Έχουν δίκιο οι αγρότες. Σας το έλεγα και πέρσι άλλωστε. Δεν συμφωνώ με τις επιδοτήσεις, σε κανένα κλάδο δεν πρέπει να δίνονται επιδοτήσεις, και βέβαια δε μου αρέσει που τα χρήματα των φορολογούμενων έγιναν Ναβάρα και γαρούφαλα στις εθνικές, αλλά το θέμα των αγροτών είναι πολύ μεγαλύτερο από τις επιδοτήσεις. Για να καταλάβετε την ευαισθησία μου θα σας πω τι μου συνέβη το Σάββατο.
Αφού έκοψα το τσιγάρο και τα πήρα τα κιλά μου, αποφάσισα να κάνω και μία δίαιτα να χάσω λίγα κιλάκια γιατί πολλά αποκλείεται να χάσω. Δίαιτα σημαίνει βέβαια πρόγραμμα και γεμάτο ψυγείο με υγιεινά πράγματα, φρούτα και λαχανικά, γιαούρτια και κοτόπουλα ξεπετσιασμένα. Δεν σημαίνει άδειο ψυγείο και «τρωω ότι βρω στο δρόμο» ούτε τη βγάζω με σουβλάκια.
Πήγα λοιπόν να ψωνίσω Σαββατιάτικα με διάθεση να πάρω πολλά, πάρα πολλά λαχανικά και να τα μαγειρέψω να τα έχω έτοιμα όλη τη βδομάδα.
Κατ΄ αρχήν όταν λέμε φρέσκα μη συσκευασμένα λαχανικά από σούπερ μάρκετ, μιλάμε πλέον για την απόλυτη σαβούρα! Πήρα κουνουπίδι, πού οι άσπρες φουντίτσες ήταν 500 γραμμάρια και τα γαϊδουρόφυλλα που το περιέβαλαν ήταν 3,5 κιλά. Θα μου πεις γιατί το πήρες, γιατί ήταν όλα έτσι μήπως;;; Πήρα λάχανο που πέταξα το μισό προσπαθώντας να το καθαρίσω, πήρα σέλινο που κάθε κλωνάρι του ήταν η μετάλλαξη του κυπαρισσιού τόσο μεγάλο ήταν. Πήρα μαύρες ντομάτες, πήρα πράσα, πήρα αγγούρια, κολοκύθια, μελιτζάνες, πιπεριές, χόρτα και φρούτα, πολλά φρούτα.
Πήρα επίσης ένα κοτόπουλο χωρίς πέτσα, ένα συκώτι, ένα στήθος γαλοπόυλας και 300 γραμμάρια μοσχαρίσιο κιμά. Να μην σας πολυλογώ γέμισα το καρότσι κατά 70% λαχανικά και φρούτα 20% κρέατα και ελάχιστα από τα άλλα, κάτι γιαούρτια και λίγο ανθότυρο. Αυτά χοντρικά. Πόσα πλήρωσα;;; 170 ΕΥΡΩ!!!!!!!
Μιλάμε για τρομερό ποσό, αν σκεφτείς ότι τα μισά τα πετάς! Τώρα που κοιτάω την απόδειξη, έδωσα 4,5 ευρώ για 4 ντομάτες. Να μου πεις να μην πάρεις ντομάτες καλή μου, χειμώνας είναι, δίκιο έχεις βρε αδελφέ, αλλά είπαμε δίαιτα κάνουμε, ας σπάσουμε τη μονοτονία του χειμωνιάτικου λάχανου με λίγο ντοματούλα.
Χώρια που για να χορτάσεις, την σκληρή εποχή της δίαιτας με φρούτα πρέπει να φας όλο τον πορτοκαλεώνα της Κορίνθου και όλο τη παραγωγή σε μήλα τριπόλεως. Ασύμφορη η δίαιτα, δεν το συζητάμε.
Έλα όμως ότι πέραν της δίαιτας, τα φρούτα και τα λαχανικά είναι και υγιεινά και δεν μπορείς να τρως όλη τη ημέρα πατατάκια με τυροσαλάτα που μάλλον είναι πιο φτηνά, γιατί τελικά πάς να κάνεις οικονομία στο σούπερ μάρκετ και θα τα φας στους γιατρούς να σου ελέγξουν τη χοληστερίνη.
Εδώ λοιπόν μπαίνει το αγροτικό ζήτημα. Γιατί πως θα κάνω εγώ δίαιτα αγαπητοί μου, αν τα πορτοκάλια ντάλα χειμώνα κάνουν 1,5 ευρώ στο σούπερ μάρκετ;; Το δυστύχημα όμως είναι ότι το 1,30 ευρώ το παίρνουν όλοι οι άλλοι εκτός από τον φουκαρά τον αγρότη που το καλλιέργησε. Φέτος τα πορτοκάλια αγοράσθηκαν στην χοντρική το μέγιστο 20 λεπτά το κιλό. Το φαντάζεστε;;
Ξέρετε τα πορτοκάλια δεν φυτρώνουν μόνα τους στα ράφια του Βασιλόπουλου. Όχι!! Για να τρωμε εμείς πορτοκαλάκια νόστιμα, δροσερά και υγιεινά, κάποιος έσκαψε φύτεψε ένα μικροσκοπικό δενδράκι, το περιποιήθηκε καλύτερα και από το παιδί του, ώστε να μεγαλώσει και να βγάλει τα φρουτάκια του, το τάισε, το πότισε, πλήρωσε γιατρούς να το κάνουν καλά όταν αρρώστησε, εκμεταλλεύτηκε σε σημείο εξόντωσης άλλους ανθρώπους να του το μαζέψουν με όσο το δυνατόν λιγότερα, και τέλος πάντων ξόδεψε πολλά, ώστε να το πουλήσει για ψίχουλα, 20 λεπτά το κιλό!
Και καλά αυτόν τον συμπίεσε η αγορά τον έρημο τον αμόρφωτο τον αγρότη και του πήρε τη πραμάτεια για ψίχουλα. Εμάς τους έξυπνους τους Αθηναίους τους γραμματιζούμενους, γιατί μας παίρνουν το σκαλπ χωρίς αιδώ, και δεν μιλάμε;;
Αλλά και όταν μιλάμε, γιατί μας φταιει ο έρημος ο αγρότης που τουλάχιστον ο άνθρωπος καλλιεργεί τη γη, φροντίζει να αποφύγουμε την ερημοποίηση αν μη τι άλλο; Αντί να φταινε όλοι οι μεσάζοντες που καρπώνονται τα 1,3 ευρω και εμείς που ξεχνώντας - συνειδητά - τα χωριά από τα οποία προερχόμαστε, αγοράζουμε αγόγγυστα σε όποια τιμή μας πούνε, φταιει ο ένας και μοναδικός σε αυτή την αλυσίδα που παρήγαγε!
Προσωπικά πιστεύω, όσο και αν αυτό δεν ακούγεται κολακευτικό για τον έθνος μας, ότι δεν έχουμε την παιδεία, τις γνώσεις αλλά ούτε και τη διάθεση να γίνουμε ανταγωνιστικοί στο επίπεδο των υπηρεσιών, της καινοτομίας και σε τομείς έντασης γνώσης. Ας γίνουμε λοιπόν τουλάχιστον καλοί καλλιεργητές, όπως ήμασταν άλλωστε, νόστιμων και υγιεινών προϊόντων, ας γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης» που τόσο δεν ήθελε ο Ανδρέας, ας γίνουμε το Μαϊάμι της γειτονιάς μας, γιατί κακό είναι;;; αφού το οικόπεδο που κληρονομήσαμε το σηκώνει!
Έτσι λοιπόν, όπως σας ανέλυσα διεξοδικά και με ατράνταχτα επιχειρήματα, συνδέετε η δίαιτα με το αγροτικό. Αλλά και γενικότερα πολλά θέματα συνδέονται με τη περιφέρεια της γυναίκας. Αν σκεφτείτε μόνο, ότι έδωσα 170 ευρώ για κουνουπιδομπρόκολα και άλλες δίνουν πολλαπλάσια για κρέμες σύσφιξης, μόνο τότε θα καταλάβετε πως συνδέονται όλα, και τα πάντα καταλήγουν στο μ**νι που ως γνωστόν σέρνει και καράβι (αμόνγκ άδερ θινκς)!
Λόγο δίαιτας είπα να δοκιμάσω μία συνταγή που μας είχε δώσει ο Δρίσκας σε εκείνα τα σεμινάρια μαγειρικής που κάναμε. Αφορά σπιτικό «ζαμπόν γαλοπούλας», και να σας πω την αλήθεια ήμουν πάρα πολύ επιφυλακτική. Αλλά μιας και μπήκα στον κόπο της δίαιτας, είπα να το κάνω. Λοιπόν δεν βγήκε ακριβώς ζαμπόν, δεν είναι σαν αυτά του σούπερ μάρκετ, αλλά είναι ένα πεντανόστιμο ψητό κρεατάκι που το έκοψα πολύ λεπτές φετούλες και σκοπεύω να το χρησιμοποιήσω σαν ζαμπόν. Νομίζω όμως ότι και σαν Κυριακάτικο ψητό με ένα χιονάτο ρυζάκι θα είναι πάρα πολύ ωραίο και κυρίως απολύτως λάιτ!
Φιλέτο γαλοπούλας ψητό σε γάστρα
1 κομμάτι φιλέτο γαλοπούλας (στήθος) περίπου ένα κιλό
½ φλιτζάνι λάδι
2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα
2 κουταλιές της σούπας σόγια σος
2 κουταλιές της σούπας ξύδι μπαλσάμικο
1 κουταλιά του γλυκού μέλι
Χυμό από 1 πορτοκάλι
Ανακατεύουμε και ομογενοποιούμε όλα τα υλικά της μαρινάδας. Βάζουμε το κομάτι της γαλοπούλας σε μία μέτρια γάστρα που ίσα να το χωράει ή αν δεν έχουμε σε ένα αντίστοιχο ταψάκι και το περιχύνουμε με τη μαρινάδα. Το αφήνουμε να μαριναριστεί για 2-3 ώρες γυρίζοντάς το ώστε να πάρει μαριναριστεί απ όλες τις πλευρές. Το ψήνουμε με σκεπασμένη γάστρα ή με καλυμμένο με αλουμινόχαρτο ταψάκι στους 200 βαθμούς αέρα για 1 ώρα ή και λίγο παραπάνω αν το θέλουμε πιο καλοψημένο. Τη σάλτσα που περισσεύει στο ταψάκι μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε σαν σος, αν τη βράσετε με λίγο κρασάκι, και τη δέσετε με λίγο κορν φλάουερ. Αλλά και σκέτη όπως είναι θα σας αρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου