Τα μέτρα

Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά κάθε δύο ώρες βγαίνουν νέα μέτρα. Επίσης όλα αυτά τα μέτρα, θα αποφέρουν στον προϋπολογισμό κάποια δις ευρώ. Έτσι όπως πάμε στο τέλος θα γίνουμε Ελβετία, με πλούσιο κράτος και τεράστιο πλεόνασμα στον κρατικό κορβανά. Θα έρχονται οι Γερμανοί, λέμε τώρα, και θα μας ζητάνε να τους δανείσουμε από το υπέρογκο πλεόνασμά μας, και εμείς οι μοχθηροί θα λεμε όχι.




Εγώ πάντως έχω χάσει το μπούσουλα. Αδυνατώ να καταλάβω πλέον τι είναι αληθινό και θα συμβεί, τι είναι ελεγχόμενη διαρροή από τα πράσινα σαλόνια για να τσεκάρουν αντιδράσεις, τι είναι φαντασία των δημοσιογράφων, τι είναι απειλή των κοινοτικών χαρτογιακάδων, και τι είναι μπλόφα των εταίρων μας για να τρομάξουμε. Επίσης έχω βαρεθεί να ακούω τι θα πάθω εγώ και οι υπόλοιποι υπάλληλοι συμπολίτες μου, τι θα πάθει η χώρα μου, και τι θα πάθουμε γενικώς και αμετακλήτως γιατί έτσι αποφάσισε ο κύριος Μαϊμούνιας, και ο κύριος Μπάρας, ο η κυρ Αγγέλα.

Λοιπόν, δεν σκιάζομαι, δεν φοβούμαι, ρε.....





Τα πράγματα είναι απλά. Να δεχτώ ότι έσφαλα πολλαπλώς ως πολίτης αυτής της χώρας, να δεχτώ ότι όπως λενε πολλοί ο κύριος Αλογοσκούφης ήταν ανεπαρκέστατος για τη δουλειά (να δεχτώ ότι το έκανε επίτηδες για να βλάψει τη χώρα δεν πρόκειται, έτσι; αλήθεια ποιός είναι αυτός ο Ελληνας που έχει πάερι σβάρνα τα κανάλια και λέει να μπει φυλακή ο κύριος καθηγητής;;;), να δεχτώ ότι με βρήκαν ετοιμοθάνατο τα κοράκια και πέσανε απάνω μου να με φάνε, να δεχτώ ότι εγώ έχω πολιτισμό και δεν θα αντιδράσω ανάλογα στη ρατσιστική επίθεση των Γερμανών, .... άντε να τα δεχτώ αυτά και άλλα τόσα....... δεν πρόκειται όμως να δεχτώ ότι κάνω λάθος που θέλω να ζω και εγώ όπως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όταν το μόνο που μου αξίζει είναι η φτώχια και μόνο η φτώχια.

Είμαι οπαδός της ΕΕ, αλλά έχω και την χειρότερη άποψη για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους ευρω-υπαλλήλους της. Δεν υπάρχει πιο αδιαφανής, πιο γραφειοκρατικός και πιο αναποτελεσματικός οργανισμός στην Ευρώπη. Οι υπάλληλοι της ΕΕ, είναι οι πιο προνομιούχοι εργαζόμενοι που υπάρχουν, και οι μόνοι εργαζόμενοι που απλά δεν δουλεύουν, έχουν συνέχεια κοφι μπρεικς και λαντς μπρεικς. Το κόστος της επιτροπής είναι 3,6 δις το χρόνο, μόνο της επιτροπής. Ξέρω πολλούς από αυτούς τους τύπους, και δεν είναι υπερβολή να πω ότι δεν εκτιμώ κανένα μα κανένα!!! Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς, εξυπηρετούν κάποια συμφέροντα. Είτε αυτά των λόμπυ, είτε αυτά των κρατών τους. Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς έχουν αυτό που λέμε αουτσταντιν ακαντεμικ ρεκορντ, με τα μαστεράκια τους από τα πιο γνωστά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, με την νεοφιλελεύθερη θεώρηση των πραγμάτων και με τον άκρατο συντηρητισμό τους και με τη μηδενική επαγγελματική εμπειρία εκτός ευρωπαϊκής νομενκλατούρας. Οι προαγωγές είναι απόλυτα αδιαφανείς, οι προσλήψεις αδύνατες για τους μη γνώστες των μηχανισμών, και βέβαια με ένα ισχυρότατο συνδικαλιστικό όργανο που απεργεί για ψύλλου πήδημα. Στη Κομισιόν για να διαπρέψεις πρέπει να είσαι μετριότητα και γλείφτης, πρέπει να μην δουλεύεις πολύ και να έχεις την άποψη των προϊσταμένων σου. Είκοσι χρόνια δουλεύω με αυτούς ξέρω τι λεω.

Έρχονται εδώ λοιπόν αυτοί και με περισσό θράσος λένε μέτρα, κόψιμο ο 14ος μισθός, μείωση των συντάξεων κλπ, και περιμένουν, δεν ξέρω γιατί, ότι δεν θα αντιδράσουμε, δεν θα τους πετάμε ροχάλες στο δρόμο, δεν θα τους μουντζώνουμε. Δεν γίνετε όμως, δεν γίνετε, και ροχάλες θα φάνε, και πολλά άλλα. Γιατί φταινε και αυτοί και μάλιστα πάρα μα πάρα πολύ.

Βαρέθηκα λοιπόν να ακούω για νέα μέτρα. Δεν ακούω τίποτα. Έκλεισα την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα, και ας παν να κουρεύονται. Έτσι και αλλιώς λεφτά δεν έχω να τους δώσω, τι σκατά θένε;;

Τούρκικο γλυκό σήμερα. Το έφτιαξα και πέτυχε. Δεν είναι δύσκολο, δοκιμάστε το.

Καζάν Ντιπί

1 ½ λίτρο γάλα
250 γραμμάρια ζάχαρη
125 γραμμάρια κορν φλάουερ
2 κάψουλες βανίλιας ή ένα κλωνάρι σχισμένο στη μέση οριζόντια
20 γραμμάρια αλεύρι
40 γραμμάρια ζάχαρη
30 γραμμάρια βούτυρο Κερκύρας

Βάζουμε σε κατσαρόλα ½ λίτρο γάλα να βράσει. Μόλις πάρει βράσει προσθέτουμε τη ζάχαρη, ανακατεύουμε να λιώσει και αφαιρούμε από τη φωτιά. Στο υπόλοιπο γάλα διαλύουμε το κορν φλάουερ, και αφού διαλυθεί καλά το προσθέτουμε στο ζεστό γάλα. Βάζουμε το μίγμα πάλι στη φωτιά και ανακατεύοντας το μαγειρεύουμε σε μέτρια θερμοκρασία για περίπου 15 λεπτά. Αν χρησιμοποιήσουμε κλωνάρι βανίλιας το προσθέτουμε από την αρχή, αν όχι τις κάψουλες τις προσθέτουμε σε αυτό το στάδιο. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι και με τη ζάχαρη. Βουτυρώνουμε ένα ταψί (αν είναι δυνατόν διάφανο πυρέξ) και απλώνουμε από πάνω το μίγμα αλεύρι – ζάχαρη να πάει παντού. Ρίχνουμε το μείγμα της κατσαρόλας στο ταψί. Βάζουμε το ταψί στο φούρνο που έχουμε προθερμάνει στους 250 βαθμούς πάνω κάτω, έτσι ώστε να ακουμπάει στο πάτο του φούρνου. Ψήνουμε την κρέμα όσο χρειάζεται μέχρι να μαυρίσει η κρέμα από την κάτω πλευρά. Αν το ταψί μας δεν είναι διάφανο και δεν μπορούμε να δούμε αν έχει μαυρίσει η κρέμα εύκολα, βλέπουμε τα τοιχώματα του ταψιού και τα πλαϊνά της κρέμας γιατί και αυτά μαυρίζουν μαζί με τον πάτο. Στο δικό μου πάντως φούρνο πήρε περίπου 30 λεπτά να μαυρίσει. Όταν γίνει η κρέμα βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και το βάζουμε σε ένα άλλο μεγαλύτερο ταψί που έχουμε προσθέσει κρύο νερό και το αφήνουμε να κρυώσει για 5 λεπτά. Βγάζουμε το ταψί από το νερό και το βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να κρυώσει καλά. Κόβουμε σε τετράφωνα κομμάτια και σερβίρουμε με την καμένη πλευρά προς τα πάνω.