Δικαιοσύνη

Έπεσε πρόσφατα το μάτι μου σε ένα άρθρο για την κοπέλα που πάτησε το τανκ στη Παλαιστίνη. Την θυμάστε αυτή την ιστορία; ένα κορίτσι από την Αμερική, 22-23 χρονών κάτι τέτοιο, δούλευε εθελόντρια, βοηθώντας εκεί τους έρημους κατακαημένους Παλαιστίνιους. Ένα ισραηλινό τανκ, προσπαθούσε να γκρεμίσει ένα σπίτι παλαιστινίων ώστε να μπορέσει το κράτος να συνεχίσει το εποικιστικό του πρόγραμμα. Η κοπέλα μπήκε μπροστά για να εμποδίσει το γκρέμισμα και το τανκ πέρασε από πάνω της.

Όταν το είχα ακούσει τότε είχα εντυπωσιαστεί με την πράξη της αυτή. Εγώ όχι απλά δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο αλλά ούτε και έχει περάσει απ΄ το μυαλό μου να πάω να αγωνιστώ για τα δίκια άλλων λαών.

Έχουν περάσει χρόνια και βέβαια η θυσία της κοπέλας αυτής δεν έχει αλλάξει καθόλου μα καθόλου την κατάσταση στην περιοχή, δεν έχει αλλάξει την άποψη του κόσμου για το θέμα, για τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστινίους, για την σκληρότητα που κρύβει αυτός ο πόλεμος. Έχει ξεχαστεί. Όπως πολλές άλλες θυσίες που έγιναν για το τίποτα!

Ήρθε όμως αυτό το άρθρο να με κάνει να θυμηθώ ένα βασικό κανόνα: η ζωή είναι άδικη!!

Καθόμαστε και αναλώνουμε το σάλιο μας για ανθρώπινα δικαιώματα και κράτος δικαίου και λοιπές αρλούμπες, Αφού το φάγανε το παιδί, κατά λάθος, επίτηδες δεν έχει καμία σημασία, λογικό είναι να έρθει η ώρα της δίκης, έτσι για να μπορεί να πει κανείς ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη. Ότι τέλος πάντων υπάρχει κάτι επίσημο να λεχθεί στους γονείς του, έστω ότι ήταν λάθος, έστω ένα συγνώμη……

Η δίκη γίνετε αυτές τις μέρες. Το επίσημο κράτος είχε υποσχεθεί στον κύριο Μπους, (τι λέμε τώρα !), ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Ένα δυτικό κράτος, απ΄ αυτά που είναι δημοκρατικά και ελεύθερα, που είναι πολιτισμένο και ανεπτυγμένο, απ΄ αυτά που πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα τους να εξάγουν τη δημοκρατία τους στον υπόλοιπο κόσμο. Μα σε ένα δυτικό κράτος εννοείτε ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, ότι καμία μα καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να υποσχεθεί κάτι τέτοιο και ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή. Τελεία και παύλα.

Έλα όμως που δεν είναι έτσι τα πράγματα, έλα που οι 4 ξένοι μάρτυρες κατηγορίας δεν πήραν βίζα εισόδου στην χώρα, και έτσι δεν θα καταθέσουν. Επίσης έλεγε το άρθρο ότι δεν επετράπη στον Παλαιστίνιο γιατρό που περιέθαλψε την κοπέλα να μπει στη χώρα. Οι μόνοι μάρτυρες που θα βρίσκονται στη δίκη είναι οι γονείς της κοπέλας. Έτσι λειτουργεί η δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα. Νομίζω ότι οι εβραίοι ζούσαν για εκατοντάδες χρόνια με το όνειρο μίας δικιάς τους πατρίδας. Είναι περήφανοι άραγε με αυτό που έφτιαξαν;;;

Ρέιτσελ Κόρι, λεγόταν αυτό το κορίτσι, Αλέξης Γρηγορόπουλος λεγόταν ένα άλλο παιδί που χάθηκε το ίδιο άδικα, Μενένεζ λεγόταν ο Βραζιλιάνος νεαρός που πυροβολήθηκε στο μετρό του Λονδίνου πριν κάποια χρόνια, Θάνος Αξαρλιάν παλιότερα, ….., αλήθεια πως το λένε το παιδάκι από το Αφγανιστάν που γλίτωσε από τους τρελούς των ταλιμπάν ή της αμερικάνικης κυβέρνησης και σκοτώθηκε στη πολιτισμένη Αθήνα;; …. Σήμερα. Επειδή κάποια πυροβολημένα, καλοζωισμένα με τα λεφτά του μπαμπά τους τσογλάνια το παίζουν επαναστάτες. Που να φανταστούν τα ζώα ότι ναι στον κόσμο μας υπάρχουν ρακοσυλλέκτες που ψάχνουν τα σκουπίδια για να φάνε! Και ναι οι βόμβες σκανε!!! Και ναι όταν σκανε σκοτώνουν κόσμο.

Όπως λένε και τα μπλοκ, αυτών των ανεγκέφαλων, τους αξίζουν πραγματικά τα χειρότερα!!!! Θα τα βρουν όμως, θα τα βρουν μπροστά τους, γιατί ναι η ζωή είναι άδικη αλλά και όλα εδώ πληρώνονται, κάτι με τον καρκίνο, κάτι με τις αρρώστιες, έρχεται η δικαιοσύνη. Ρωτήστε τον κύριο Κίσιγκερ και θα καταλάβετε.

Βαρύ το κλίμα σήμερα τι να κάνω όμως, δεν το έφτιαξα εγώ. Δεν έχει συνταγή, δεν έχω χρόνο. Υπόσχομαι όμως αύριο.