Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Οι ερωτήσεις

Χτες βράδυ πήγα πιτσίνα, προσπαθώ βλέπετε να μπω σε ρυθμό πάλι και να αποβάλλω τις εορταστικές συνήθειες του καθισιού και της μάσας.

Ήμασταν λίγες κοπέλες αυτή τη φορά, μόνο 6 και όλες μεγαλοκοπέλες. Αυτή τη φορά ίσως και να ήμουνα η μικρότερη. Κάναμε λοιπόν τα πάνω-κάτω και να τα χέρια απ΄ εδώ και να απ΄ εκεί, και να τα πόδια έτσι και να αλλιώς, ωραία πράγματα!

Οι γυμνάστριες έχουν συνήθως ένα σταθερό πρόγραμμα, και βεβαίως σταθερές εντολές ανάλογα με την άσκηση. Συνέχεια λοιπόν ακούς, με τόνο αρχιφύλακα των ΣΣ «ψηλά γόνατα!», «πίσω τα χέρια», «μην ακουμπάτε κάτω», «σφίχτε κοιλιές», «τσαρούχι οι πατούσες» και βέβαια το κλασικό «αααανασούλεςςςςςςςς».

Όταν προσπαθείς να κινητοποιήσεις ένα υπέρβαρο σκουριασμένο κορμί , που τον τελευταίο μήνα κάθετε στον καναπέ και γυμνάζει μόνο το σαγόνι του, είναι λίγο δύσκολο να ακούσεις αυτές τις επαναλαμβανόμενες εντολές. Και τέλος πάντων μέσα στο «τρικυμιώδες» νερό της πισίνας, που είναι έτσι λόγο του τεράστιου εκτοπίσματος του παλλόμενου κορμιού σου, το μόνο που σε νοιάζει είναι να μην πνιγείς σε 50 πόντους νερό! Δεν ακούς πολύ καλά αυτές τις εντολές, ούτε και σε νοιάζουν, προσπαθείς να κάνεις αυτό που μόλις σου έδειξε η 18-χρονη, με κορμί σίδερο, γυμνάστρια, και αυτό όσο καλύτερα μπορείς.

Χτες όμως μία από τις καινούργιες, σαφώς άνω των 50, όλη την ώρα έκανε ερωτήσεις, και εγώ βέβαια γέλαγα συνέχεια βάζοντας τη ζωή μου σε μεγάλο κίνδυνο, ξέρετε τι είναι 50 πόντοι τρικυμιώδους νερού;

Δίνει την εντολή η μικρά, τι δείχνει κιόλας για κάτι βλαμμένα σαν εμένα που δεν ξέρουν τη βασική ορολογία γυμναστικής και ονομασίας των μυών του σώματος, και αρχίζουμε την εκτέλεση, ...., μέχρι που ακούς την κυριούλα από πίσω με τσιριχτή φωνή να ρωτάει .... «και ψηλά τα γόνατα;;;;». Πάντα ψηλά τα γόνατα, μαντάμ!! Δεν το έχετε καταλάβει ακόμα;

Πάμε παρακάτω, άλλη άσκηση, χέρια-πόδια μαζί να κουνιούνται, να η δεύτερη ερώτηση «αριστερό χέρι, δεξί πόδι, ή δεξί χέρι αριστερό πόδι;;;;», εκεί πνίγηκα, δεν άντεξα, ήθελα να της φωνάξω ... και τη σημασία έχει μανδάμ;;; Η κοπέλα βέβαια απάντησε ήρεμα, «όπως σας βολεύει κάντε το».

Ακολούθησαν πάνω από 20 τέτοιες ερωτήσεις, όπου οι 19,50 ήταν αδιάφορες για την άσκηση ή χαζές. Χώρια που έτσι και αλλιώς ότι μπορείς κάνεις σε αυτά τα πράγματα και αν όντως εργάσθηκαν οι μύες σου ή όχι φαίνετε στο πιάσιμο της επόμενης ημέρας, αλλά και εκείνη τη στιγμή από την δυσκολία εκτέλεσης. Μία 50-χρονη είσαι που προσπαθείς να γυμναστείς λιγάκι, δεν δίνεις εξετάσεις για ΤΕΦΑΑ.

Είναι προφανές ότι άνθρωποι σαν αυτή την κυριούλα λειτουργούν μόνο με εντολές, και μάλιστα απόλυτα σαφείς εντολές. Φαντάζομαι λοιπόν να πρέπει να της πεις «ρίξε αλεύρι όσο πάρει!» για μία συνταγή. Την μπουρδούκλωσες, την κατέστρεψες την καημένη. Χώρια που καλό είναι να σκεφτόμαστε λίγο πριν ανοίξουμε τον στόμα μας και όποιον πάρει ο χάρος. Ποια η διαφορά δηλαδή αν ξεκινήσουμε μία άσκηση δεξιόστροφα αντί αριστερόστροφα;;;

Πάλι καλά που δεν πνίγηκα λοιπόν με όλα αυτά τα χτεσινά, αν και πολύ το χάρηκα το γέλιο που έριξα.

Το σημερινό μας φαγάκι είναι απόλυτα εποχιακό και μας έρχεται από την Κρήτη. Υπάρχουν πολλές κίτρινες κολοκύθες αυτή την εποχή, και μπορείτε να τις βρείτε και σε κομμάτια στο σούπερ μάρκετ. Είναι πολύ νόστιμες, αν και δύσκολες στο καθάρισμα.

Κολοκύθα κίτρινη με πατάτες γιαχνί

1 βαθύ πιάτο κίτρινη κολοκύθα καθαρισμένη και κομμένη σε κύβους
1 βαθύ πιάτο πατάτες καθαρισμένες και κομμένες σε κύβους
2 μεγάλες ντομάτες, ή 1 κουτάκι ψιλοκομμένη ντομάτα
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
μπόλικο λάδι, αλάτι, πιπέρι και αρκετό κύμινο

Στο λάδι σοτάρουμε το κρεμμύδι. Προσθέτουμε την ντομάτα και ½ ποτήρι νερό και τα αφήνουμε να πάρουν μία βράση. Βάζουμε τις πατάτες, το αλάτι και το πιπέρι και τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 10 λεπτά, σε σκεπασμένη κατσαρόλα. Η κολοκύθα ψήνετε γρήγορα έτσι την προσθέτουμε όταν η πατάτες είναι μισοβρασμένες, μαζί με το κύμινο. Τα ανακατεύουμε προσεκτικά, αν χρειαστεί προσθέτουμε και λίγο ακόμα νεράκι – με προσοχή να μείνει το φαγάκι μας στα υγρά του να μην γίνει σούπα – και το αφήνουμε να σιγοβράσει για άλλα 10 λεπτά περίπου, μέχρι να γίνει. Αν θέλουμε στο τέλος προσθέτουμε και λίγες ελιές (με ή χωρίς κουκούτσι) που του δίνουν μία πιο ιδιαίτερη γεύση

Δεν υπάρχουν σχόλια: