Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Frankly my dear I do not give a damn

Ειλικρινά αγαπητή μου δεν δίνω δεκάρα .....
Τι σας λεω τώρα;; τι να πω η έρμη, να σας βγάλω από τη πραγματικότητα προσπαθώ, να σας ταξιδέψω μακριά, μακριά από τη χώρα που το μόνο πράγμα που εξάγει είναι καταθέσεις, μακριά από τους ανθρώπους που δεν φταινε σε τίποτα, μακριά ...

Ήταν μία κρύα νύχτα, κάπου εκεί στα 1870, στην Ατλάντα της Τζώρτζια, Ουσα (Georgia, USA, εκεί που έγιναν οι Ολυμπιακοί, που μας έκλεψαν οι Αμερικανοί τις Κοκα Κόλα, όλα εγώ θα σας τα λεω επιτέλους). Είχε μόλις πεθάνει η Μέλανι, και η Σκάρλετ είχε, επιτέλους, καταλάβει ότι ο άνδρας της ζωής της δεν ήταν ο νερόβραστος Ασλεϊ, αλλά ο τσογλαναράς Ρέτ Μπάτλερ, που αν μη τι άλλο της είχε δώσει να καταλάβει στο παρελθόν. Στο κεφαλόσκαλο του σπιτιού, ο Ρετ είναι έτοιμος να την κάνει ο άνθρωπος, και τον προλαβαίνει η Σκάρλετ, που ήταν και γαμώ τις γκόμενες λέμε, και του λεει ότι τον αγαπάει και να μην φύγει και άλλα τέτοια σαχλά πράγματα. Όποιος βέβαια γνωρίζει τον χαρακτήρα του Ρετ, καταλαβαίνει ότι δεν πέφτει με τέτοια, η μικρά όμως Σκάρλετ, κακομαθημένη όπως ήταν δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ο Ρετ την αφήνει.

Γουάτ σαλ αι ντου;;; what shall I do?? Ρωτάει όλο αγωνία.

Ειλικρινά αγαπητή μου δεν δίνω δεκάρα ....., ήταν η πληρωμένη απάντηση που έλαβε η μικρά.

Κάπου εκεί βέβαια συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να αφήσει ένα ολόκληρο βιβλίο στο οποίο πρωταγωνιστεί να κλείσει με την άπαιχτη ατάκα του Ρετ, .... και έτσι περνάει μπροστά λέγοντα το μοναδικό .... τουμόροου ίς αναδερ ντέι (tomorrow is another day), αύριο είναι μία άλλη μέρα!!!

Έτσι λοιπόν αγαπητοί μου κλείνει το αγαπημένο μου βιβλίο! Γιατί μπορεί εσάς να σας φαίνετε αστείο, μπορεί να γελάτε, μπορεί να με θεωρείτε ρηχή και χωρίς κουλτούρα, δεν με νοιάζει, εμένα το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το Όσα Παίρνει ο Άνεμος!!!

Το έχω διαβάσει άπειρες φορές, έχω δει την ταινία άλλες τόσες, έχω διαβάσει όλες τις επίσημες και ανεπίσημες συνέχειές του, και λατρεύω τον Κλαρκ Κέιμπλ απλά και μόνο γιατί έπαιξε τον Ρετ Μπάτλερ. Η Βίβιαν Λί από την άλλη ως Σκάρλετ Ο’ Χάρα ήταν θεά, αλλά πως να το κάνουμε τον έπρηξε τον άνθρωπο, οπότε και τη συμπαθώ λιγότερο.

Πρόσφατα τελείωσα μία ακόμα συνέχειά του, το φοβερό βιβλίο με τίτλο «Ρετ Μπατλερ, ο Τυχοδιώκτης του Νότου», όπου περιγράφει την ιστορία από τη πλευρά που Ρετ αυτή τη φορά, και εκεί αποδεικνύετε ότι οι απόψεις μου για την σχέση τους είναι απολύτως σωστές, πράγμα βέβαια που δεν ενδιαφέρει κανένα.

