Φακ οφ

Πάντα διάβαζα εφημερίδες, και μέχρι πρόσφατα πίστευα ότι η Ελευθεροτυπία και τα Νέα, είναι πολύ αξιόλογα έντυπα, που αν και λίγο Πασοκικής αισθητικής είναι τέλος πάντων αξιόλογα και αξιόπιστα. Εξάλλου σε αυτές αρθρογραφούν και σχολιάζουν μεγάλες πένες, όπως ο Τετράδης, ο Μουλόπουλος, ο Καψης, ο Τριάντης, ο Ρουμελιώτης.

Για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με ένα νέο ύφος γραφής ανάρμοστο για εμένα, έκοψα σιγά σιγά τα Νέα και το Βήμα, και ξεκίνησα να διαβάζω περισσότερο την Ελευθεροτυπία. Από σήμερα την κόβω και αυτήν και τελείωσαν τα έντυπα μέσα για εμένα. Γιατί;;

Στο μέσα σαλόνι της Ελευθεροτυπίας, υπάρχει ένα δισέλιδο με παραπολιτικά. Συνήθως είναι το πολιτικό-κουτσομπολιό που γράφετε εκεί, με τα αρχικά των συντακτών, σε καθεστώς ημι-ανώνυμης αρθρογραφίας γράφει ο κάθε ένας το κουτσομπολιό που άκουσε.

Σε ένα τέτοιο «πλαίσιο» σε μαύρο μπακράουντ, έγραφε η «κύρια» Μάνια Τεγοπούλου το σχόλιο της, με τίτλο Fuck Off, α γαμήσου ! ελληνιστή. Κάτι ασυνάρτητα έγραφε, για τον υπουργό Δημόσιας τάξης κλπ, λες και ήταν ή πιωμένη, ή μαστουρωμένη, η μεγάλη κυρία της μεγάλης Ελευθεροτυπίας, που ξαφνικά έγινε φυλλάδα.

Δεν με νοιάζει η βεντέτα της Μάνιας με τον Χρυσοχοίδη, δεν με νοιάζει αν έχει δίκιο ή άδικο, δεν με νοιάζει αν οδηγούσε πιωμένη ή όχι, αν έχει στοχοποιηθεί ή όχι. Το σωστό είναι να μην την ήξερα καν την κυρία, δεν θα έπρεπε να την έχω καν ακούσει, πολύ δε περισσότερο που χρησιμοποιεί την δύναμη της εξουσίας – αυτής που της δίνει η πολυδιαβασμένη Ελευθεροτυπία – να βγει και να πει α γαμήσου, σε κάποιον που την ενοχλεί.

Το υφάκι του «φακ οφ», και του «μην τολμήσεις», και τα υπόλοιπα που με απόλυτο τραμπουκισμό εκφράζει η «κυρία» (άλλη λέξη μου έρχετε τώρα, απο τσου... αρχίζει αλλά είμαστε σε δημόσιο χώρο), που ίσως να έχει όλα τα δίκια του κόσμου, εμένα δεν μου ταιριάζει. When the president does it that means its not illegal, είχε πει παλιά κάποια αλεπού, και βρέθηκε να παίζει γκολφ για το υπόλοιπο της ζωής του (Ο Νίξον το είχε πει βέβαια προσπαθώντας να αποδείξει ότι το γουότεργκέιτ ήταν θεμιτό).

Έτσι και η μαντάμ, κληρονόμησε από τον μπαμπάκα το μαγαζί, και νομίζει ότι είναι ο άρχοντας του κόσμου, που όποιος δεν της κάνει, βγάζει ένα άρθρο σε γλώσσα πεζοδρομίου και γηπεδικής αισθητικής, και τον τιμωρεί.

Ξαναλέω, δεν με νοιάζει αν έχει δίκιο, το φακ οφφ με χάλασε. Αυτές οι δύο ξένες λέξεις, κάνουν τη διαφορά στην κατάχρηση εξουσίας για μένα, που είναι η αρχή κάθε τυραννίας.

Φακ οφ λοιπόν κυρία μου, έκανες την εφημερίδα φυλλάδα. Τώρα γιατί τόσοι αξιόλογοι άνθρωποι, την αφήνουν να μπεμπεκίζει με αυτό τον τρόπο;; τι να σας πω;;. Εγώ πάντως δεν ξανα-αγοράζω Ελευθεροτυπία.

Έχω χαθεί τον τελευταίο καιρό, γιατί κυρίως δεν προλαβαίνω. Σήμερα όμως σας έχω ένα από τους ωραιότερους πασχαλινούς μεζέδες. Φτιάξτε τον το Πάσχα για μεζέ όσο σουβλίζετε το αρνί και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Τζιεροσαρμάδες ή Μποξαδάκια

1 αρνίσια συκωταριά

1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο

3 σκελίδες σκόρδο

1 κουταλιά της σούπας ρίγανη

1 φλιτζανάκι του καφέ ελαιόλαδο

2 αρνίσιες μπόλιες

αλάτι, πιπέρι

Βράζουμε σε μία μεγάλη κατσαρόλα μπόλικο νερό. Αλατίζουμε καλά και αφού βράσει το νερό προσθέτουμε τη συκωταριά ολόκληρη, και τη ζεματάμε για 10 - 15 λεπτά. Τη βγάζουμε και αφού κρυώσει την ψιλοκόβουμε. Τη βάζουμε σε ένα μπολ. Λιώνουμε το σκόρδο και το ρίχνουμε μέσα στη συκωταριά. Χτυπάμε το κρεμμύδι στο μούλτι μέχρι να λιώσει και το ρίχνουμε και αυτό μέσα στη συκωταριά. Αλατοπιπερώνουμε και πασπαλίζουμε με τη ρίγανη,. Τέλος προσθέτουμε το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε καλά. Αφήνουμε τη συκωταριά να μαριναριστεί καλά για τουλάχιστον 1 ώρα. Ανοίγουμε καλά και με προσοχή τη μπόλια σε τετράγωνα κομματάκια 6 x 6 εκταροστά και βάζουμε στο κέντρο κάθε κομματιού μπόλιας 1 κουταλιά της σούπας από τη γέμιση συκωταριάς. Την τυλίγουμε σαν μπουρεκάκι. Απλώνουμε τα μποξαδάκια μας σε ένα ταψί και τα ψήνουμε στο φούρνο στους 180° αέρα για 15 λεπτά και μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Τα γυρίζουμε ανάποδα να ροδοκοκκινίσουν και από την κάτω πλευρά και τα σερβίρουμε ζεστά σε πιατέλα, με μπόλικο λεμόνι.