Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Μάλλον

Βρε παιδιά μήπως είμαστε ηλίθιοι; Λεω τώρα, μήπως, κάτι δεν πάει καλά και έχουμε χαζέψει; Μήπως; Μάλλον λεω!

Άκουγα στο ράδιο ένα κυριούλη να λεει ότι θα ζητήσει κάποια δις (ευρώ εννοείται) για να κάνει το Ελληνικό και το Γουδί τα μεγαλύτερα αστικά πάρκα στην Ευρώπη. Βλέπετε όλα τα άλλα τα έχουμε, τα μεγαλύτερα χριστουγεννιάτικα δένδρα, τις μακρύτερες γιρλάντες, την πιο ανίατη μαλακία, τα πάντα όλα, τα πάρκα θα μας λείψουν. Ας τα ζητήσει και μακάρι να περισσεύουν και να του τα δώσουν, να κάνει ότι θέλει το παλικάρι.

Ένας άλλος φώναζε και βρόνταγε για το Τατόϊ, να το φτιάξουμε λεει, να δώσουμε άλλα 2347 δις, να έχουμε και εμείς ένα παλάτι όπως όλα τα πολιτισμένα κράτη.

Κάποιος τρίτος θέλει να στηρίξουμε τους τουριστοβιομήχανους, αυτούς με τα 5-στερα ριζορτ, να τους δώσουμε λεει για επιχορήγηση γιατί δεν βγαίνουν τα παλικάρια.

Το τι ακούς δε λέγετε! Και ταυτόχρονα έχεις και κάποια εκατομμύρια έλληνες που ονειρεύονται να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί α) τον είδαμε και τον ιδιωτικό τομέα δουλεύεις και δεν πληρώνεσαι, και β) τι θα κάνω εγώ;; πες μου τι θα κάνω εγώ! Που θα δουλέψω;; βρες μου δουλειά (ω! Κράτος, μιας και εσύ ευθύνεσαι για όλα όσα μου συμβαίνουν).

Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω που δικαίως πιστεύουμε ότι τα δικαιούμαστε ως λαός γιατί έχουμε δουλέψει πολύ στη ζωή μας, δεν θέμε και να πληρώνουμε το κράτος, δεν θέμε να φορολογούμαστε, δεν θέμε όμως και την ιδιωτική πρωτοβουλία διότι είναι ύποπτη. Τι θέμε, ένα μίγμα κουμουνιστοκαπιταλισμού! Αυτό θέμε!

Να είμαστε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι, να έχουμε την ασφάλεια και τη σιγουριά της μόνιμης εργασίας, να εργαζόμαστε ελάχιστα και να μην παράγουμε τίποτα. Ο ένας θα πηγαίνει μπροστά να πετάει χαρτιά και ο άλλος από πίσω θα τα μαζεύει. Θέμε όμως αυτό να γίνει σε ένα πλαίσιο καπιταλιστικό όπου θα μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε, να υπάρχουν όλα τα προϊόντα στην αγορά, να μην υπάρχει έλεγχος γιατί δημοκρατία έχουμε ότι θέλουμε κάνουμε!

Αυτό το περίφημο σύστημα του κουμουνιστοκαπιταλισμού, ζηλεύουν όλα τα ευρωπαϊκά λαμόγια και μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Αλλά δεν θα τους περάσει! Νο πασαράν!

Λίγο-λιγάκι μπείτε σε κάποιο σάιτ σε κάποια συζήτηση και διαβάστε σχόλια. Έπαθα την πλάκα μου πρόσφατα διαβάζοντας ότι «όλα γίνονται γιατί θέλουν να πουλήσουν τα νησιά μας, υπομονή και θα δείτε!!», «σε 100 μέρες ο ΓΑΠ διέλυσε τη χώρα» (ηλίθιος νεοδημοκράτης αυτός), «λεφτά υπάρχουν» (ηλίθιος πασοκτζής αυτός), «ξεπουλάμε τη χώρα στους τούρκους» (απλά ηλίθιος αυτός), και άλλα τέτοια.