Εκτός όμως απ΄ ότι τελείωσα το βιβλίο και ξαναθυμήθηκα όλα τα ωραία και τρομερά που συνέβησαν τότε, νομίζω ότι οι ατάκες του ταιριάζουν απόλυτα στην κατάστασή μας.

Τόσα χρόνια κάναμε του κεφαλιού μας και αψηφούσαμε την ΕΟΥ (ΕΕ για τους ημιμαθείς). Τώρα που είδαν και απόειδαν και πάνε να την κάνουν, τρέχουμε από πίσω τους και τους πουλάμε έρωτα.

Τι να κάνω;; τι να κάνω;;; ρωτάμε όλο αγωνία, ως μία σύγχρονη παραστρατημένη Σκάρλετ Ο’ Χαρα (πως να το κάνουμε!! Τα looks τα έχουμε)

Ειλικρινά αγάπη μου, δεν μου καίγεται καρφί!! Μας απαντάει ο σκληρός, αλλά ελκυστικός Ρετ, που πλέον προσωποποιείται στη ΕΟΥ.

Που θα πάει όμως, θα την πατήσει για άλλη μία φορά, όπως περίτρανα αποδεικνύετε στη συνέχεια του Βιβλίου!!!

Αυτά τα ωραία είχα να σας πω, τώρα φαγάκια. Το πιο νόστιμο και υγιεινό εθνικό μας γλυκό είναι το Παστέλι. Τώρα που πήγα στις Βρυξέλες, είχα πάρει για μία φίλη εκεί, ένα λάδι και λίγες μάντολες κεφαλλονίτικες. Όταν τις τα έδωσα και πριν ανοίξει τη σακούλα με ρωτάει χαρούμενη, μου έφερες παστέλι;;; Δυστυχώς δεν της είχα πάει παστέλι, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι αυτό το υπέροχο γλυκάκι αρέσει και σε άλλους εκτός από εμένα! Τολμήστε να το φτιάξετε είναι πολύ εύκολο και ότι καλύτερο βέβαια για τα παιδιά.

Παστέλι

Σε μία κατσαρολίτσα βάλτε μισό κιλό μέλι αρωματικό. Προτιμήστε μέλι από το χωριό, και αν είναι δυνατόν όχι μέλι ανθέων αλλά ερείκης ή το βανιλάτο μέλι από τη Βυτίνα, τέλος πάντων ότι βρείτε. Ζεσταίνετε το μέλι μέχρι να αφρίσει και να αρχίσει να κοχλάζει. Αφαιρέστε το απ’ τη φωτιά και προσθέστε μισό κιλό σουσάμι. Ανακατέψτε καλά και χύστε το μείγμα πάνω σε μία λαμαρίνα όπου έχετε απλώσει λαδόκολλα. Απλώστε το μείγμα με μία ξύλινη κουτάλα ώστε να έχει πάχος περίπου 1 δάχτυλο και αφήστε το ένα βράδυ να στεγνώσει. Την επόμενη με ένα μαχαίρι κόψτε το μπακλαβαδωτά και τυλίξτε το κάθε κομμάτι με διαφανή μεμβράνη.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΝΕΒΑΣΕΙ!!!!Γιατί ναι, το όσα παίρνει ο άνεμος ειναι και εμένα το αγαπημένο μου βιβλίο και όλες αυτές οι ατάκες και μουπες και σουπα και σουξουμου....και πολύ ωραία τα έδεσες όλα αυτά με την κατάσταση μας την πραγματική από την οποία ήθελες να μας κάνεις να ξεφύογυμε....και ξεφύγαμε...και τι να πω τώρα έχω ενθουσιαστεί........και θα ξαναδιαβάσω το βιβλίο..καιρό είχα! :)
Εεε μαα!!!!!


(Λόλα)Έφη ...