Αντουάν

Μάλλον τα έχουμε παίξει τελείως! Τυχαία χτες, ετοιμαζόμουνα να πάω σινεμά και είδα τον ξάδελφο, στην τηλεόραση. Αυτός ο άνθρωπος πάντα μου έφερνε ότι το παίζει κάτι που δεν είναι, όπως και ο Θείος του άλλωστε. Που και που βλέπεις σκηνές από την εποχή του ΄50 και του ΄60 με διάφορα ανθρωπάκια, ντυμένα με λευκά φράκα, στα βασιλικά σαλόνια και στα ανάκτορα, και απλά γελάς, μίας και γνωρίζεις πάρα πολύ καλά πως ήταν η Ελλάδα εκείνη την εποχή, και τι σχέση έχουμε εμείς με τα φράκα και τα παπιγιόν!

Τέλος πάντων, όπως ο Θείος του έτσι και ο Μισέλ, έχει ένα ύφος 65 καρδιναλίων, λες και είναι απ΄ ευθείας απόγονοι της Μαρίας Αντουανέτας και στις φλέβες τους ρέει βασιλικό αίμα. Έτσι και ο «μικρός» χτες παρμένος που τόλμησαν οι πληβείοι να αμφισβητήσουν την εντιμότητά του, μίλησε στα κανάλια, με μεγάλη καθυστέρηση βέβαια, αναφερόμενος στον εαυτό του στο τρίτο ενικό με τον τίτλο του. Ο Υπουργός! Μα είναι δυνατόν να αμφισβητούμε τον Υπουργό; που ακούστηκε!!! Τα συμφέροντα λεει χτυπάνε τον Υπουργό.

Ανεξάρτητα από τι είπε, και το αν πλήρωσε ο ίδιος ή όχι το τουρ στην Ευρώπη, έτσι και αλλιώς το σκάνδαλο δεν είναι τα λίγα ευρώ που κόστισε αυτό το ταξίδι, το ουσιαστικό είναι ότι αυτός και όλες οι υπόλοιπες σκουλικαντέρες, κάνουν κολλητή παρέα με τον κύριο προμηθευτή του Υπουργείου του. Αυτή είναι η ουσία. Στη δημοκρατία αυτό το πράγμα ονομάζετε σύγκρουση συμφερόντων – conflict of interest. Θέλει δεν θέλει από την στιγμή που επέλεξε να γίνει πολιτικός, που επιδίωξε να γίνει Υπουργός, αυτού του είδους οι παρέες πρέπει να περιοριστούν, αλλιώς και εγώ έχω κάθε δικαίωμα να πιστεύω ότι θέλω, και καμία Αντουανέτα με υφάκι σαν το χτεσινό δεν θα μου αλλάξει τα μυαλά.

Εχω και εγώ φίλους – στο εξωτερικό όχι στην Ελλάδα – που η δουλεία τους έχει άμεση σχέση με το επάγγελμα μου. Έχω βρεθεί σε δύσκολη θέση, έχω βρεθεί σε δίλημμα, έχω αποφασίσει να μην κάνω παρέα με κάποιους ή να μην συμμετάσχω σε διαγωνισμούς, όταν η σχέση μου θα μπορούσε να παρεξηγηθεί. Ας κόψουμε τα σάπια, ο Μισέλ δεν μπορούσε να αποχωριστεί την παρέα του Εθνικού μιζαδόρου όσο καιρό ήταν Υπουργός Μεταφορών; Τόσο δεμένοι είναι; Και τι μπούρδες είναι αυτές που μας τσαμπουνάνε όλοι περί κοινωνικού «στραγγίσματος» των πολιτικών! Κανένας δεν τους είπε να μην έχουν φίλους και να μην κάνουνε παρέες. Αλλά πρέπει να κάνουν κολλητή παρέα με αυτόν που μονοπωλεί της προμήθειες στους εποπτευόμενους οργανισμούς του Υπουργείου του;

Πέραν όμως αυτού, ξέρω πολύ καλά ότι ο κομματικός φανατισμός κάνει πολλούς ανθρώπους να μην βλέπουν έτσι τα πράγματα, και να νομίζουν ότι ο άνθρωπος πράγματι αδικείτε, δικαίωμά τους, αλλά το ύφος αυτού του ανθρώπου και ο τρόπος που μίλησε στον Ελληνικό Λαό, ήταν βαθύτατα απαξιωτικό και εξέπεμπε μία δόση ελιτισμού. Βλέπεις ο τύπος – δεν είναι ο μόνος βέβαια – ανήκει σε πολιτικό τζάκι (λες και είμαστε στην Αγγλία των λόρδων και του αστισμού, και όχι στην αγροτική μέχρι πριν 30 χρόνια Ελλάδα) και ο λόγος του πρέπει να είναι συμβόλαιο για τους υποτελείς δουλοπάροικους!

Τέλος πάντων πολύ ασχολήθηκα πάλι μαζί τους, έτσι και αλλιώς τι σχέση έχω εγώ με αυτούς; εμένα η οικογένειά μου (όπως και όλων των Ελλήνων άλλωστε) ήταν ξυπόλητη πριν 40 χρόνια, και τέλος πάντων κάτι κάναμε κάπως προοδεύσαμε, αυτοί είναι που πρέπει να μας πουν τι ήταν και πως γίνανε αυτό που γίνανε.

Λόγω ζέστας πρέπει να τρωτε ελαφρά φαγάκια και σαλατούλες. Έφτιαξα λοιπόν μία πάρα πολύ ωραία μελιτζανοσαλάτα χτες και είπα να σας την γράψω. Κατα τύχη μου βγήκε τόσο καλή γιατί μιας και δεν είχα καρύδια σπίτι, που έλεγε και η βασική συνταγή, έβαλα αμύγδαλα, είναι όμως πραγματικά πολύ νόστιμη και δροσιστική.

Μελιτζανοσαλάτα

1 κιλό μελιτζάνες φλάσκες
½ φλιτζάνι αμύγδαλα λευκά ή καρύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
2 κουταλιές της σούπας λεμόνι
2-3 κουταλιές της σούπας ξύδι

Καθαρίστε τις μελιτζάνες από το κοτσάνι τους και βάλτε τις σε ένα ταψάκι στο φούρνο στους 200 βαθμούς πάνω-κάτω για περίπου 1 ώρα (ίσως και παραπάνω ανάλογα με το μέγεθος τους) να ψηθούν. Έτσι όπως είναι ολόκληρες. Όταν ψηθούν καλά, και τις ζουλίξετε πρέπει να είναι πολύ μαλακές, σαν άδεια σακιά ένα πράγμα. Μόνο όταν γίνουν έτσι θα τις βγάλετε από τον φούρνο. Θα τις αφήσετε να κρυώσουν και μετά θα τις ανοίξετε και με ένα κουτάκι θα πάρετε όλη την ψίχα που είναι πλέον πολύ μαλακία. Στο μούλτι χτυπάτε το σκόρδο με τα αμύγδαλα ή τα καρύδια και το λάδι. Όταν γίνουν μία μάζα προσθέτετε τη μελιτζάνα το λεμόνι και το ξύδι, αλάτι και πιπέρι. Τα χτυπάτε όλα μαζί αρκετά μέχρι να γίνουν μία ασπρουδερή κρέμα. Βάλτε την στο ψυγείο να κρυώσει για λίγες ώρες πριν τη φάτε.