Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Δημιουργία

Όλος ο κόσμος πιστεύει ότι η μαγειρική είναι απλά θέμα τεχνικής. Θέμα εφαρμογής, στο ακέραιο μίας διαδικασίας, σοτάρισμα, βράσιμο, μαρινάρισμα, κλπ.

Δεν είναι όμως έτσι. Κάποιος πειραματίσθηκε και μπέρδεψε τα υλικά, αναγνώρισε τη γεύση και το άρωμα που προσδίδει το κάθε ένα τους, μέτρησε τις ποσότητες, όρισε την τεχνική και τελικά σύνθεσε μία συνταγή.

Γίνετε πολύ ντόρος τελευταία για το αν η μαγειρική είναι τέχνη, μιας και το αποτέλεσμα είναι εφήμερο και στοχεύει στην στιγμιαία τέρψη. Διότι η μαγειρική όπως την συζητάμε σήμερα, δεν στοχεύει στην επιβίωση. Για να ζήσουμε αρκεί να πάρουμε κάποιες ποσότητες τροφών που μας δίνουν ενέργεια και βιταμίνες και αυτό μπορεί να γίνει πολύ πιο απλά – φτιάχνοντας ένα τουρλουμπούκι με όλα τα υλικά για παράδειγμα – χωρίς να πρέπει να παιδευτούμε με τεχνικές και περίεργες προσμίξεις.

Άρα μιλάμε κυρίως για τέρψη, και λιγότερο για επιβίωση. Φανταστείτε λοιπόν τώρα καλοκαιριάτικα, ένα πιάτο με φασολάκια. Αχνιστό, μόλις το βγάλατε από την κατσαρόλα. Να μυρίζει η φρέσκια ντομάτα, και ο μαϊντανός, ο δυόσμος να κάνει ελαφρά την εμφάνιση σου, και το παρθένο ελαιόλαδο να προσθέτει την τελική νότα, σε ένα πιάτο που σου θυμίζει καλοκαίρι, ήλιο, τζιτζίκια και παραλία.

Σήμερα λοιπόν θα το αλλάξουμε αυτό το πιάτο. Θα παραμείνει Ελληνικό, καλοκαιρινό, και μυρωδάτο, αλλά θα είναι διαφορετικό. Μία άλλη δημιουργία, μία άλλη εκτέλεση, ενός γνωστού κομματιού.

Φασολάκια α λα πολίτα

1 κιλό φασολάκια μπαρμπούνια καθαρισμένα
1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο
5 καρότα καθαρισμένα κομμένα σε ροδέλες
5 πατάτες καθαρισμένες κομμένες κυδωνάτες
1 φινόκιο καθαρισμένο και κομμένο σε λεπτές ροδέλες
άνιθος ψιλοκομμένος
λάδι, αλάτι, πιπέρι
χυμός από 1 λεμόνι
1 αυγό μεγάλο

Σε μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε το κρεμμύδι ώσπου να μαλακώσει. Προσθέτουμε τα φασολάκια, τα καρότα, το φινόκιο και τις πατάτες το αλάτι και το πιπέρι και ανακατεύουμε να σοταριστούν ολα μαζί για λίγο. Ρίχνουμε ½ φλυτζάνι ζεστό νερό, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε τα λαχανικά για περίπου 30 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν. Προσοχή μπορεί να χρειαστεί να προσθέσετε νερό, αλλά στο τέλος το φαγάκι πρέπει να έχει λίγα υγρά να μην είναι φασολάκια – μπλούμ. Στο τέλος προσθέτουμε και τον άνηθο. Χτυπάμε το αυγό με το χυμό του λεμονιού. Παίρνουμε με μία κουτάλα λίγο από τα υγρά του φαγητού και το προσθέτουμε σιγά σιγά στο μίγμα του αυγού συνεχίζοντας να το χτυπάμε, ώστε να ανεβάσουμε λίγο τη θερμοκρασία του χτυπημένου αυγού. Ρίχνουμε λίγο λίγο το αυγό στη σάλτσα και κουνάμε την κατσαρόλα καλά ώστε το αυγό να πάει παντού. Αυτό το τελευταίο το κάνουμε με σβηστή την εστία, αλλά το φαγητό πρέπει να είναι πολύ βραστό για να πήξει το αυγολέμονο.

Η γιαγιά μου όταν αυγόκοβε ένα φαγητό του έστελνε ηχηρά φιλάκια ματς μουτς… το κάνω και εγώ έτσι σαν φόρο τιμής στη γιαγιά που ήταν σπουδαία μαγείρισσα. Το κάνουν βέβαια και πολλές άλλες μαγείρισσες. Δεν θέλω να πω ότι αυτή η ερωτοτροπία με το αυγολέμονο πιάνει, αλλά εμένα δεν μου έχει κόψει ποτέ!!!

Όχι τώρα πείτε μου, αυτή η συνταγή δεν είναι δημιουργία;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Βαγγέλης όμως επέζησε, αποφάσισε του χρόνου να κάνει διακοπές σε ένα internet cafe στη Νεμπράσκα ή στο Κάνσας και εάν τα επιστημονικά αποτελέσματα δείξουν ότι στο Άρη δεν υπάρχει νερό τότε θα είναι ο πρώτος (και πιθανότατα ο μόνος) εθελοντής αστροναύτης τουρίστας. Και έζησαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα. Αυλαία