Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Βρομιάρηδες

Είναι αδύνατον να καταλάβω πως και γιατί κάποιος είναι βρομιάρης. Πως είναι δυνατόν το σπίτι του να είναι μέσα στη βρόμα, να μην καθαρίζει, να πετάει τα ρούχα του από εδώ και από εκεί, και ο νεροχύτης του να είναι γεμάτος από άπλυτα πιάτα.


Τι με έπιασε; ντουβρουτζάς με έπιασε!


Τρομοκράτης, τρομακράτης, και βρομιάρης, βρομιάρης!!! Είναι φαίνετε αστικό κατάλοιπο το να καθαρίζεις το σπίτι σου!!!


Είμαι ελαφρώς κρυωμένη και την περνάω πολύ ξάλπα στο καναπέ μου. Είδα λοιπόν όλα τα ρεπορτάζ από τα σπίτια των επαναστατών της δεκάρας που συνέλαβε πρόσφατα η αστυνομία. Ένας ήταν ο κοινός παρανομαστής όλων των εικόνων που έδειχνε η τηλεόραση, η βρόμα. Ανακατωσούρα, ρούχα πεταμένα, άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη, μπίχλα σας λεω, μπίχλα.


Σας έχω ξαναπεί την άποψή μου, για όλα αυτά τα ζαβά, πιστεύω ότι είναι πειραγμένα. Ζούνε στο μικρόκοσμό τους, νομίζουν ότι τους κυνηγάνε οι πάντες, πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο, επαναστάτες της δεκάρας, αρνητές της πραγματικότητας, κακομαθημένα κωλόπαιδα αστικών οικογενειών που δεν τα έδειραν όσο έπρεπε όταν ήταν μικρά. Τι να κάνεις όμως, υπάρχουν και τέτοια φρούτα, και είναι λογικό με όσα τραβάμε ως κοινωνία, κάποιοι τύποι με αι κιου αρνητικό να αντιδρούν με «επαναστατικά» χαζολογήματα. Οι συγκεκριμένοι βέβαια είναι λίγο μεγάλοι για τέτοιες μαλακίες, αλλά και πάλι τι να πεις, έχει και η γενιά μου τα φρικιά της.


Άλλο με πείραξε εμένα! Η βρώμα. Πως να το κάνουμε ρε παιδάκι μου, πρώτα γίνεσαι άνθρωπος, κατεβαίνεις από το δένδρο, πλένεσαι, ντύνεσαι, σουλουπώνεσαι, φροντίζεις το χώρο σου, και μετά αρχίζεις την επαναστατική μαλακία. Δεν στα μάθανε αυτά, πουλάκι μου.


Η καθαριότητα τόσο του εαυτού μας όσο και του χώρου μας, είναι το πρώτο σημάδι πολιτισμού, όλα τα υπόλοιπα έπονται πως να το κάνουμε δηλαδή. Όλα να τα δεχτώ, όλα να τα συζητήσω, τις απόψεις, τις ιδεολογίες, τη βλακεία, τη μαλακία, τα πάντα, τη βρώμα όμως δεν μπορώ. Λήξης.


Το αστείο είναι ότι οι τρομοκράτες του γλυκού νερού, που όπως οι ίδιοι πιστεύουν όλη η Αμερική ασχολείται μαζί τους και «διατάσει» τη σύλληψη τους, είχαν στη κουζίνα του σπιτιού τους το απόλυτο κουζινικό εργαλείο του ΝεοΕλληνα, τη Φραπεδιέρα. Μια ίνοξ απαστράπτουσα φραπεδιέρα που κάνει γύρω στα 50 ευρώ και που μπορεί να είχαν «απαλλοτριώσει» από κανένα γιουρούσι. Ο φραπές βλέπετε, η μεγαλύτερη εφεύρεση της χώρας μετά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, αποτελεί το απόλυτο κοινό στοιχείο όλων των αργόσχολων-επαναστατών τέτοιου βεληνεκούς. Εδώ ο κόσμος καίγετε και το μουνί χτενίζετε.


Έφτιαξα γεμιστά για το Σαββατοκύριακο, και ένα ωραιότατο Φονταν σοκολάτας, γιατί αρέσει πολύ και μου περίσσευαν κάτι κουβερτούρες, και βέβαια βαριόμουνα και κάτι έπρεπε να φτιάξω……


Φοντάν Σοκολάτας.


260 γραμμάρια σοκολάτα κουβερτούρα

60 γραμμάρια άχνη

300 γραμμάρια κρέμα γάλακτος

2 αυγά μέτρια

2 κρόκοι αυγών

Ψιλοκόβετε στη κουβερτούρα και τη βάζετε σε ένα μεγάλο μπολ. Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνετε τη κρέμα γάλακτος μέχρι να βράσει και τη ρίχνετε στη ψιλοκομμένη κουβερτούρα. Ανακατεύετε μέχρι να λιώσει τελείως η σοκολάτα και να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύετε τα αυγά με τους κρόκους και την άχνη μέχρι να ομογενοποιηθούν και αυτά. Ρίχνουμε το μίγμα των αυγών στη σοκολάτα και ανακατεύουμε καλά. Μπορούμε να το ψήσουμε ή σε μπολάκια φούρνου, ή σε μαφινιέρα, ή σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα για κέικ. Εγώ το έψησα σε μία στρογγυλή φόρμα που έχω με αποσπώμενο πάτο για 30 λεπτά στους 170 βαθμούς αέρα. Κανονικά αυτό το γλυκάκι είναι υγρό στο κέντρο του, αν και εξωτερικά μοιάζει με μπράουνι.


Υ.Γ. ΤΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ!!!! ΤΗΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ!!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: