Πολλές φορές έχω δηλώσει τον ερωτά μου για την Κρήτη και για τους Κρητικούς ιδιαίτερα. Άνθρωποι έξω καρδιά, χαλαροί, με ιδιαίτερες απόψεις σε πολλά ζητήματα, από τη φούντα και την οπλοκατοχή, μέχρι του «αν δεν ήμασταν εμείς να βγάλουμε ένα Βενιζέλο, η Ελλάδα θα σταμάταγε στα Τέμπη».
Έχουν επίσης πολύ ξεχωριστές απόψεις για την φιλοξενία, στην οποία δίνουν μία άλλη διάσταση, και για την γενικότερη συμπεριφορά των Κρητικών μεταξύ τους. Για τον λόγο αυτό, από το μπάχαλο που συνέβηκε στον Πειραιά χτες και προχτές, από το γεγονός ότι δεν τους δέχτηκε ο Υπουργός, από το ότι δεν πήραν τίποτα απολύτως σε αντίθεση με τους Θεσσαλούς ψηφοφόρους του κου Υπουργού και του Σουφλιά, ένα πράγμα τους πείραξε και μόνο, το ότι δεν είχαν την πρέπουσα φιλοξενία από τον Μαρκοτέτοιο και ότι δεν είναι δυνατόν να τους φέρεται έτσι ένας Κρητικός. Με άλλα λόγια, «μάλιστα κύριε να το φαμε το ξύλο μας, αλλά όχι από ένα Κρητικό!! «Που να του χαλάσει η Ρατσί και να μην ξαναφάει σταμναγκάαασι!!»
Τρελαίνομαι να τους βλέπω στην τηλεόραση, με τη τραγουδιστή λαλιά τους, με την ιδιάζουσα αίσθηση δικαίου και ελευθερίας που έχουν και που μόνο στην Κρήτη βρίσκεις. Τρελαίνομαι σας λεω!!
Αλλά και αυτός ο Μαρκοτέτοιος, που τον πήρε το μάτι μου στην ΤΙΒΙ να λεει καταπληκτικά πράγματα έχει πολύ πλάκα ο τύπος. Δεν ξέρω αν έχει καταλάβει τι θα πάθει έτσι και πατήσει στην Κρήτη να δει τον Ψηλορείτη, αλλά δεν με νοιάζει κιόλας. Προς το παρόν, έχει απίστευτη πλάκα, ιδιαίτερα όταν περιγράφει τα τρακτέρ ... «δεν μπορώ να αφήσω αυτά τα γιγαντιαία μηχανήματα με την τεράστια πιρούνα μπροστά (β.λ. τρακτέρ) να οργώνουν την Πανεπιστημίου!». Ρε φίλε, μίας και δεν οργώνονται τα χωράφια, ας οργωθεί τουλάχιστον το Σύνταγμα, μπας και βγει κανα ραδίκι, και σώσουμε το ΑΕΠ!
Αλλά και το άλλο το φοβερό είχε πολύ πλάκα. Στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει γιατί την έπεσαν σε εκείνο τον έρημο τον ΓΑΠ (β.λ. Παπανδρέου), και τον ταράξανε στο δακρυγόνο, τι τραβάει ο άνθρωπος για την Φουκαριάρα την μάνα του!, έλεγε ότι δεν είχαν ειδοποιηθεί επισήμως για την παρουσία του. Και αν και τα μεγάφωνα το λέγανε και το ξαναλέγανε, τα «όργανα» δεν το πιστεύανε, και ξαφνικά εμφανίστηκε ένας «ψηλός» και ο κόσμος έτρεξε γύρω του, και έγινε μια αναμπουμπούλα και ένας κουρνιαχτός που θα έλεγε και ο τραμπάκουλας, και αυτός παρακολουθούσε από τον θάλαμο επιχειρήσεων (χωρίς αστεία .... τώρα πως παρακολουθούσε δηλαδή το αστροπελέκι; υπήρχε σύνδεση με κάμερες;;;; φρικαλέα πράγματα αν το σκεφτούμε σοβαρά!) και είδε τον ΓΑΠ να κλαιει με μαύρο δάκρυ, και νόμιζε ότι ήταν ο Ξανθόπουλος που μπάρκαρε για την αστραλία, αλλά μετά κατάλαβε ότι ήταν ο ΓΑΠ και εκεί έδωσε εντολή να μην τον δείρουνε, όπως όλους τους άλλους, και τώρα ζητάει να του πει τουλάχιστον ένα ευχαριστώ που δεν τον έδειρε, γιατί έτσι το έχουμε εμείς στην Κρήτη, δεν είμαστε αχάριστοι, αλλά τι περιμένεις από ένα Πελοποννήσιο, και αυτά!!
Ο δε ΓΑΠ, ούτε και κατάλαβε γιατί του την πέσανε, ήρθε και τουμπάνιασε ο άνθρωπος και ούτε να μιλήσει δεν μπορούσε, και άρχισε να αναρωτιέται ότι αν δεν ήταν ψηλός (γονίδια της φουκαριάρας Μις Αϊτνάχο βλέπετε, που ένα όνειρο έχει στη ζωή της να τον δει Πρωθυπουργό), αλλά χοντρός ωσάν τον Κωστάκη, θα του την πέφτανε;;; Άντε τώρα να του απαντήσεις του ανθρώπου, και να του εξηγήσεις, ότι ήταν μία παρεξήγηση. Σαν εκείνες τις παλιές, που ο κύριος Σημίτης βάραγε τα γεροντάκια, τι γεροντάκια δηλαδή συνομήλικοι του ήταν όλοι, αλλά αυτά δεν λέγονται...
