Νάχος

Πριν 3 χρόνια που πήγαμε πρώτη φορά στη Νάξο, είχαμε δει επιβλητική ταμπέλα «NAXOΣ»! πως το διαβάζετε τώρα εσείς αυτό; Λογικά λόγω σίγμα ελληνικού διαβάζετε Νάχος και όχι Νάξος. Αν οι μάγκες θέλανε να πούνε Νάξος θα έπρεπε να γράφει η ταμπέλα ΝΑΧΟS (στα αγγλικά) ή ΝΑΞΟΣ (στα ελληνικά). Έτσι και εμείς, γραμματιζούμενοι άνθρωποι που είμαστε, λέμε το νησί Νάχο!!

Πήγαμε λοιπόν και φέτος, για 3η συνεχόμενη χρονιά, να κάνουμε κανα-δύο βουτιές στη ψιλή άμμο, να στρώσει ο χειμώνας μας. Για να καταλάβετε όταν λέμε ψιλή άμμο, εννοούμε μία παραλία που δύσκολα βρίσκεις αλλού. Νομίζεις ότι είσαι στην έρημο και μέσα από τους αμμόλοφους και τους κέδρους ξεπροβάλει ένα απίθανο γαλάζιο.


Το κακό είναι βέβαια ότι αυτή η καταπληκτική παραλία σου προσφέρει δωρεάν απολέπιση σώματος το γνωστό «μποντι πιλινγκ» όταν φυσάει τα γνωστά 200 μποφόρ που σας έλεγα χτες. Άμμος παντού, για τα δικά μου τα μαλλιά δε η άμμος είναι ότι καλύτερο, μπαίνει και δεν ξαναβγαίνει! Πρέπει να τα κουρέψω με την ψιλή για να μην έχω πλέον άμμο μέσα στις μπούκλες!

Εκεί λοιπόν στην Νάχο, υπάρχει ένα πολύ ωραίο μαγαζί, η Αξιώτισα, καλό φαγητό αξιοπρεπές περιβάλλον και πολύ καλές τιμές, φέρνουν την Αξιώτισα πρώτη στις προτιμήσεις αυτών που ξέρουν. Γνωρίζοντας ότι έχει πάντα πολύ κόσμο, πήγαμε την πρώτη μέρα με το που φτάσαμε στο νησί να κλείσουμε τραπέζι. Ήταν Πέμπτη πρωί και μας έκλειναν τραπέζι, ή για Κυριακή βράδυ μετά τις 11:00, ή για Σάββατο μεσημέρι 2-5. Πάνω στην συνεννόηση έγινε και μια παρεξήγηση, κλείσαμε τελικά ένα τραπέζι που την επομένη μας το ξε-κλείσανε, ωραία πράγματα! Τσαντιστήκαμε, αν πρέπει στις διακοπές να τρωω στη μάπα την Αθηναϊκή νοοτροπία του «ρεσερβέ», και του πρι-μπουκινγκ να μου λείπει η σούπα δεν θέλω.

Κατά τα άλλα για μια ακόμα φορά περάσαμε πολύ όμορφα στην Νάξο, στο Φιλότι, στο Χαλκι, στ’ Απεράθου. Σας συστήνω να πάτε, και να με ρωτήσετε και που να μείνετε και τι να δείτε!

Απ΄ ότι καταλαβαίνεται από τη Χίο αγόρασα τα πάντα σε μαστίχα, και βέβαια για πολύ καιρό θα σας γράφω συνταγές με μαστίχα, θέτε δεν θέτε!! Σήμερα ...

Λάδι αρωματισμένο με μαστίχα

1 ¼ φλιτζάνια ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας μαστίχα (διαλέξτε αν γίνετε ένα σακουλάκι με μέτρια κομματάκια μέσα όχι τα πολύ μεγάλα)

Σε ένα τηγάνι βάλτε το μισό λάδι και τη μαστίχα και ανακατεύοντας με μία ξύλινη κουτάλα, διαλύετε τη μαστίχα σιγά σιγά σε μέτρια φωτιά. Όταν διαλυθεί πλήρως, βάλτε το λάδι σε ένα καθαρό μπουκάλι και αφήστε το να κρυώσει τελείως. Στο τέλος προσθέτετε και το υπόλοιπο λάδι και το ανακατεύετε καλά. Το λάδι αυτό είναι αρκετά αρωματισμένο και άρα θέλει προσοχή στη χρήση του. Δοκιμάστε στην αρχή να το προσθέτετε σε σαλάτες κουταλία κουταλία μέχρι να βρείτε την ποσότητα που σας ικανοποιεί περισσότερο.

Το λάδι μαστίχας μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, στα ζυμαρικά, σε μπρουσκέτες (όπως παρακάτω), σε ψητά φιλέτα ψαριών, σε άσπρες λεμονάτες σάλτσες για χοιρινό για παράδειγμα, ή ακόμα και στο αυγολέμονο που το απογειώνει κατά τη γνώμη μου. Αλλά και μία απλή σάλτσα ντομάτας τη διαφοροποιεί από το συνηθισμένο. Βέβαια σε σαλάτες με πράσινα λαχανικά και φρούτα, είναι υπέροχο.


Μπρουσκέτα με ντομάτα και λάδι μαστίχας.

2 φέτες χωριάτικο ψωμί
1 σκελίδα σκόρδο
1 μέτρια ντομάτα ξεσποριασμένη και κομμένη σε μικρά κυβάκια
1 κουταλιά της σούπας λάδι αρωματισμένο με μαστίχα
1 κουταλιά της σούπας λάδι κανονικό
2 κουταλάκια του γλυκού ψιλοκομμένο βασιλικό.

Ψήνετε τις φέτες του ψωμιού στο γκριλ, ελαφρά και από τις 2 πλευρές. Κόβετε τη σκελίδα του σκόρδου στη μέση και το τρίβετε καλά πάνω στο ψωμί. Ραντίζετε με το κανονικό λάδι και τις δύο φέτες. Σε ένα μπολ ανακατεύετε τους κύβους της ντομάτας με το βασιλικό το λάδι μαστίχας, αλάτι και πιπέρι. Τα αφήνετε για 15 λεπτά να μαριναριστούν και να βγάλουν κανονικά τα αρώματά τους, και μετά το απλώνετε πάνω από το ζεστό ξεροψημένο ψωμί.