- Κι όλη αυτή εδώ η παλιατσαρία ..... γιες, γιες, θα φύγει και στη θέση της θα μπει ένα πολύ ωραίο σαλονάκι, από τα πολύ μοντέρνα .... αυτά τα βέρυ, βέρυ .... πως τα λετε εσείς εδώ, γιατί ξεχνάω πως τα λέμε εμείς εκεί;
- Καλημερά σας δεσποινίς Πετροβασίλη,
- Καλημέρα σας
- Α! .... να με συγχωρείτε. Αρχίσαμε το μάθημα χωρίς να σας περιμένουμε.
- Δεν πειράζει, κύριε Καθηγητά. Κάντε δουλειά σας. Εγώ δεν παρεξηγώ. Ξένοι είμαστε τώρα;
- Μάθημα ξέρεις;
- (ξέρεις ξέρεις)
- Ξέρω, Ξέρω
- Ε ... λέγε, λέγε ....
- Ναυσικααά .... Ναυσικαααά ..... Ναυσικααααά .....
- Παιδιά μην ανησυχείτε. Τα τακτοποίησα όλα εγώ.
- Τι τακτοποίησες;
- Κοιτάξτε ... πήγα στον εμίρη και του ζήτησα το αεροπλάνο του. Μου το δίνει, μόνο που ο πιλότος του λείπει στην Αθήνα με άδεια.
- Ε και πως θα πάμε βρε τρελέ, αφού ...
- Στάσου βρε Ρένα, στάσου βρε Ρένα .... θα οδηγήσω εγώ.
- Τι θα κάνεις;
- Θα οδηγήσω εγώ, λέω.
- Και τι το πέρασες βρε τρελέ το αεροπλάνο; μοτοσακό; να μπεις μέσα και μπρρρρρ να πάμε;
- Μην ξεχνάς ότι έχω υπηρετήσει στην αεροπορία
- Ναι αλλά ήσουνα σκοπός στην πύλη!
- Ονοματεπώνυμο;
- Φούλα Φραντζή, Φούλα, Σοφούλα, Σόφη, Σοφία
- Κάτοικος;
- Αθηνών
- Γεννηθήκατε;
- Όχι φύτρωσα! Γεννήθηκα χρυσέ μου. Γεννήθηκα!
- Ερωτώ, που γεννηθήκατε μαντάμ;
- Στην Αθήνα, εκεί....
- Ετών;
- Εκει....
- Εννοώ πόσων ετών είστε;
- Εσείς πόσο με κάνετε;
- Ξέρω γω;
- Σάμπως ξέρω εγώ; Γράψτε ..... 22. Οχι το 1922!
- Ντύθηκα και ήρθα.
- Ντύθηκες; και το άλλο μισό φόρεμα που είναι;
- Καλέ, έτσι τα φοράνε σήμερα. Εξώπλατα. Οι πλάτες πρέπει να είναι έξω.
- Οι πλάτες; Άκουσε παιδάκι μου. Ως εδώ λέγεται πλάτη, ως εδώ λέγεται μέση κι από δω και κάτω .... Άντε να μην σου πω, γιατί έχουμε και νοικοκυραίους ανθρώπους. Ρίξε μία χνουδάτη πετσέτα επάνω σου, μια στρατιωτική κουβέρτα, κάτι τέλος πάντων.
Καλά κάθομαι και τα γράφω και γελάω μόνη μου, μόνο που τα διαβάζω!
Σήμερα λεω να σας γράψω για φρέσκα ζυμαρικά. Είναι λίγο μανίκι να τα φτιάξεις αλλά είναι πραγματικά πολύ νόστιμα, και αξίζει τον κόπο για κάποιον που του αρέσει η κουζίνα. Για την ζύμη υπάρχουν δύο βασικές συνταγές, αυτή με τα αυγά, και αυτή χωρίς αυγά, που ουσιαστικά είναι και η συνταγή για τα γνωστά μας ξερά ζυμαρικά. Θα σας δώσω και τις δύο συνταγές, και εσείς φτιάξτε ότι θέλετε με την κάθε μία. Θα σας δώσω όμως και μία συνταγή για ραβιόλια που γίνονται ωραιότατα με την ζύμη με τα αυγά. Καλή τύχη.
