Οι Γερμανοί

Έχουμε ένα αστείο ως παρέα, που ούτε και θυμάμαι πως βγήκε πριν πολλά χρόνια. Έτσι όταν κάποιος θυμώνει και βάζει τις φωνές λέμε «και οι Γερμανοί είναι φίλοι μας»!! Τώρα εσάς δεν σας φαίνετε αστείο αυτό, αλλά σας βεβαιώ ότι είναι.

Μπορεί σαν έθνος να θεωρούμε εχθρό τους Τούρκους, άντε και τους έρημους τους Σκοπιανούς τελευταία, αλλά για τη γενιά της γιαγιάς μου ο πραγματικός εχθρός είναι ο Γερμαναράς. Αυτός παιδάκι μου που κατέκτησε το ηρωικό μας έθνος, αυτός ο στυγνός δολοφόνος που σκότωσε αμάχους, αυτός που έκανε το Δίστομο, τη Καισαριανή και τα Καλάβρυτα, αυτός ....

Δεν περίμενα ποτέ ότι τη σήμερον ημέρα ο Γερμανός πολίτης θα γινόταν ο πιο μισητός εχθρός της πατρίδος μου!! Όλοι οι Έλληνες τα έχουν βάλει με τους Γερμανούς. Όχι γιατί δεν μας δίνουν λεφτά, είμαστε πολύ περήφανοι για να ζητήσουμε λεφτά τώρα, αλλά γιατί μας ειρωνεύονται και μας λένε αληταράδες. Όχι ότι δεν είμαστε όλα αυτά και πολύ παραπάνω, αλλά δεν μας αρέσει να μας το λένε κατάμουτρα, αυτό είναι το πρόβλημά μας.

Και πως αντιδρούμε;; βάζοντάς τα με τους Γερμανούς. Όσο άδικα και να είναι αυτά που λένε εναντίων μας, και είναι άδικα δεν λεω, άλλο τόσο αστείο είναι να κατατάσσουμε τους Γερμανούς στους χειρότερούς μας εχθρούς. Το τι λέγετε τις τελευταίες μέρες δεν έχει προηγούμενο. Τώρα θυμηθήκαμε ότι ο μπαμπάκας της κυρίας Μέρκελ, ήταν – μάλλον - κατακτητής εσεσας, τώρα θυμηθήκαμε ότι είχαν εκλέξει τον χίτλερ, τώρα θυμηθήκαμε ότι και αυτοί έκαναν ματσακουλιές με τα ελλείμματα τους, τώρα θυμηθήκαμε ότι ενοποιήθηκαν με τους ανατολικούς για να έχουν φτηνά εργατικά χέρια για τις βιομηχανίες τους, τώρα θυμηθήκαμε ότι μας επέβαλαν την διεύρυνση της ΕΕ με όλους τους τριτοκοσμικούς για να μπορούν να πουλάνε πιο εύκολα τα προϊόντα τους, και πολλά άλλα αληθινά αλλά ασύμφορα να τα συζητάμε.

Μας πάτησαν τον κάλο! Ναι μας τον πάτησαν και μάλιστα φόραγαν και ψιλοτάκουνο. Αλλά πως να το κάνουμε, να μην γυρνοβολάμε ξυπόλυτοι, να μην έχουμε κίνδυνο να μας πατήσουν.

Πρέπει να καταλάβουμε ένα πράγμα, οι Γερμανοί όντας μπαι φαρ η μεγαλύτερη και δυνατότερη οικονομία της Ευρώπης, εμάς και κάποιους σαν εμάς μας βλέπουν προτεκτοράτο που λένε και οι φίλοι μου οι κουκουέδες, και αν αυτό δεν μας αρέσει να μαζέψουμε τα μπογαλάκια μας και να την κάνουμε από την ΕΕ, μιας και υπάρχει μεγάλη ουρά από κακομοίρηδες απ΄ έξω και περιμένουν. Αν πάλι ούτε αυτό μας αρέσει, τότε όντας μέσα να κάνουμε τα καλά παιδιά να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας, να δουλεύουμε όσο και οι άλλοι, και να σταματήσουμε τη μαλακία λεω εγώ!!

Τώρα όλα αυτά που ακούγονται τις τελευταίες μέρες, ότι θα φέρουμε τον μαϊμούνια εδώ να του δώσουμε ένα μπερντάκι ξύλο που άφηνε τους προηγούμενους που εμείς εκλέξαμε δις, να κάνουν ότι έκαναν, και ότι θα ρίχνουμε ροχάλες στους γερμανούς τουρίστες το καλοκαίρι, και ότι θα κόψει την καλημέρα ο πρόεδρος της βουλής στην κακομοίρα την ανατολικογερμανίδα την Μέρκελ που φοβάται ότι στη δεύτερη θητεία οι συμπατριώτες της θα την κάνουν σαπούνι, και άλλα τέτοια, είναι απλά γραφικά.
Οι Γερμανοί, ποτέ δεν είπαν ότι δεν είναι ρατσιστές, είναι μέχρι το κόκαλο. Όλους εμάς τους νότιους μας θεωρούν από τη φύση μας λαμόγια, και τι να κάνουμε δηλαδή;; Μπορούμε να τους αλλάξουμε; όχι βέβαια. Σκεφτείτε το όμως αυτό την άλλη φορά που θα αγοράσετε γερμανικά προϊόντα, λιντλ, μερσεντές, μπεεμβε, φορντ, αουντι, ζιμενς, αεγκε, .... γιου νειμ ιτ....

Δυστυχώς η δύναμή μας ως πολίτες είναι ελάχιστη, η ψήφος μας – που επανειλημμένα έχω πει τη χαρίζουμε χωρίς σκέψη – και η καταναλωτική μας δύναμη, είναι τα μόνα που μας απέμειναν. Τουλάχιστον αυτή ας την χειριζόμαστε καλά, τόσο ως χώρα (β.λ. εξοπλισμοί, τηλεφωνικά κέντρα, τρένα, οπτικές ίνες, κλπ, κλπ) όσο και ως πολίτες.

Τη σημερινή συνταγή την είχα δοκιμάσει παλιά στην Κοπενχάγη σε ένα πολύ μοδάτο εστιατόριο και με είχε ενθουσιάσει, αλλά δεν είχα καταφέρει να την φτιάξω, αν και είχα προσπαθήσει. Πρόσφατα βρήκα κάτι ανάλογο σε περιοδικό, το έφτιαξα και μπορώ να πω άξιζε τον κόπο. Δεν είναι για κάθε μέρα, αλλά θα έλεγα ότι συνοδεύει ωραιότατα ψητά μπριζολίκια.

Αλμυρός χαλβάς

300 γραμμάρια ψηλό σιμιγδάλι
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
½ κούπα λάδι
2,5-3 φλιτζάνια ζωμό λαχανικών (1 κύβο λαχανικών διαλυμένο σε 3 φλιτζάνια βραστό νερό)
πιπέρι
4-5 φέτες μπέικον ψιλοκομμένες και σοταρισμένες
100 γραμμάρια καπνιστό ρεγγάτο σε μικρά κυβάκια
3 κουταλιές της σούπας μαϊντανός ψιλοκομμένος

Ζεστένουμε το λάδι και σοτάρουμε σε χαμηλή φωτιά το κρεμμύδι μέχρι να γίνει διάφανο. Προσθέτουμε το σιμιγδάλι και το ψήνουμε για σε χαμηλή φωτιά για 15 λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα όπως κάνουμε με τον χαλβά. Σβήνουμε με τα 2,5 φλιτζάνια ζωμό και το βράζουμε συνεχώς ανακατεύοντας μέχρι να πήξη ο χαλβάς. Αν χρειαστεί προσθέτουμε και τον υπόλοιπο ζωμό. Αφαιρούμε από τη φωτιά προσθέτουμε το μπέικον, το τυρί, το πιπέρι και το μαϊντανό, ανακατεύουμε και βάζουμε σε φορμάκια η σε μεγάλη φόρμα και το αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά πριν τον ξεφορμάρουμε. Νομίζω ότι κάτι αντίστοιχο μπορεί να γίνει και με θαλασσινά ή με λαχανικά, όπου αντί για μπέικον και τυρί, προσθέτουμε γαρίδες, μύδια και αρακά, μανιτάρια, καλαμπόκι αντίστοιχα. Αν το δοκιμάσει κάποιος ας μου πει.