Τώρα τελευταία έχω ένα μεγάλο πρόβλημα με τους «μεγάλους». Προσπαθώ να το πω κομψά, γιατί το σωστό θα ήταν να έλεγα με τα γερόντια. Τέτοιοι είναι οι άνω των 65. Τι θέμα έχω τώρα με τα γεροντάκια;; ότι δεν μπορώ άλλο το έμενταλ που έχουνε, δεν μπορώ άλλο το «δεν καταλαβαίνουνε» αλλά είναι σίγουροι ότι έχουν δίκιο, δεν μπορώ άλλο το «ζούνε στον κόσμο τους!!».
Είναι προφανές ότι η επιστήμη έχει κάνει άλματα, και ο 65-αρης πλέον είναι απόλυτα κοτσονάτος, και έχει πολλά πολλά χρόνια μπροστά του, καλά να είναι ο άνθρωπος να τα χιλιάσει! Δια αυτό το λόγο όμως πρέπει να δουλεύει ακόμα και να ταλαιπωρεί κόσμο (κυρίως εμένα);;;
Είναι όμως μέγα λάθος αυτό, και το λεω μετά λόγου γνώσεως, δεν το λεω έτσι απλά!
Είναι δυνατόν, ένας άνθρωπος που μορφώθηκε την εποχή του άβακα, που οι δεξιότητές του περιορίζονται στη χρήση σημάτων μορς, που το περιβάλλον που ανδρώθηκε ήταν η Ελλάδα του εμφυλίου, που ακόμα θεωρεί τα αεροπλάνα μεγάλη ανακάλυψη (για τους υπολογιστές ούτε λόγος, δέος!!), να είναι ικανός να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της εποχής μας;; Όχι πείτε μου πόσους τέτοιους έχετε δει;; ελάχιστους, εξαιρέσεις. Και βέβαια σε αυτό το δρόμο οδεύουμε και εμείς, είναι αδύνατο στα 70 μας να είμαστε το ίδιο ικανοί και αποδοτικοί και φρέσκοι όσο τα νέα παιδιά, απλά και μόνο γιατί η Ιατρική θα μας κρατήσει ζωντανούς μέχρι τα 100 και άρα στα 70 είμαστε μεσήλικες. Μην τρελαθούμε τώρα.
Πως μου ήρθε τώρα αυτό;; Μωρέ δεν μου ήρθε τώρα πολύ καιρό μου έχει έρθει, αλλά χτες συζήταγα με συναδέλφους εδώ στο γραφείο, το μέγεθος της μπαρούφας του Σουφλιά να λεει ότι «το περιβάλλον είναι μόδα!!!». Μα είναι δυνατόν να λεει τέτοια πράγματα, και να είναι υπουργός περιβάλλοντος της χώρας, και παρ’ όλα αυτά να του δίνουμε και σημασία και να μην λέμε, έλα μωρέ το γεροντάκι, άστε το να πάει σπίτι του να παίξει με τα εγγόνια του!!!
Προσέξτε τώρα να δείτε, ο κύριος Σουφλιάς – συμπαθέστατος γεροντάκος κατά τα άλλα, έτσι – είναι σήμερα 69 ετών. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός, πήρε πτυχίο το 1967, και μέχρι το 1974, είχε εταιρία στη Λάρισα και έχτιζε πολυκατοικίες. Τέλεια μέχρι εδώ. Δούλεψε και 7 χρόνια ο άνθρωπος στο πεζοδρόμιο (εδώ άλλοι της πολιτικής δεν έχουν δουλέψει καθόλου!!), πριν αποφασίσει ότι είναι ο «άριστος» σε αυτή τη χώρα και έτσι πρέπει να αναλάβει πολιτικό πόστο και υπουργιλίκι και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.
Τα τελευταία χρόνια όμως, σχεδόν κουφός, ανίκανος να ταξιδέψει στο εξωτερικό, και χωρίς καμία επιπλέον επιμόρφωση ή νέα δεξιότητα (σύμφωνα πάντα με το βιογραφικό του) πέραν αυτών που απέκτησε τη δεκαετία του ’60, με μεγάλη πιθανότητα έμενταλ και άλλων τέτοιων – αυτό το πιθανολογώ δεν το γνωρίζω βέβαια, απλώς με 8 στους 10 σε αυτή την ηλικία δεν μπορείς να συνεννοηθείς! – είναι υπουργός Περιβάλλοντος για 6 χρόνια και έχει άποψη που λεει ότι «το περιβάλλον είναι μόδα». Και πάνω που λες, έλα μωρέ ο άνθρωπος δεν έχει αντίληψη του τι συμβαίνει γύρω του στην ηλικία που είναι, βγαίνουν διάφοροι ανεκδιήγητοι τύποι και λένε «μιλάει η πείρα!!». Τι πείρα και πράσινα άλογα ρε γίδι, το έμενταλ μιλάει!! Η γη γυρίζει και είναι στρογγυλή, μπάρμπαααααα!!! Δεν στο είπανε ακόμα;;;
Το ξέρω καλά αυτό που σας λεω! Στην ίδια ακριβώς ηλικία είναι και ο πατέρας μου. Η άποψή του για το περιβάλλον είναι απλή, να τσιμεντώσουμε τα πάντα για να μην σηκώνει σκόνη το οικόπεδο. Επίσης πετάει ότι κουτάκι αναψυκτικού έχει από το παράθυρο του αυτοκινήτου και σου λεει αφοπλιστικά ότι το αλουμίνιο είναι φυσικό προϊόν και πρέπει να το επιστρέψουμε στη φύση. Κλιματική αλλαγή δεν υπάρχει, αυτά τα λένε για να μας πουλήσουν νέα προϊόντα (εδώ του βγήκε η Παπαρήγα!) έτσι ήταν πάντα ο καιρός, και στο κάτω κάτω τι μας νοιάζει αφού έχουμε αιρκοντίσιον.
Να μην μιλήσω για τους υπολογιστές, νομίζουν ότι απλά πατάς ένα κουμπί και γίνονται τα πάντα, μα τα πάντα!!! Ναβιγκάτορ, κινητά, ψηφιακές φωτογραφικές, και άλλα τέτοια εξωτικά, είναι εκτός θέματος. Η συζήτηση που έκανα με συνεργάτη ετών 68, για το φλασάκι, είναι μνημειώδης, τι άλλο να σας πω;;
Και καταλήγω, πιστεύω ότι οι άνθρωποι πάνω από τα 60 δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτε παραπάνω από συμβουλές βγαλμένες μέσα από τη ζωή. Δεν μπορούν – όσο και να θέλουν - να είναι παραγωγικοί με τους σημερινούς ρυθμούς, δεν μπορούν να είναι όσο καινοτόμοι απαιτεί η εποχή μας, δεν μπορούν να είναι όσο μορφωμένοι, εξειδικευμένοι και ενημερωμένοι χρειάζεται να είναι. Πως να το κάνουμε την παλιά εποχή ρίχνανε βεντούζες για να περάσει το κρυολόγημα, βάζανε βδέλλες ούτε και ξέρω που, τώρα οι γιατροί δεν χρησιμοποιούν τέτοιες μεθόδους. Γιατί ένας πολιτικός μηχανικός, ένας πολυκατοικιάς της δεκαετίας του 60, να είναι καλύτερος δηλαδή, γιατί;;
Να κάτσουν σπίτι τους, και να χαρούν τη σύνταξή τους. Δεν είναι χρήσιμοι πλέον, παρά μόνο όταν βρίσκονται σε απόσταση από την παραγωγή.
Το σημερινό φαγάκι είναι από τις αγαπημένες μου μακαρονάδες. Όταν άνοιξε στην γειτονιά η πρώτη πιτσαρία με Ιταλικό όνομα, το περίφημο «Κάσα Αντώνιο», ήταν στις μέρος της οικογενειακής πολυτέλειας να πηγαίνουμε όλοι μαζί και να τρωμε εκεί, που και που. Η θεία μου πάντα έτρωγε Σπαγγέτι Πουτανέσκα, και αυτό το όνομα με είχε εντυπωσιάσει από τότε. Πρόσφατα διάβασα και μία εξήγηση για το μυστήριο όνομα. Την έφτιαχνα λεει οι «κοπέλες» και την πρόσφεραν στους πελάτες, λόγω τις πικάντικης γεύσης σήκωνε πολύ κρασί και αυτό βοηθούσε γενικότερα τη «συναλλαγή!».
Σπαγγέτι α λα Πουτανέσκα
½ κιλό μακαρόνια βρασμένα όπως οι οδηγίες του πακέτου
λάδι
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1 μικρή καυτερή πιπεριά (πεπεροτσίνο)
1 κουτί κονκασέ ή 500 γραμμάρια ντομάτες φρέσκιες, ξεφλουδισμένες, ξεσποριασμένες και ψιλοκομμένες
4 φιλέτα αντσούγιας ξεπλυμένα από το πολύ αλάτι
3 κουταλιές της σούπας κάπαρη
100 γραμμάρια (καμιά 20-αρια ανάλογα με τη όρεξή μας) μαύρες ελιές χωρίς κουκούτσι
1 κουταλιά της σούπας πελτέ
Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε το σκόρδο, σε μέτρια φωτιά, ώσπου να πάρει χρώμα. Προσθέτουμε την πιπερίτσα (ολόκληρη ώστε να την εντοπίσουμε όταν γίνει η σάλτσα και να την βγάλουμε) και την ντομάτα. Μαγειρεύουμε για λίγο και προσθέτουμε τις αντσούγιες όπου και προσπαθούμε να τις λιώσουμε με ένα πιρούνι, ώστε να βγάλουν όλα τα ζουμιά τους. Τέλος προσθέτουμε τις ελιές, τον πελτέ και τη κάπαρη και μαγειρεύουμε για 20-25 λεπτά μέχρι να δέσει η σάλτσα. Ανακατεύουμε τη σάλτσα με τα βρασμένα μακαρόνια και σερβίρουμε με λίγη τριμμένη παρμεζάνα. Συνήθως αυτή η μακαρονάδα δεν θέλει πολύ τυρί, λόγο έντασης της σάλτσας. Καλό είναι αυτό!
3 σχόλια:
Θεωρώ απίθανο να πιστεύεις πραγματικά όλα αυτά τα ασεβή που γράφεις, αλλά τα διατυπώνεις με πολύ χιούμορ και θέλω να πιστεύω ότι αυτός και μόνον αυτός είναι ο λόγος της συγγραφής σου αυτής. Ως κείμενο είναι πολύ γλαφυρό.
Ως άποψη είναι απαράδεκτο.
Σε 20 χρόνια δηλαδή θα είμαστε για τα σκουπίδια? νομίζω ότι κάπως έτσι σκέφτονται μόνο οι έφηβοι που, όντας ανώριμοι και θεωρούν ότι έχουν όλο τον κόσμο γύρω από τον εαυτό τους, δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τι πραγματικά αξίζει στην ζωή. Να γίνει κάτι σωστά ή απλά να γίνει και γρήγορα?
Αιώνια έφηβοι λοιπόν ή θα παραιτηθούμε από την παραγωγική διαδικασία σε λίγα χρόνια?
Αυτό πρέπει να το απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του ξεχωριστά.
Όσο για την "μόδα" πραγματικά το πιστεύω και εγώ . Πως ξαφνικά αυτοί που με τις αποφάσεις τους κατέστρεψαν ότι υπάρχει σήμερα, επειδή τα οικονόμησαν καλά καλά και εξάντλησαν τις άλλες αγορές, ανακάλυψαν μια νέα που λέγεται εναλλακτικές πηγές και οικολογία, άσχετα βέβαια και το πόσο αναγκαίο είναι συγχρόνως !
Πόσο τυχαία όμως αλήθεια !!!
Μιρέλλα άσε τις βλακείες που ειναι μόδα η προστασία του περιβάλλοντος!! σύνελθε! τώρα για το ποιοι φταινε, ειναι άλλο θεμα. Το περιβάλλον όμως έχει πρόβλημα και η προστασία του δεν είναι μόδα ειναι ανάγκη πλέον. Χώρια που η προστασία του περιβάλλοντος δεν εξαντλήτε στον τρόπο παραγωγής ενέργειας, όπως αναφέρεις. Τωρα για μερικούς από τους άνω των 65 ναι τα πιστεύω αυτα που λέω και δυστιχώς έχω πολύ πάρα πολυ ασχημες εμπειρίες στο εργασιακό επίπεδο. Και βέβαια ελπίζω όταν γίνω 70 να είμαι σε θέση να καταλάβω τι μπορώ και τι δεν μπορώ να κάνω. Δεν θα είμαι για τα σκουπίδια όπως λες, εξάλου ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα πολλά πράγματα δεν θα μπορώ να κάνω. Θα είμαι πισώ ... πως να το κάνουμε και με αυτή την ιδέα έχω συμβιβαστεί. Δεν με χαλάει!! Σμούτς (φιλί είναι αυτό!!)
Δημοσίευση σχολίου