Ένας παλιός φίλος

Πρόσφατα συζήταγα με ορισμένους φίλους μου, με τους οποίους έχω κοινή μουσική παιδεία, ότι ορισμένοι τραγουδοποιοί από τα παλιά έχουν χαθεί.

Ξέρετε, είναι αυτοί που όταν ήμασταν μικρότεροι, τους ακούγαμε με μανία, τραγουδάγαμε τα τραγούδια τους και γνωρίζαμε όλα τα λόγια. Ο Λουκιανός, η Αρλέτα, η Τάνια, ο Μανόλης, ο Δήμος, ο Νιόνιος φυσικά, και πολλοί άλλοι ήταν κάθε μέρα μαζί μας.

Οι περισσότεροι από αυτούς, δημιουργούν ακόμα, κανένας όμως δεν είναι πρώτο όνομα στην πίστα, ούτε και περιμέναμε βέβαια να είναι. Έναν όμως, πολύ αγαπημένο μου, τον είχα χάσει τον τελευταίο καιρό, και πραγματικά αναρωτιόμουνα που στο καλό είναι, γιατί δεν τον ακούμε, γιατί δεν γράφει.

Σήμερα το πρωί τον είδα φάντη μπαστούνι στην τηλεόραση μου, να μου μιλάει, να με χαιρετάει, και να μου υπόσχεται νέα τραγουδάκια με την Χαρούλα. Όπως οι παλιοί φίλοι που χάνονται αλλά δεν μπορείς να τους ξεχάσεις ποτέ, έτσι και αυτός προσπαθούσε να μου εξηγήσει γιατί εξαφανίστηκε,

- δεν μπορούσα να γράψω ποιήματα, μου είπε,
- και αυτά που μου γράφανε οι άλλοι δεν ήταν αυτά που ήθελα, ήταν «γιουριβίζιον», μου έλεγε.
- Με καταλαβαίνεις; εκλιπαρούσε σχεδόν ....

- Πως να μην σε καταλάβω Δήμο μου, του απαντούσα μόνη μου μπροστά στο χαζοκούτι.
- Έτσι και ο Νιόνος, και ο Λουκιανός, δεν γράφουν πλέον ποιήματα, δεν είσαι ο μόνος, μας έφαγε η πλαστική σακούλα

Κάπου εκεί που μιλάγαμε ωραία ωραία, ρίχνουν και ένα από τα παλιά βίντεο

Θα σου πάρω βιολιά
και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

......

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα
και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα,
οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Κυρίες και κύριοι ο ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ!!!

Παλιός κολλητός, που τον ξαναβρήκα, και απ΄ ότι καταλάβατε είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό.

Μάλλον όμως πολλοί από εσάς, δεν τον ξέρετε τον Μπάρμπα Δήμο και μάλλον ούτε τα τραγούδια του. Η δεν ξέρετε ότι αυτό και εκείνο το πασίγνωστο τραγούδι είναι δικά του. Αν όμως θέλετε να μάθετε και να δείτε τους στοίχους στο http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics θα βρείτε, σχεδόν όλη τη δισκογραφία του.

Αυτά όμως με τις ανόητες μουσικές μου προτιμήσεις, αλλά δικό είναι το blog ότι θέλω γράφω (χα χα!!) και πάμε τώρα σε μία νόστιμη και εύκολη συνταγή που υποσχέθηκα στη συνάδελφο τη Σοφία χτες. Μάλιστα την έκανα το περασμένο Σάββατο σπίτι και άρεσε πραγματικά πολύ.

Ελαφριά Τάρτα με Κολοκύθια

1 φύλλο σφολιάτας
5 μέτρια κολοκύθια
300 γραμμάρια ανθότυρο
3 αυγά
½ ποτήρι γάλα
1 μικρό κρεμμύδι τριμμένο
¼ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
½ φλιτζάνι δυόσμο ψιλοκομμένο
2 κουταλιές της σούπας λάδι
λίγο βούτυρο για τη φόρμα

Βουτυρώνετε την φόρμα της τάρτας ή το ταψάκι που θα την ψήσετε, και απλώνετε το φύλο σφολιάτας. Καλύτερη είναι μία στρογγυλή φόρμα τάρτας, που όμως να έχει ένα σχετικά ύψος 4-5 εκατοστά γιατί θα φουσκώσει. Στρώστε όμορφα όμορφα τη σφολιάτα στον πάτο και τα τοιχώματα.

Τρίβετε σε χοντρό τρίφτη τα κολοκύθια και το κρεμμύδι, και τα σοτάρετε με το λάδι ελαφριά σε ένα τηγάνι να στεγνώσουν και να πιουν όλα τα ζουμιά τους. Βάζετε το μίγμα αυτό σε ένα μπολ προσθέτετε τον μαϊντανό και τον δυόσμο το ανθότυρο τριμμένο με τα χέρια σας, τα αυγά και το γάλα, αλατι και πιπέρι, και ανακατεύετε. Τα ρίχνετε πάνω στη σφολιάτα, Μπορείτε να διακοσμήσετε με ροδέλες από κολοκύθι, για να είναι όμορφη η τάρτα, αλλά αν βιάζεστε δεν είναι προφανώς απαραίτητο. Την ψήνετε στους 180 βαθμούς αέρα για 45 λεπτά περίπου, μέχρι να ψηθεί η σφολιάτα και τα αυγά.

Αν δεν θέλετε να την κάνετε ελαφριά, μπορείτε να βάλετε άλλα τυριά, φέτα, μανούρι, ή μίγμα από άσπρα και κίτρινα τυριά. Επίσης μπορείτε να αντικαταστήσετε το γάλα με κρεμά γάλακτος. Η επιλογή δικιά σας!

Καλό Σαββατοκύριακο.