Που πα ρε γρίπη;;

Στην ταινία Γοργόνες και Μάγκες, ο Εξαρχάκος, ο χαζός φίλος του γόη Φαίδωνα Γεωργίτση, είχε το παρατσούκλι «ο Γρίπης». Έλεγε τότες η Χρονοπούλου … «…μπαααα και ο Γρίπης εδώωωω».

Έτσι που λετε προφητικές αυτές οι ταινίες, κάθε τρις και λίγο έχουμε και έναν «γρίπη» να μας επισκέπτεται. Μία ο γρίπης της κότας, μία ο γρίπης της πάπιας, μία της αγελάδας, τώρα έχομε και τον γρίπη του γουρουνιού. Μα τι στο καλό έχουν πάθει όλα τα ζωντανά και γριπιάζουνε, δεν ξέρω. Ο καιρός είναι καλός, ζέστα κάνει, τι να πω;

Και καλά τα ζα στο Μέχικο γριπιάζουν, αυτός ο έρμος ο Αβραμό τι φταιει το παιδί και τρέχει σε συσκέψεις και διασκέψεις και μάλιστα Κυριακάτικα. Όχι ότι πιστεύει το παιδί ότι επειδή γρίπιασε μία γουρουνομάνα στη Τιχουάνα, θα πάθουν κάτι και οι δικές μας γουρούνες στη Ανω Κολοτουμπίτσα, ούτε ότι μπορεί οι χιλιάδες των Ελλήνων τουριστών που πάνε στο Μέχικο, να μεταφέρουν τον ιό, αλλά πως να το κάνουμε 100 και βάλε άνθρωποι πέθαναν, κάπου αλλού – μακριά, πολύ μακριά θα έλεγα εγώ – να μην κάνουμε τουλάχιστον ένα μίτινγκ ώστε να έχουμε να λέμε πόσο προετοιμασμένοι είμαστε; Γι’ αυτό μου αρέσει αυτό το παιδί, πάντα έτοιμος για μία σύσκεψης, πάντα έτοιμος να δηλώσει τηλεοπτικώς ετοιμότητα.

Πάντως με την ιδέα ότι για 3-4 βδομάδες θα κόψουμε τα χοιρινά μπριζολίκια, τα ζαμπά και τα μπέικα, θα αγοράζουμε γάλα εβαπορέ από το σούπερ μάρκετ με τους τόνους και θα κρυβόμαστε με το που ακούμε την Ισπανική, ενθουσιάζομαι. Μου αρέσει αυτό το τζέρτζελο. Κυρίως οι χειρουργικές μάσκες. Είναι φοβερό να βλέπεις όλο τον κόσμο στη Νέα Υόρκη να κυκλοφορεί με μάσκες στα μούτρα. Λεω να πάρω και εγώ μία, τώρα που ξαναήρθαν στη μόδα, χώρια που τελικά δείχνει ότι είναι ένα διαχρονικό, κλασσικό θα έλεγα πλέον, αξεσουάρ μόδας. Κάθε τρις και λίγο, όλο και κάποιο ζώο γριπιάζει και έτσι ο άνθρωπος πρέπει να φορέσει πάλι τη μασκούλα του.

Μία σκέψη που έκανα χτες είναι τι θα γίνει όταν αρχίζουν και γριπιάζουν και τα λαχανικά. Φαντάσου ας πούμε να κολλήσουν γρίπη οι ντομάτες! Και δεν εννοώ τις μικρές ντοματούλες από το μποστάνι του κυρ Φώτη, εννοώ αυτές τις μεταλλαγμένες ντομάτες, όλες ίδιο μέγεθος, όλες ίδιο χρώμα, που δεν παθαίνουν τίποτα για μήνες, αυτές ντε που τις έχουν τροποποιήσει γενετικά, χρησιμοποιώντας γονίδια από γουρούνια και σκαντζόχοιρους, τι θα γίνει αν κολλήσουν γρίπη; Θα πάψουμε να τρωμε ντομάτες; Ωραία πράγματα!!

Σήμερα μετά από ώριμη σκέψη αποφάσισα να μην σας γράψω συνταγή με γουρούνι, αλλά με κοτόπουλο. Έχει περάσει η γρίπη των πτηνών και πλέον τρωμε άφοβα κοτοπουλάκια, χώρια που βρίσκεις εύκολα στα χασάπικα μικρά και νοστιμότατα βιολογικά κοτοπουλάκια, που είναι και ότι πρέπει για τη συγκεκριμένη συνταγούλα.

Κοτόπουλο με αγκινάρες φρικασέ

1 μικρό κοτόπουλο κομμένο σε μικρές μεριδούλες
4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 ξερό κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη
12 αγκινάρες κατεψυγμένες (αν έχετε όρεξη πάρτε και φρέσκες αγκιναρούλες και καθαρίστε τις)
½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
λάδι, αλάτι και πιπέρι
2 αυγά
χυμό από 1 λεμόνι

Σε μεγάλη κατσαρόλα, βάζουμε το λάδι να κάψει και τσιγαρίζουμε καλά το κοτόπουλο απ΄ όλες τις πλευρές. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε και αυτά λιγάκι με το κοτόπουλο. Σβήνουμε με 1 ½ ποτήρι χλιαρό νερό, αλατοπιπερόνουμε και σιγοβράζουμε το κοτόπουλο για 40 λεπτά περίπου μέχρι να γίνει σχεδόν. Αν χρειαστεί προσθέτουμε και λιγάκι νεράκι, αλλά γενικώς να το μαγειρέψουμε σε χαμηλή θερμοκρασία ώστε να μην χρειαστεί πολύ παραπάνω νερό. Μετά τα 40 λεπτά βάζουμε στην κατσαρόλα μας και τις αγκινάρες είτε ολόκληρες είτε κομμένες στη μέση, και προσθέτουμε άλλο 1 ποτήρι χλιαρό νερό. Συνεχίζουμε το βράσιμο για 20 λεπτά ακόμα, μέχρι το φαγάκι να απορροφήσει τα πολλά υγρά και να μείνει με λίγο ζουμάκι ικανό να δέσει το αυγολέμονο. Στο τέλος, 10 λεπτά πριν γίνει προσθέτουμε και τον άνηθο. Όταν είναι έτοιμο ή πριν το σερβίρουμε αυγοκόβουμε με 2 μεγάλα αυγά και τον χυμό από ένα λεμόνι. Κουνάμε την κατσαρόλα από τα χερούλια να πάει παντού το αυγολέμονο και να δέσει το φαγάκι.

Ουσιαστικά το πιο πάνω είναι μία ελαφριά μορφή του κλασικού αγκιναράτου, που είναι αρνάκι με αγκινάρες αυγολέμονο. Μπορείτε να το κάνετε και με αρνάκι ή κατσικάκι αν θέλετε, απλώς φάγαμε πολλά αρνιά το Πάσχα, ας δοκιμάσουμε και κάτι πιο ελαφρύ.