Τώρα εγώ νομίζω ότι ο Κωστάκης είναι ολίγον τρομοκρατημένος, γιατί σου λεει, αντιπολίτευση θα γίνω σύντομα, λες να μου το κρατάει μανιάτικο ο ΓΑΠ και κάνω μία να βγω από τη Ραφήνα να πάω για ρακέτες και μου την πέσει και εμένα;;;
Εκείνο το παιδί ο Μαρκοτέτοιος βέβαια, ένα δίκιο το έχει, βλέπετε το άλλο το καλό παιδί ο Τσίπρας, είχε ειδοποιήσει, έρχομαι, να σταματήσουμε και εμείς να βαράμε, να καθαρίσουμε λίγο, να ρίξουμε και ένα αέρισμα στο αυθαίρετο, να μας βρει μαζεμένους. Όχι ακάλεστος, καλησπέρα σας! Αλλά ποιος περιμένεις να του μάθει τρόπους η κα Μάργκαρετ, που ούτε τον άνδρα της δεν κατάφερε να κρατήσει! Χώρια που όλα αυτά τα κάνουν οι οργανωμένοι οπαδοί του Πασοκ, για να ρίξουν την κυβέρνηση. Αυτό το τελευταίο είναι μέγα επιχείρημα, και μόνο ένας τέτοιος εγκέφαλος μπορεί να το συλλάβει. Η αντιπολίτευση, αντιπολιτεύεται!! Και μάλιστα βγάζοντας τον κόσμο στους δρόμους! Το έχετε δει πουθενά αλλού αυτό εσείς; σε άλλη πολιτισμένη χώρα! Γι΄ αυτό και εμείς βγαίνουμε και τους σαπίζουμε στο ξύλο, αυτούς και όποιους άλλους διαφωνούν μαζί μας. Προσωπικά εγώ βέβαια δεν τους έχω ικανούς στον Πασόκ να οργανώσουν κάτι τόσο μεγάλο, χώρια που οι αγρότες εδώ και χρόνια μόνο Πασοκ δεν είναι, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Με τούτα και με κείνα περνάνε οι μέρες μας στη μαγική μπουρδελία που ζούμε. Αν το σκεφτείτε πείτε μου σοβαρά σε ποια άλλη χώρα του κόσμου, πέφτει τόσο ξύλο, τόσο χημικό τους τελευταίους 2 μήνες; Από τον Δεκέμβριο, αυτά τα «όργανα» είναι σε θέση μάχης, μα με τους νεαρούς, μα με τους φοιτητές, μα με τις γριούλες που πάνε να σώσουν το παρκάκι, στην κυψέλη, μα με τους Κρητικούς, μα με τον πρόεδρο της εκλεγμένης αντιπολίτευσης, με όλους. Και έχουμε μέλλον μπροστά μας. Ένα μόνο να μου πείτε αγαπητέ κύριε Μαρκοτέτοιε μου, προμήθειες έχουμε;; παραγγείλαμε δακρυγόνα, πήραμε τα χημικούλια μας, μην ξεμείνουμε έτσι και εκτεθούμε ως χώρα!!
Τέλος τα αστεία, ώρα για φαγάκι. Μία υπέροχη μακαρονάδα σήμερα, πικάντικη και λαχταριστή.
Μακαρόνια με σάλτσα από λουκάνικο
2-3 μεγάλα λουκάνικα χωριάτικα
1 πακέτο μακαρόνια, ή καλύτερα παπαρδέλες, ή χυλοπίτες
250 γραμμάρια κιμά μοσχαρίσιο
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
½ ποτήρι κρασί λευκό
1 ½ φλιτζάνι τριμμένη ντομάτα
1 κουταλιά της σούπας πελτέ
λάδι
αλάτι, πιπέρι, 1 κουταλάκι ζάχαρη
1 κουταλάκι κύμινο
1 ξύλο κανέλας
1 φύλο δάφνης
Λίγο κεφαλοτύρι, ή Σαν Μιχάλη, ή άλλο σκληρό τυρί, κομμένο σε κύβους
Χαράσσετε τα λουκάνικα και με προσοχή αφαιρείτε το εξωτερικό τους περίβλημα, ώστε να πάρετε μόνο τη γέμιση. Με ένα πιρουνάκι, την διαλύετε λιγάκι ώστε να πάρετε κάτι σαν μισομαγειρεμένο κιμά.
Σοτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο με το λάδι και μόλις γίνει διάφανο προσθέτετε τον φρέσκο κιμά και τον τσιγαρίζετε καλά μέχρι να διαλυθεί. Τότε προσθέτετε και την γέμιση από τα λουκάνικα και την τσιγαρίζετε καλά. Σβήνετε με το λευκό κρασί και το αφήνετε λίγα λεπτά να εξατμιστεί το αλκοόλ. Προσθέτετε την ντομάτα, τον πελτέ και τα υπόλοιπα μπαχαρικά και μαγειρεύετε σε μέτρια φωτιά για μισή ώρα περίπου, μέχρι να δέσει η σάλτσα. Στο τέλος αφού το αφαιρέσετε από την φωτιά ρίχνετε και το τυρί. Το σερβίρετε είτε πάνω από τα μακαρόνια είτε προσθέτετε στη σάλτσα τα μακαρόνια και τα ανακατεύετε καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου