Μασκαράδες

Το μεγαλύτερο γέλιο της ζωής μου το έχω ρίξει απόκριες. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο διασκεδάζω με τους γνήσιους μασκαράδες. Και βέβαια δεν εννοώ τις βασίλισσες τις νύχτας, τους ιππότες, τις χαβανέζες και τις σέξι καλόγριες. Αυτές οι ετοιματζίδικες στολές και η επιθυμία να είσαι και όμορφος-η, δεν με ενθουσιάζουν.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πατέρα μου ντυμένο Βερούλη, με την τεράστια κοιλιά και το σουτιέν να βγαίνει από το μπλουζάκι, τη Γωγώ καραγκιόζη, τον Μιχάλη κοκκινοσκουφίτσα, τον Γιάννη μικρή ολανδέζα, τον Σταύρο τσιγγάνα, τον Βαγγέλη μπαλαρίνα, την Εφη μάγισσα, τη Ζέφη αλήτη, και δεκάδες άλλες αστείες και ευρηματικές εμφανίσεις, που με κάνουν να λύνομαι στα γέλια.

Γενικά δεν είμαι στης παράδοσης αλλά το μόνο από τα έθιμα που μου αρέσει πραγματικά είναι οι απόκριες. Τρελαίνομαι όταν ο άλλος γίνετε ρόμπα με μια αμφίεση, κατ΄αρχήν δείχνει ακομπλεξάριστο άνθρωπο, αλλά και αυτό το «ναι είμαι καραγκιόζης γελάστε μαζί μου» είναι τόσο όμορφο, τόσο ανθρώπινο, τόσο δοτικό.

Οι πλάκες που γίνονται στις απόκριες, το γέλιο που κάνεις μόνο με τις μουτσούνες, τις γκριμάτσες, τους χορούς και την απελευθέρωση που νιώθεις προσποιούμενος κάποιον άλλο, δεν μπορείς να την συγκρίνεις με τίποτα.

Επίσης η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται κάποιος να αγοράσει στολή ή να προβληματιστεί και πολύ. Χτες πήγα σε ένα από αυτά τα μαγαζιά με τα αποκριάτικα, μιλάμε ΤΟ γέλιο. Όχι τόσο από τις στολές όπως είναι αλλά από τις παραλλαγές που μπορείς να κάνεις. Φανταστείτε για παράδειγμα μία στολή αγγελάκι, ωραίο, χαριτωμένο και αρκούντως σέξι για τις κυρίες, αλλά .... φανταστείτε διεστραμμένο αγγελάκι που κατα λάθος πήγε στο παράδεισο και μπορεί να έχει την όψη του αγγέλου, αλλά κρύβει διάφορα S&M από κάτω, χειροπέδες, δονητές και τέτοια. Χώρια που ένα ζευγάρι αγγέλου-διάβολου μπορούν να αλλάξουν τελείως τους ρόλους και ο διάβολος να είναι γκάου ενώ ο άγγελος διαόλου κάλτσα!

Κάτι τέτοια λεω, έτσι είναι οι απόκριες, γέλιο μέχρι δακρύων.

Το άλλο Σάββατο, κάνω αποκριάτικο πάρτι, όποιος έχει όρεξη το σπίτι είναι ανοιχτό.

Κολοκυθόσουπα

1 κιλό κόκκινη κολοκύθα κομμένη σε μικρά κομματάκια
1 κλωνάρι σέλινο σε μικρά κομμάτια
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 μικρό πράσο ψιλοκομμένο
1 μεγάλο καρότο σε ροδέλες
1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη
1 κουταλάκι ξερό δενδρολίβανο
5 κουταλιές της σούπας λάδι
1 κύβο λαχανικών
αλάτι και πιπέρι
1 κουταλιά τυρί Φιλαδέλφεια ανά πιάτο προαιρετικά

Διαλύουμε τον κύβο σε ένα λίτρο βραστό νερό. Σε μεγάλη κατσαρόλα σοτάρουμε στο ελαιόλαδο το σκόρδο, το κρεμμύδι και το πράσο, μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτουμε το σέλινο και το καρότο και τα σοτάρουμε και αυτά. Τέλος σοτάρουμε και την κολοκύθα για 5 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε και το ζωμό, το αλάτι, το πιπέρι, και το δενδρολίβανο και βράζουμε με μέτρια φωτιά για περίπου 30 λεπτά μέχρι να μαλακώσει η κολοκύθα. Ίσως να χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο νερό. Όταν γίνει περνάμε την σούπα από το μπλέντερ για να την κάνουμε βελουτέ. Αν θέλουμε όταν σερβίρουμε βάζουμε σε κάθε πιάτο μία κουταλιά της σούπας τυρί Φιλαδέλφεια.