Υπάρχουν όμως και άλλα γραφικά όπως «το τσιγάρο του φτωχού» που ακρίβυνε, «το διαμερισματάκι με την αντικειμενική κάποιων εκατομμυρίων» που θα μας το φορολογήσουν, την «εθνική μας ταυτότητα» που θα την αμαυρώσει ο πακιστανός. Και άλλα πολλά τι να λέμε τώρα τα ξέρετε.

Ένα από τα πιο αστεία που διάβασα ήταν ότι αν φορολογήσουν σωστά τα μπουζούκια τελείωσε το ζήτημα. Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος αυτός πιστεύει ότι τα μπουζούκια στο σύνολό τους βγάζουν κάθε χρόνο 1,5 τετράκις εκατομμύρια ευρώ και μάλιστα μαύρα. Όπου και αν τα φορολογήσει με το 20%, (τα νόμιμα αγαπητοί μου τα νόμιμα) ο ΓΑΠ, θα πάρει τα 300 δις που χρειαζόμαστε για το χρέος μας. Επίσης ο άνθρωπος αυτός είναι γραμματιζούμενος, έχει ίντερνετ και διαβάζει ναυτεμπορική γιατί εκεί έγραψε το σχόλιό του.

Γι αυτό σας λεω, η ηλιθιότητα περισσεύει. Αχ και να μπορούσαμε να την πουλήσουμε. Είμαστε όμως άτυχοι. Σε άλλες χώρες περισσεύει πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός, αλλά και καλά μυαλά, εργατικά χέρια! Σε εμάς έλαχε η μαλακία.

Σήμερα το μενού έχει μία συνταγή από τα πιο αγαπημένα γλυκά. Σε ποιον δεν αρέσει η σοκολατόπιτα;;

Σοκολατόπιτα

500 γραμμάρια σοκολάτα κουβερτούρα
1 φλιτζάνι βούτυρο Κερκύρας (όπως σας έχω πει δεκάδες φορές, το καλό βούτυρο κάνει τη διαφορά μερικές φορές, μην βάλετε χαζομαργαρίνες σας παρακαλώ!)
5 αυγά
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 φλιτζάνι κοσκινισμένο αλεύρι (για όλες τις χρήσεις)
1 φλιτζάνι φουντούκια (όχι αλμυρά βέβαια!)

για τη σός σοκολάτας

125 γραμμάρια κουβερτούρα
½ φλιτζάνι κρέμα γάλακτος ή γάλα

Χτυπάτε στο μούλτι τα φουντούκια να γίνουν μία πούδρα. Στο μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με τα αυγά, τη ζάχαρη, τη πούδρα από φουντούκια, και προσθέτουμε τη σοκολάτα που έχουμε λιώσει σε μπεν μαρί ή φούρνο μικροκυμάτων. Τέλος προσθέτουμε και το αλεύρι και ομογενοποιούμε. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μία φόρμα διαμέτρου 28 εκατοστών και ρίχνουμε το μίγμα. Ψήνουμε για 20 λεπτά στους 180 βαθμούς. Αν χρησιμοποιήσουμε άλλη φόρμα και γίνει πιο λεπτή ή πιο ψηλή η πίτα ίσως να θέλει και διαφορετικό χρόνο ψησίματος. Το αποτέλεσμα πρέπει να είναι ένα ελαφρά ζουμερό κέικ. Για τη σος σοκολάτας, ζεσταίνουμε μέχρι το σημείο βρασμού τη κρέμα γάλακτος ή το γάλα και το ρίχνουμε πάνω στη κουβερτούρα που έχουμε κόψει σε μικρά κομμάτια. Περιχύνουμε τη σοκολατόπιτα με τη σος και σερβίρουμε. Όπως όλα τα σοκολατοκέικ άλλωστε ταιριάζει απόλυτα με παγωτό ειδικά βανίλια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: