Θηρίο ο Θυρεοειδής

- Έχετε πάρει κάτι;;;, Με ρωτάει έκπληκτος ο καρδιολόγος.
- Ναι ρε γίδι, πήρα κοκαΐνη και ήρθα καπάκι να με εξετάσεις!, σκέφτηκα.
- Τι να πάρω δηλαδή; Όχι, δεν έχω πάρει κάτι, έχω ταχυκαρδία γι’ αυτό το λόγο ήρθα να με δείτε!!!, απάντησα ψύχραιμη.
- ... και τρέμουν τα χέρια μου, συνέχισα, και αισθάνομαι αδύναμη, και έχω εξάψεις, ....

- Μάλιστα, να πάτε αμέσως στον ενδοκρινολόγο σας έχετε απορυθμισμένο Θυρεοειδή!!!

Και πήγα και με εξέτασε και αυτός, και εξετάσεις αίματος κάναμε, και ξανα-εξεταστήκαμε, και τα πάντα όλα, και ....
... έχετε βαρύ υπερθυρεοειδισμό ...

- Από τι το έπαθα;
- Τι να σας πως «τα κάνει αυτά ο Θυρεοειδής», κατατοπιστικότατος ο γιατρός, να τις βράσω τις ιατρικές σας, μη χέσω.

- Τι πρέπει να κάνω;

- Αυτά και εκείνα τα χάπια, και κομμένα: τα μπάνια στη θάλασσα, ο ήλιος, η ζέστη, η σωματική άσκηση, ακόμα και στη γωνία θα πηγαίνετε με αυτοκίνητο, οι γαρίδες, τα μύδια, οι αστακοί, οι καραβίδες, όλα τα όστρακα, το κοτόπουλο (ρίχνουν μπεταντίν στο νερό!!!!), οι κονσέρβες, το ιωδιούχο αλάτι, το ιώδιο, το μπεταντίν, και όλα τα συναφή. Επίσης, μαύρα γυαλιά ηλίου γιατί θα σας πεταχτούν τα μάτια όξω και θα πάθετε εξόφθαλμο!! Ούτε στην παραλία δεν θα κάθεστε να μην αναπνέετε ιώδιο....

και να προσέχετε να μην πάθετε έμφραγμα, και την πίεση σας, αν σας πέφτει, να την ανεβάζετε ... και ελάτε πάλι το Σεπτέμβρη...

Χάπια καρδιάς, χάπια πίεσης, χάπια θυρεοειδή, χάπια ζαχάρου (που δεν έχω ακόμα, αλλά προληπτικά να μην πάθω) χάπια για τη μέση, χάπια, χάπια, χάπια .... τους έχω κάνει πλούσιους!!!!

Τα έχασα! Καλά όλα αυτά τα χάπια, αλλά το μπάνιο; Η θάλασσα; Στην Ελλάδα ζούμε, Ελληνίδα είμαι, δεν είμαι Ελβετίδα. Στην αρχή δεν τον πίστευα, κάνει πλάκα σκέφτηκα. Αστειεύεστε του είπα. Δεν είναι δυνατόν να εννοείτε να κόψω το μπάνιο. Βέβαια μου λεει, έχετε άγριο Υπερθυρεοειδισμό κυρία μου. Ο θυρεοειδείς σας είναι θηρίο ........ ή θα τον κάνουμε καλά ή θα τον βγάλουμε. Αλλιώς θα πάθετε έμφραγμα μια μέρα.

Φέτος το καλοκαίρι προβλέπετε δυσοίωνο. Θα δούμε όμως.

Πως το έλεγε ο Ελύτης;

Ένα και δύο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας
Ένα και δύο: τη μοίρα του ήλιου θα την πουμ’ εμείς.

Αυτά τα νέα μου, ρωτάγατε μερικοί λόγω ανάρτησης στο φεϊσμπουκ, ας μπούμε στις μαγειρικές πάλι. Οι φράουλες αυτή την εποχή και για λίγο καιρό ακόμα είναι πάρα πολύ φτηνές, σχεδόν τζάμπα. Είναι κρίμα λοιπόν να μην φτιάξουμε κάτι φραουλένιο, μία μαρμελάδα για παράδειγμα. Είχα όμως μαρμελάδα φράουλα που είχε φτιάξει η μάνα μου και δεν την πολυχρησιμοποιώ έτσι και αλλιώς, και τι να κάνω; Βρήκα μία εύκολη συνταγούλα του κυρίου Παρλιάρου, για μία ελαφριά μαρμελάδα φράουλας, που είναι ότι πρέπει για επικάλυψη σε τσιζκέικ, και αρκετά ξινούτσικη για χρήση σε γιαουρτογλυκά ψυγείου για παράδειγμα. Βγήκε πάρα πολύ ωραία σας λεω και προτείνω να την φτιάξετε για να έχετε άρωμα φράουλας όποτε θέλετε.

Ελαφριά Μαρμελάδα Φράουλας

500 γραμμάρια φρέσκες φράουλες
100 γραμμάρια ζάχαρη (αν είναι δυνατόν με πηκτίνη)

Λιώνουμε τις μισές φράουλες στο μούλτι και κόβουμε στη μέση τις υπόλοιπες. Αν είναι μεγάλες τις κόβουμε στα τέσσερα. Ανακατεύουμε τη ζάχαρη με τις φράουλες και την πούλπα και τα βάζουμε για βράσιμο σε μία κατσαρόλα. Τα βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι τους 102-105 βαθμούς (περίπου 20 λεπτά), μέχρι να δέσει. Εμένα επειδή δεν έβαλα ζάχαρη με πηκτίνη αλλά απλή ζάχαρη έγινε λίγο ζουμερή πράγμα που δεν με ένοιαζε όμως, γιατί θέλω να την χρησιμοποιήσω σε γλυκά και όχι ως μαρμελάδα για ψωμί. Μύρισαν οι φράουλες σας λεω ..... τέλεια !!