Εθιμα και παραδόσεις

Έθιμα και Παραδόσεις

Όπως έχω πει κατ΄ επανάληψη, είμαι άθεη γενικώς και ειδικώς με την Ορθόδοξη θρησκεία έχω ένα παραπάνω πρόβλημα, μία εμπάθεια που θα έλεγε και ο Γιάννης. Τα Πασχαλινά έθιμα είναι κυρίως Θρησκευτικά έθιμα, μίας και το Πάσχα είναι χριστιανική γιορτή και έτσι είναι ολίγον τι παράδοξο να μου αρέσει το Πάσχα και όχι τα έθιμά του.

Τελικά με τα πολλά κατάλαβα ότι για εμένα το Πάσχα δεν είναι θρησκευτική εορτή, είναι γαστρονομική φιέστα. Αυτό που μου αρέσει από το Πάσχα, πέραν της άνοιξης βεβαίως που οργιάζει, δεν είναι ο επιτάφιος, αλλά το δείπνο με θαλασσινά που ακολουθεί, δεν είναι η ανάσταση αλλά η μαγειρίτσα, δεν είναι η αποκαθήλωση αλλά τα τσουρέκια, δεν είναι η λειτουργία της Αγάπης αλλά το σουβλιστό αρνί.

Είμαι κοιλιόδουλη; μάλλον, αλλά σίγουρα δεν είμαι θρήσκα. Διότι δεν μπορεί να είμαστε στη πόλη της Αίγινας στο επιτάφιο εκεί που πάνω στο λιμάνι συναντιούνται οι 3 μεγάλοι επιτάφιοι της πόλης, και μέσα στο όλο κατάνυξη πλήθος (λέμε τώρα γιατί μάλλον προς μπέρμπερις πασαρέλα έφερνε!) εγώ να σκέφτομαι ότι πρέπει να την κάνουμε γιατί δεν έχουμε κλίσει τραπέζι και δεν θα βρούμε πουθενά γαρίδα! Ούτε το βράδυ της ανάστασης στο ξωκλήσι του χωριού χωρίς μεγάφωνα και φωταψίες μόνο με τα κεράκια και πάνω στο χριιιιιιιστόοοοοοοος ανέεεεεεεεστη να σκέφτομαι αν έπρεπε να βάλω παραπάνω μάραθο στη μαγειρίτσα!

Τελικά μόνο αυτά τα έθιμα μου αρέσουν. Δεν θα ξεκουβαλιόμουνα για κανένα επιτάφιο αν αυτό δεν συνοδευόταν από γαρίδες και τσίπουρα, σας το λεω και δεν ντρέπομαι καθόλου. Το δε Πάσχα, εκεί μιλάμε για το κάτι άλλο! Από τις 9 το πρωί το μεγάλο τραπέζι δίπλα στο μπάρμπεκιου ήταν παρέλαση σπιτικών γλυκισμάτων. Τα δικά μου τσουρέκια, της μάνας μου, της θείας της Βαγγελιώς, της θείας Ευδοξίας και κάποιων άλλων θειάδων που δεν γνωρίζω, αντίστοιχα και τα κουλούρια και τα αυγά. Δεν πρόλαβε ο κόσμος που πέρναγε να τα δει και έπρεπε να τα μαζέψουμε για να απλωθούν τα μεζέδια, να τα σπιτικά ψωμιά (εγώ έκανα ρελάνς σε όλες τις θειάδες και έψησα ψωμί εκείνη την ώρα με αποτέλεσμα να εντυπωσιαστούν όλοι!!) να τα 249 διαφορετικά τυριά και οι μελιτζανοσαλάτες και τα αυγά και οι παστουρμάδες, ένα 5-μετρο τραπέζι πράγματα! Και να βγαίνει σιγά σιγά και το κοκορέτσι, και να το κοντοσούβλι, και να τα γαρδουμπάκια, και μέχρι να τα απλώσεις όλα, να φωνάζει και ο πατέρας μου, έτοιμο το αρνίιιιιι! Και ας ήταν ακόμα 11:00. Έτσι είναι ο κυρ Φώτης πάντα 2-3 ώρες νωρίτερα απ’ ότι πρέπει!

Και να βγει τελικά το αρνί, γύρω στη 13:00, πάντα νωρίτερα από το υπόλοιπο χωριό, και αφού έχεις ήδη φαει ένα μωρό με τα κωλόπανα που λένε, να μην θες ούτε να το δεις, να χτυπάς κανα δύο πετσούλες και να σκας! Και να το θαύμα, πως από ένα μικρό αρνάκι 7-8 κιλών να φάνε 22 άτομα, και να περισσεύει! Και θαύμα, θαύμα και άλλα τέτοια, ωραία στην Αίγινα, λέμε.

Κατά τις 3 δε, εκεί που βγένουν τα αρνάκια όλου του υπόλοιπου χωριού, εμείς έχουμε φαει, πιει, χορέψει και βέβαια γλαρώσει, και είμαστε έτοιμοι για ύπνο. Έχετε ακούσει το τραγούδι «η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα»;, εκεί γύρω στις 3 ανήμερα Πάσχα είναι που μεν εσύ λες να κλείσεις λίγο το ματάκι σου, αλλά όλα τα γύρω σπίτια λένε να το γλεντήσουν και ακούς από αριστερά «είιιιιμαιιιι αετόοοοος χωρίς φτεράααααα» και από δεξιά «βρε παπάαααακιιιιιι που πάει στη ποταμιάαααα»! Αστό μανδάμ το ρημαδόπαπο να πάει όπου θέλει, να ησυχάσουμε και εμείς λιγουλάκι!!!

Αυτές οι παραδόσεις αρέσουν σε εμένα, όχι οι άλλες οι θρησκευτικές. Έτσι λοιπόν αν και βαθιά άθεη, η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, είναι και για εμένα η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου!!

Είμαι σίγουρη ότι έχετε όλοι υπερβεί εαυτόν αυτές τις μέρες, και θέλετε να κάνετε και λιγάκι δίαιτα, τρομάρα σας! Αυγά πολλά έχετε, φτιάξτε μία ωραία σαλάτα με βραστά αυγά να συνέλθετε λιγάκι.

Σαλάτα με βραστά αυγά

3 αυγά βραστά
1 καρδιά μαρουλιού
1 ντομάτα κομμένη σε κυβάκια και στραγγισμένη
1 μικρό κρίθινο παξιμάδι
5-6 ελιές
λίγη κάπαρη
λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο
3 κουταλιές της σούπας λάδι
1 κουταλιά της σούπας ξύδι
1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα
αλάτι, πιπέρι

Ψιλοκόβετε τα αυγά. Κόβετε με το χέρι την καρδιά του μαρουλιού σε μεγάλα κομμάτια. Με το χέρι σας σπάτε το παξιμάδι σε μικρά κομμάτια. Με το υγρό από τη στραγγιγμένη ντομάτα περιχύνετε το παξιμάδι να νοτίσει λίγο. Στο μούλτι χτυπάτε το λάδι, με το ξύδι τη μουστάρδα, τη κάπαρη και το μαϊντανό. Σε μεγάλο μπολ ανακατεύετε το μαρούλι, τη ντομάτα, το παξιμάδι, τα αυγά και τις ελιές και περιχύνετε με τη σάλτσα. Ανακατέψτε καλά και αφήστε την λίγο να δέσουν μαζί τα υλικά, πριν τη χτυπήσετε!