Ο Αγγελος

Είμαστε στη βάρκα, έχει γεμίσει το μεσημέρι, ο ήλιος ντάλα, και βέβαια έχουμε τρελή όρεξη για τσίπουρο και μεζέδες.

Μετά από σύντομο brainstorming – τι σκατά consultant είμαστε άλλωστε – αποφασίζουμε να πάμε στον Άγγελο. Πλησιάζει η βάρκα στην μίνι ιδιωτική προβλήτα που έχει φτιάξει ο τύπος, ως προέκταση του μαγαζιού. Πάνω στη θάλασσα κυριολεκτικά. Σχεδόν γεμάτη η προβλήτα με άλλες βάρκες αλλά και ένα θηριώδες γιότ από αυτά που είσαι σίγουρος ότι δεν τα έχουν Έλληνες, αλλά κάποιος «πλούσιος ξένος».

Τρέχει ο Άγγελος, που αναγνώρισε βέβαια τη βάρκα και την παρέα, διαταγές αριστερά-δεξιά, μας ρίχνουν τα σκοινιά, δένουμε. Μέχρι να βγούμε όλοι, μας έχουν μετρήσει, έχει στρωθεί το τραπέζι και έχει σερβιριστεί παγωμένο νερό! Εξυπηρέτηση πολλών αστέρων το ταβερνείο. Και να τα λόγια, και να οι διαταγές του κυρ Αγγέλου στους γύρο, στα παιδιά του δηλαδή και στην υπόλοιπη οικογένεια, και να η παραγγελία, φέρε και απ΄ αυτό, φέρε και τούτο, φέρε και κείνο, κανά μισάωρο κράτησε αυτό το φέρε, τι να κάνουμε πεινασμένα παιδιά σε ανάπτυξη είμαστε. Μας έβαλε και μερικούς «ψαγμένους» μεζέδες που ξέρει ότι είναι οι αγαπημένοι μερικών στην παρέα, μας διαβεβαίωσε ότι τους φτιάχνει μόνο για εμάς, εμείς κάναμε ότι τον πιστέψαμε, τέλεια.

Ξεκινάμε και τα τσίπουρα, και να τα στην υγεία μας, και να τα καλό καλοκαίρι, και να ο Άγγελος κάθε λίγο και λιγάκι όρθιος από πάνω μας να αγορεύει. Περιβόλι ο άνθρωπος, τοπικός παράγοντας της κυβερνητικής παράταξης, βρήκε αθηναίους και αρχίζει να μας αναλύει το έργο της κυβέρνησης μπας και δεν το έχουμε καταλάβει καλά εμείς δω κάτω στην Αθήνα. «Προσευχηθείτε να έχει ο θεός καλά τον Γιωργάκη, γιατί αν περιμένουμε από τον δικό μας, κλάψε μας». «Αφού όταν έπεσε από το ποδήλατο το παιδί, τρόμαξα, να πάθει καμιά ζημιά, να τρέχουμε να μην φτάνουμε» Και τι δεν είπε ο άνθρωπος! Με τη χαρακτηριστική προφορά του κάμπου, να μιλάει και γρήγορα, δεν προλαβαίναμε να καταπιούμε από τα γέλια! Μάθαμε πολλά, ότι κυβερνάει ο Σουφλιάς, ότι το νούμερο ένα πρόβλημα της χώρας είναι η ενοποίηση των δήμων που θέλει λεει να κάνει ο Πάκης, ότι θα δώσει σύνταξη στις αγρότισσες στα 60 και τότε ο κάμπος θα τον ψηφίζει μονοκούκι εσαεί, τι να σας πω, άλλος κόσμος, σε άλλο μήκος κύματος. Αλλά με πλάκα, πολύ πλάκα, μιλάει κάθε μέρα με Ρηγίλλης και «συντονίζει»! Είναι και νέος, κάτω των σαράντα, ντερέκι και μορφωμένος, μαθηματικός!

Πάνω στην πλάκα κάνω και εγώ η έρμη, μία κριτική στο θεάρεστο έργο της κυβέρνησης, «δεν΄ ναι δκιά μας» (έτσι με μασημένα τα φωνήεντα) ρωτάει την ομήγυρη, με τεράστια έκπληξη! Λες και είναι δεδομένο ότι όλοι είναι Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι Αριστερή του λένε! Και εκεί αρχίζει το νταβαντούρι! Δεν θυμάμαι τι έλεγε, γέλαγα κιόλας, το μόνο σίγουρο είναι ότι για αυτόν Αριστεροί = Κομουνιστές. άλλοι δεν υπάρχουν, Συνασπισμός δεν υπάρχει, εξωκοινοβουλευτική αριστερά τίποτα. Για να μην πω ότι γενικά δεν υπάρχουν άλλοι, ένα είναι ο κόμμα! Μία η ιδεολογία, λήξης! Τι για τους ομοφυλόφιλους, τι για τις ταυτότητες και το θρήσκευμα, όλα φύρδην μίγδην και με ρυθμό οπλοπολυβόλου. Όρθιος από πάνω μας, να αγορεύει και ταυτόχρονα να παίρνει παραγγελίες, να δίνει διαταγές στα παιδιά του, και να κυβερνάει τη χώρα! Απίθανος τύπος, παράγοντας!. Και το πιο αστείο είναι ότι έχει σπουδάσει στη Σερβία, μαθηματικός, και «ξέρει αυτός»!! Έχει και τα καλά του το σύστημα, έλεγε στους άλλους, εγώ βλέπετε τα ήξερα τα καλά από πρώτο χέρι, και να αραδιάζει «καλά». Κάτι αρνητικό δεν είπε βέβαια, μάλλον εννοούνται αυτά.

Μέσα στο χαμό, αστείων για τους αριστερούς και σοβαρών πολιτών σχολίων για τη χώρα και τη διακυβέρνηση, πήραμε πρέφα, ότι ο θηριώδες γιότ το είχε Έλληνας τελικά. Ο τύπος μάλλον είχε ντιρλιάσει και κοιμόταν κάπου στις καμπίνες, η κυρία όμως 385 τόνων ντυμένη στα φουξιο-ροζ, με ένα τεράστιο ροζ κοκαλάκι στα πλατινέ μαλλιά, ήταν στο ντέκ και σε άπταιστα τρικαλινά έδινε οδηγίες στο εκ Φιλιππίνες πλήρωμα.

Θυμάστε το ανέκδοτο με την νεόπλουτη οικογένεια εκ Τρικάλων που κατέβηκε στον Αστέρα βουλιαγμένης για διακοπές και αφού οι γονείς είχαν επιβάλει στα παιδιά να τους προσφωνούν στην αγγλική – για να μην φανούν βλάχοι ντε – τα σκασμένα φώναζαν από τη θάλασσα, «μάμμυ, ντάντι τήρα με που μπλατσανάου», ένα τέτοιο πράγμα σας λεω!

Μάθαμε βέβαια ότι ο κύριος έχει λεφτά και αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Καλά κάνει και τα χαίρετε βέβαια! Εμάς δεν μας πέφτει λόγος,

20 καραφάκια ήπιαμε εκείνη τη μέρα, δεν σπάσαμε ρεκόρ, αλλά ο φίλος μας ο Άγγελος, με το μοναδικό μπρίο και τεράστιο ταλέντο στην πολιτική, μας κέρασε τα 4, γιατί είμαι φτωχιά αριστερή!!

Τέλεια σας λεω, μακάρι να πέφτουμε πάντα πάνω σε τέτοια περιβόλια, και έχει πολλά η Ελλάδα.

Φαγάκια τώρα, τέρμα η ιστορίες!

Για σήμερα σκέφτηκα να σας γράψω μία νοστιμότατη μακαρονάδα, λίγο διαφορετική από αυτές που φτιάχνονται στα σπίτια, αν και στα Ιταλικά εστιατόρια τι βρίσκεις πάντα.

Ριγκατόνι με Τόννο (2 μερίδες)

Μισό πακέτο ριγκατόνι
1 κονσέρβα τόνου σε νερό ελαφρά στραγγισμένη
2 κουταλιές της σούπας κάπαρη
αρκετός μαϊντανός ψιλοκομμένος, ανάλογα με το γούστο σας
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 μέτρια ντομάτα σε κύβους
½ μπουκάλι κρέμα γάλακτος 3%
Λάδι, αλάτι, πιπέρι
τυρί τριμμένο

Βράζετε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες στο πακέτο. Σε ένα τηγάνι σοτάρετε το λάδι με το κρεμμύδι για 7-8 λεπτά σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να γίνει διάφανο, ρίχνετε τον τόνο την κάπαρη και την ψιλοκομμένη ντομάτα και με μία κουτάλα ανακατεύετε να διαλυθούν τα κομμάτια του τόνου και να αναμιχθούν τα υλικά. Προσθέτετε το πιπέρι και δοκιμάζετε πριν βάλετε το αλάτι συνήθως δεν θέλει γιατί τόσο ο τόνος αλλά κυρίως η κάπαρη είναι αλμυρά. Δυναμώνετε τη φωτιά και ρίχνετε τη κράμα γάλακτος και τον μαϊντανό και ανακατεύετε μέχρι να πάρει μία βράση. Δεν το μαγειρεύετε πολύ γιατί δεν θέλετε να πήξει η κρέμα γάλακτος, η σάλτσα αυτή πρέπει να είναι πολύ ζουμερή. Στο μεταξύ έχετε σουρώσει τα ριγκατόνι και τότε ρίχνετε τη σάλτσα στα ζυμαρικά μέσα στη κατσαρόλα και ανακατεύετε καλά να παέι η σάλτσα παντού και κυρίως μέσα στις τρύπες από τα ριγκατόνι. Σερβίρετε ζεστά με τριμμένο τυρί και ... καλή όρεξη.