Προσπαθούμε

Έτσι λοιπόν καθόμαστε στον καναπέ, έχουμε φαει τα σουβλάκια μας με μπόλικο τζατζικοκρέμμυδο αλλά αλάδωτη τη πίτα, χωνεύουμε με κανένα μπυρόνι και ....τσούπ .... χλάτς ... νατη η σφαλιάρα.


Κοιτάμε αριστερά – δεξιά να δούμε από που μας ήρθε, τίποτα ... νέκρα στο σπίτι. Ποιος το φελέκι σβουρίζει σφαλιάρες βραδιάτικα;;; τίποτα!!

Γυρίζω το κεφάλι και βλέπω τον νεότερο από τους Παπανδρέου, με μπακγκραουντ κατάλληλο για διαφήμιση του ΕΟΤ, να μας λεει ότι δεν μας δανείζουν πλέον και άρα θα πάμε σε δντ, τσκ, κψβ, και εου μαζί, που και μας δανείζουν με επιτόκια φ ο β ε ρ ά σου λεω κάτι στο 5% λένε, αλλά και αναλαμβάνουν αυτοί να μας κυβερνάνε, έτσι ακυβέρνητοι που γίναμε πλέον.

Τι να πω η έρμα, άλαλη έμεινα. Κάτι έλεγε εκεί η Πρετεντέρα, κάτι η Όλγα, δεν πολυκαταλάβαινα. Μία απορία με είχε συνεπάρει. Γιατί έπρεπε να πάει ο εκλεγμένος μας στου διαόλου το κρικέλαφο για να μας πει ότι είχε να πει το παλικάρι. Δεν λεω πανέμορφο το Καστελόριζο, δεν έχω πάει βέβαια, αλλά πολύ όμορφο φαινότανε, πιο κοντά όμως δεν μπορούσε να μας την αμολήσει?

Έτσι λοιπόν βγάλαμε μία εικόνα, στα διεθνή μέσα, που ήταν ... λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου!!, που να μας λυπηθούν τώρα!! Βλέπει ο κακομοίρης ο Γερμανός, που σημειωτέων του ζητάμε να δουλεύει ακατάπαυστα για να πληρώνει τους Έλληνες Δημόσιους Υπάλληλους, βλέπει λοιπόν τον ήλιο, τη θαλασσίτσα πλίτσι πλίτσι, τα σπιτάκια όμορφα και χαριτωμένα και σου λεει δεν πληρώνω δεν πληρώνω! Που αν δεν ήξερα ότι ήταν θεατρικό του Νάριο Φο, θα πίστευα ότι βγήκε από την περίσταση.

Δεν τους καταλαβαίνω τους συμβολισμούς λοιπόν του πρόεδρά μας. Ίσως εκείνος ο καθηγητής – ήρωας του Νταν Μπράουν να τα πήγαινε καλύτερα.

Αμ’ το άλλο; Εδώ ο κόσμος τα έχει χαμένα κυριολεκτικά, και δεν ξέρει τι να κάνει, βγαίνουν και όλοι οι καθηγητάδες στα πρωινάδικα και σου εξηγούν όλα τα μακροοικονομικά στοιχεία τις οικονομίας μας, λες και κάνουν μάθημα σε μεταπτυχιακούς φοιτητές του Λοντον Σκουλ οφ Εκονόμικς. Κατ’ αρχήν ο κόσμος θέλει να μάθει αν θα πτωχεύουμε και κλείσουν οι τράπεζες και χάσει ο κοσμάκης τα λεφτά του. Το να βγαίνει με τη τσίμπλα στο μάτι ο κύριος Τσουμπουρλούκας να μας αναλύει τα μαύρα μας τα χάλια με επιστημονικούς όρους, ... μη χέσω!

Χώρια που η απορία μας αρέσει δεν μας αρέσει δημιουργείται, πουθε και ξεφούρνισαν όλοι αυτοί οι καθηγητάδες;;; πόσους έχουμε σαν χώρα;; είναι δυνατόν;; είναι μιλιούνια!!! Και που ήταν τόσα χρόνια ;; που εμφανίζονται τώρα με αέρα καρδινάλιου και μας λένε τι έπρεπε να γίνει ... γιατί πουλάκι μου δεν μίλαγες τόσο καιρό;;; άντε μη σε πάρει και εσένα η μπάλα .....

Η πιο κάτω συνταγή είναι παραδοσιακό ελληνικό φαγητό, απ΄ αυτά που τρώγανε οι παππούδες μας στα χωριά τους. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην παράδοση βλέπετε, φασόλια και ξερό ψωμί εφεξής! Εμένα δεν μου αρέσει γιατί μια από τις ελάχιστες ιδιοτροπίες μου είναι ότι δεν τρωω γίγαντες. Η συνταγή από το Μπουκιά και Συχώριο.

Φασουλονταβάς Πρεσπών

1 κιλό φασόλια Πρεσπών ελέφαντες καλά μουλιασμένα όλη τη νύκτα
1 φλιτζ τσαγιού ελαιόλαδο
2 μεγάλα κρεμμύδια χοντροκομμένα
2 καρότα κομμένα σε ροδέλες
2 κόκκινες πιπεριές κομμένες σε σπιρτόξυλα
4 πιπεριές Φλωρίνης τουρσί
4 κουτ σούπας πάπρικα σε σκόνη γλυκιά
1 φλιτζ τσαγιού μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το χοντροκομμένο κρεμμύδι, τα καρότα, τις 2 κόκκινες πιπεριές, τις 4 πιπεριές Φλωρίνης κομμένες επίσης σε κομματάκια, μέχρι να μαραθούν τα υλικά. Ρίχνουμε μέσα τα μουλιασμένα φασόλια. Τα ανακατεύουμε καλά με τα υπόλοιπα υλικά. Αλατοπιπερόνουμε και αδειάζουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας σε ένα ταψί του φούρνου. Πασπαλίζουμε με τη γλυκιά πάπρικα και σκορπάμε το μαϊντανό πάνω στα φασόλια. Μαγειρεύουμε στο φούρνο για περίπου 1 ώρα και 15 λεπτά συμπληρώνοντας αν χρειαστεί κατά το μαγείρεμα λίγο καυτό νερό. Τα φασόλια θα είναι έτοιμα όταν γίνουν τρυφερά και κάνουν από πάνω μια κρούστα. Τα σερβίρουμε ζεστά ή κρύα συνοδεία από τουρσί, ελιές και αντσούγιες στο λάδι.