Θέλω να σκάσουν όλοι. Όχι να σωπάσουν, να σκάσουν, να το βουλώσουν. Όλοι. Αυτό δεν γίνετε όμως. Πρέπει να ακούω ότι τις ιδεολογικο-πολιτικές μπαρούφες του κάθε ένα, όλες τις μαλακίες για τις εξόδους κινδύνου, όλα τα χαζά για απεργοσπάστες, όλα αυτά τα ανούσια που μόνο σκοπό έχουν να σε κάνουν να ξεχάσεις ότι δολοφονήθηκαν άνθρωποι για ιδεολογικό λόγο.
Δεν θέλω να ακούω τις περιγραφές της συναδέλφου που μιλάει για τη φίλης της, που το περασμένο Σάββατο τους είπε ότι ήταν έγκυος, και .... χάρηκαν όλοι τόσο πολύ ....
Δεν θέλω να ακούω τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους. Να τις βράσω τις πορείες και τα δίκια του εργάτη που δεν μπορούν να περιφρουρηθούν.
Θέλω να κουφαθώ, και να τυφλωθώ, ώστε να μην βλέπω και να μην ακούω όλο αυτό το μίσος, που δεν μου ταιριάζει.
Ποιοι είναι άραγε οι γονείς αυτοί που μεγάλωσαν αυτά τα παιδιά που έβαλαν φωτιά στη τράπεζα; Είναι περήφανοι σήμερα; Έκαναν καλή δουλειά;
Αυτή η κοινωνία που φτιάξαμε, σήμερα στην Ελλάδα, είναι τόσο βρώμικη και τόσο άρρωστη, που δεν σώνετε. Και είμαστε όλοι υπεύθυνοι για αυτό. Και κυρίως όλοι αυτοί που μιλάνε και δεν βγάζουν το σκασμό.
Δεν ξέρω αν είναι ώρα για συνταγές. Μέχρι να το κλείσω το ρημάδι σκέφτομαι. Εξάλλου ο λόγος που το έφτιαξα, είναι οι 5-10 φίλοι μου, που με ξέρουν, να μπορούν να βρουν τις συνταγές που φτιάχνω, να λέμε καμιά μαλακία να περνάει η ώρα.
2 σχόλια:
Σε νιώθω κι ας μην σε ξέρω. Αυτό μόνο.
Σε παρακαλώ, μην το κλείσεις. Χρειάζεται να ακούγονται και φωνές σαν τη δική σου στην μπλογκόσφαιρα, γιατί μέσα στη φούρια του "αγώνα" έχουμε χάσει τελείως και την αίσθηση του μέτρου και το αίσθημα της αξιοπρέπειας.
Τωρα δεν σκάμε... τώρα μιλάμε... να ακουστεί κάτι διαφορετικό σε αυτή την χώρα, γιατί τόσα χρόνια ακουμε τις ίδιες αρλούμπες, αλλά καταφέρνουμε ακόμη και σκεφτόμαστε με το δικό μας τρόπο...σα να έχουμε μείνει αμόλυντοι απο τον υπνωτισμό που ασκείται από παντου!
Δημοσίευση σχολίου