσμα όλων, και στη Μυτιλήνη θα πάω, και διακοπές θα κάνω.

Αν και τον Αύγουστο θα την κάνουμε με την παρέα, λεω να το κλείσω το μαγαζί νωρίτερα, μιας και όλο έξω είμαι αυτή την εποχή, δεν έχω χρόνο να μαγειρέψω, δεν έχω χρόνο να γράψω. Αυτό εξάλλου το κάνω κάθε χρόνο, έτσι το βγάζω και λίγο από το μυαλό μου, κάνω το ρισέτ μου, και ηρεμώ λιγάκι.

Θα επανέλθω το Σεπτέμβρη λοιπόν, με πολλές νέες συνταγές, ελπίζω, με νέα φρέσκια δύναμη, και με πολύ όρεξη.

Το σημερινό σας γλυκό, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα για ένα δροσερό καλοκαιρινό κλείσιμο, μίας ψαροφαγικής βραδιάς.

Πανακότα με λεμόνι

500 γραμμάρια κρέμα γάλακτος (πλήρης λιπαρών)
200 γραμμάρια γάλα
12 γραμμάρια ζελατίνη μουσκεμένη σε κρύο νερό
150 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
Ξύσμα από 1 λεμόνι βιολογικό, ακέρωτο
Χυμό από 2 λεμόνια

Σε μία μέτρια κατσαρόλα ζεσταίνουμε τη κρέμα γάλακτος με το γάλα και την άχνη, σε χαμηλή φωτιά μέχρι να αρχίσει να φουσκώνει. Τότε τη βγάζουμε από τη φωτιά, και προσθέτουμε τη ζελατίνη που έχουμε στύψει καλά με τα χέρια μας και το χυμό. Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε να κρυώσει καλά. Μοιράζουμε σε 6 μπολάκια και την αφήνουμε στο ψυγείο να πήξει (θέλει τουλάχιστον 3 ώρες). Ξεφορμάρουμε και σερβίρουμε πασπαλίζοντας με το ξύσμα και αν θέλουμε προσθέτουμε γλυκό του κουταλιού λεμόνι ή πορτοκάλι, ή κυδώνι, ή ή ή ή .....

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΜΕ ....

2 ΕΡΓΑ 2 !!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

H τρίτη και επιστημονικότερη εξήγηση για τους κεραυνούς είναι οτι τους ρίχνω ΕΓΩ !! ΄Όπως τότε, με τη βροχή των αστεριών στη Νάξο !

Που 'σαι ρε Βαγκ να με υποστηρίξεις ..
Φιφή

tilemetora είπε...

Εσυ παιδάκι μου έριχνες αστέρια, οχι κεραυνούς. Τετοιους μονο ο ΔΙΑΣ ριχνει.

tilemetora είπε...

Εσυ παιδάκι μου έριχνες αστέρια οχι κεραυνούς. Τετοιους μόνο ο ΔΙΑΣ ρίχνει.