Ζυμάρι για φρέσκα ζυμαρικά
με αυγά
500 γραμμάρια μαλακό σταρένιο αλεύρι
5 μέτρια αυγά
χωρίς αυγά
350 γραμμάρια ψιλό σιμιγδάλι
150 γραμμάρια σκληρό σταρένιο αλεύρι (δυνατό)
500 γραμμάρια νερό
Στον πάγκο τις κουζίνας σας, ή σε μία μεγάλη λεκάνη, τοποθετήστε το αλεύρι, ή το μίγμα από σιμιγδάλι και αλεύρι και κάντε ένα βουναλάκι. Σχηματίστε μία λακκούβα στο κέντρο και εκεί σπάτε ένα, ένα τα αυγά ή ρίχνετε το νερό. Με ένα πιρούνι σπάστε τους κρόκους και σιγά σιγά ανακατεύουμε τα αυγά με το αλεύρι, ή το νερό με το αλεύρι. Αφήστε το πιρούνι και ... βάλτε χέρι δουλεύοντας τη ζύμη, με τα χέρια για μισή ώρα σχεδόν, μέχρι η ζύμη να αποκτήσει μεγάλη ελαστικότητα, να μην μας κολλάει στα χέρια, και να είναι μαλακή. Μπορείτε να το κάνετε και στο μίξερ, αλλά πρέπει να είναι αρκετά δυνατό μηχάνημα να μπορεί να ανακατεύει ζυμάρι, και να το κάνετε σιγά σιγά με επαναλαμβανόμενα ζυμώματα, ώστε να μην ζεσταθεί το ζυμάρι. Είναι σημαντικό να το ζυμώσετε πολύ ώρα ώστε να αποκτήσει την απαραίτητη ελαστικότητα το ζυμάρι. Τέλος το κάνετε μία μπάλα, το τυλίγετε με μεμβράνη και το αφήνετε στο ψηγείο για μισή ώρα να ξεκουραστεί. Βγάλτε τη ζύμη από το ψυγείο και χωρίστε την σε 5 μπαλίτσες. Αλευρώστε καλά την επιφάνεια σας και με τον λεπτό πλάστη για άνοιγμα φύλλου ανοιχτέ την κάθε μία μπαλίτσα σε φύλλο πάχους 1 με 2 χιλιοστά. Πλέον μπορείτε να κόψετε ότι σχήμα θέλετε, και να κάνετε λαζάνια, παπαρδέλες, ή και τετράγωνα και στρογγυλά πιτάκια για ραβιόλια (δείτε παρακάτω). Μπορείτε όμως και να τυλίξετε χαλαρά το φύλλο σε ρολό και να κόψετε ροδέλες πάχους όσο ένα λαζανάκι, όταν ξετυλίξετε τις ροδέλες θα έχετε πολύ ωραία λαζάνια. Αφήστε τα 2-3 λεπτά να στεγνώσουν, πριν τα βράσετε σε νερό που κοχλάζει για 2-3 λεπτά το πολύ.
Ραβιόλια γεμιστά με ανθότυρο και μυρωδικά
500 γραμμάρια ζύμη για ζυμαρικά (κάντε αυτή με τα αυγά) ανοιγμένη σε φύλλα πάχους 1 χιλιοστό.
200 γραμμάρια ανθότυρο
ψιλοκομμένος άνηθος και βασιλικός ή μαϊντανός
φρέσκο πιπέρι
Λιώνουμε το ανθότυρο με ένα πιρούνι και το ανακατεύουμε με το πιπέρι και τα μυρωδικά, ώστε να γίνει μία ομοιογενής μάζα. Κόβουμε τα ανοιγμένα φύλα σε λωρίδες πλάτους 6-7 εκατοστών. Βάζουμε μικρές μπαλίτσες από τη γέμιση κατά μήκος του φύλλου, στο κέντρο και σε απόσταση 6-7 εκατοστά η μία από την άλλη. Με το πινέλο αλείφουμε ελαφρά με νερό τη ζύμη γύρω γύρω από τη γέμιση. Σκεπάζουμε με μία άλλη λωρίδα που είναι και αυτή κομμένη στο ίδιο πλάτος. Πιέζουμε με τα δάχτυλά μας το κενό μεταξύ των δύο γεμίσεων ώστε να ενωθεί το ζυμάρι και να φύγει ο αέρας, σχηματίζοντας βουναλάκια κάτω από τη ζύμη. Με ένα μαχαίρι (ή κόφτη πίτσας, ή με τα ειδικά ροδάκια –ναι υπάρχουν και τέτοια!) τα ραβιόλια σε τετράγωνα σχήματα. Τα βράζουμε αμέσως σε βραστό νερό για 2-3 λεπτά. Σερβίρονται με βουτυράκι και τριμμένη παρμεζάνα, άλλά και με μία ωραιότατη σάλτσα ντομάτας, ή πέστο, όπως θέτε τέλος πάντων!!.
Εκτός από ανθότυρο μπορείτε να κάνετε γέμιση με παρμεζάνα και μοτσαρέλα τριμμένη, σκόρδο και ρόκα ψιλοκομμένη, ή με σπανάκι, φρέσκα κρεμμυδάκια και μοσχοκάρυδο (αυτά πρέπει να τα σοτάρετε λίγο να βγάλουν όλα τα υγρά τους και μετά τα χτυπάμε στο μούλτι με λίγη παρμεζάνα).
Τι να σας πω, καλή επιτυχία, δεν είναι όμως δύσκολο, μην σας τρομάζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου