Δεν μου λετε ρε παιδιά, έκανε κάψουλα και δεν το κατάλαβα; Εντάξει τη ζέστα του την είχε, άλλα δεν θα το έλεγα κάψουλα. Βέβαια από αιρ κοντισιον σε αιρ κοντισιον πάω εδώ και δύο μέρες, αλλά για παράδειγμα χτες που ήμουν καλεσμένη σε τραπέζι στα βόρεια προάστια και τρώγαμε έξω στον κήπο, δεν θα έλεγα ότι έβραζε ο θεός τον κόσμο.
Τζάμπα φασαρία, και βέβαια πανικός. Αλλά μήπως τώρα τελευταία έχουμε γίνει πολύ μη-μου-απτου; μπιζουδάκια; Έχουμε κακοσυνηθίσει, με την σταθερή θερμοκρασία είτε στο αυτοκίνητο είτε στη δουλειά, και μας κακοφαίνεται, το καλοκαιράκι και η ζέστα του; Μήπως μας αρέσει ο πανικός; έτσι να τρέχουμε πανικόβλητοι, πάνω κάτω και να γκρινιάζουμε «κάνει ζέστα!!!» «κάνει ζέστα!!!», λεω εγώ τώρα, μήπως;
Μήπως τη βρίσκουμε να ακούμε χαζοχαρούμενους ρεπόρτερ, με live link από της κατάμεστες και βρωμερές παραλίες στης Γλυφάδας – πιο μακριά δεν πάνε, δεν φτάνει το budget – να ρωτάνε αργόσχολους (αλλιώς γιατί δεν είναι στη δουλειά τους;) αν προσπαθούν να ξεπεράσουν με το κολύμπι τον καύσωνα! Τόσο ευφάνταστα ερωτήματα. Τέλος πάντων δεν ξέρω, εγώ κάψουλα δεν ένιωσα σήμερα.
Πέραν τούτου όμως έχω να σας θέσω ένα ερώτημα, πολύ σημαντικό για εμένα και για την αυτοεκτίμησή μου. Το κύριο Βέλτσο τον ξέρετε; εκείνον τον καθηγητή του πανεπιστημίου, φίλο του κου Σημίτη, άντε γεια σου αυτόν!
Τον καταλαβαίνετε; γιατί εγώ μόνο τα άρθρα καταλαβαίνω από της προτάσεις του!
Έχω πρόβλημα με αυτό! Δεν τολμάω να το πω σε κανένα μην με περάσουν για καμία χαζή χωρίς κουλτούρα, χωρίς γνώσεις κλπ. Ο τύπος είναι σπουδαίος, γκουρού, διαβασμένος, ασχολείται με σοβαρά ζητήματα, άντε λεω είναι σε άλλο επίπεδο ...
Μέχρι χτες που έπεσε στα χέρια μου μία συνέντευξη που έδωσε σε περιοδικό κυριακάτικης εφημερίδας, σε έντυπο δηλαδή πολύ light και μαζικής κατανάλωσης, όχι σε καμία επιστημονική επιθεώρηση φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας. Πιστέψτε με το διάβασα 4 φορές και σε διαφορετικές φάσεις όχι συνεχόμενα, και ούτε το θέμα δεν κατάλαβα, όχι τι ήθελε να πει, αλλά για πιο θέμα μιλούσε!!! Χαζή δεν είμαι, ίσως να στερούμαι ειδικών γνώσεων κοινωνιολογίας, όπως πολύς κόσμος άλλωστε, αλλά τόσο χαζή που να μην καταλαβαίνω για πιο πράγμα μιλάει, δεν θα έλεγα.
Το περίεργο είναι ότι είναι καθηγητής στο Πάντειο πανεπιστήμιο και διδάσκει επικοινωνία. Μα πως διδάσκει κάτι που ο ίδιος δεν εφαρμόζει; Αυτός ο άνθρωπος κάνει προφανώς τα αδύνατα δυνατά για να ΜΗΝ επικοινωνήσει. Είναι σαν τον χειρουργό που διδάσκει χειρουργική αλλά δεν έχει χειρουργήσει ποτέ, ή σαν τον γλύπτη που διδάσκει γλυπτική, αλλά δεν έχει σκαλίσει ούτε μία πέτρα.
Η επικοινωνία είναι η τέχνη της δημιουργίας συνθηκών κατανόησης και συναντίληψης ενός θέματος, το να λεει ο ένας άσπρο και να καταλαβαίνει ο άλλος μαύρο, ή να μην καταλαβαίνει, αυτό δεν είναι επικοινωνία. Και για να βγαίνει ο κύριος αυτός με συνέντευξη σε ένα τέτοιο περιοδικό σημαίνει, ότι κάτι ήθελε να πει που να το καταλάβουν οι αναγνώστες του περιοδικού, αλλιώς γιατί έδωσε συνέντευξη. Αν τώρα δεν τον ενδιαφέρει αν τον καταλαβαίνουν, τότε και πάλι δεν είναι καλός στην επικοινωνία, μιας και οι βασικές αρχές λένε ότι το βάρος της επιτυχίας της επικοινωνίας πέφτει στις πλάτες αυτού που εκπέμπει το μήνυμα και όχι σε αυτόν που το λαμβάνει.
Τέλος πάντων, αφού έκανα φιλότιμες πραγματικά προσπάθειες να καταλάβω το θέμα και την ουσία τουλάχιστον, και ας μου ξέφευγαν οι λεκτικές λεπτομέρειες, κατάληξα στα εξής λογικά συμπεράσματα: α) χαζή δεν είμαι, απλά αυτός δεν ενδιαφέρετε να επικοινωνήσει με άτομα σαν εμένα β) κάτι πίνει και δεν μας λεει, γ) μπας και τον βάρεσε ο κάψουλας; δ) ο κος Σημίτης καταλαβαίνει τι του λεει ο φίλος του ή απλά άλλα λεει ο ένας άλλα ο άλλος και είμαστε όλοι μία ευχάριστη οικογένεια;
Αυτά για σήμερα.
Το σημερινό φαγάκι είναι απλό και καθημερινό. Σκοπεύω σύντομα να αρχίσω να γράφω και πιο περίπλοκες συνταγές που δεν είναι για όλους ούτε για όλες τις ώρες. Αλλά αυτό το σημερινό φαγάκι είναι εύκολο και θα το φτιάξετε σας λεω.
Πέννες με ντομάτα και βασιλικό
½ κιλό πέννες
½ κιλό φρέσκες ώριμες ντομάτες, αρκετά σφιχτές όμως
1 ματσάκι βασιλικό
4 κουταλιές λάδι
παρμεζάνα τριμμένη
Βράζουμε τις πένες σύμφωνα με τις οδηγίες του κουτιού. Βάζουμε σε δεύτερη κατσαρόλα, άφθονο αλατισμένο νερό να βράσει και όταν κοχλάζει ρίχνουμε τις ντομάτες - που έχουμε χαράξει ένα σταυρό στον πάτο τους - για 1 λεπτό. Τις στραγγίζουμε και τις ρίχνουμε σε παγωμένο νερό για άλλο ένα λεπτό. Με αυτό τον τρόπο ξεφλουδίζονται πολύ εύκολα η ντομάτες, χωρίς να πρέπει να πετάξετε την μισή τους σάρκα. Τις κόβουμε στη μέση και πετάμε τα σπόρια, την σάρκα την κόβουμε σε μικρούς κύβους. Πλένουμε τα φύλλα του βασιλικού τα σκουπίζουμε και τα ψιλοκόβουμε. Σε μία μικρή κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι, ρίχνουμε την ντομάτα, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και τα αφήνουμε να αχνιστούν για 5 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Τότε αλατοπιπερώνουμε προσθέτουμε και τον βασιλικό και τα αφήνουμε για άλλα 5 λεπτά. Όταν σουρώσουμε τις πένες τις ανακατεύουμε στην κατσαρόλα με την σάλτσα και τις σερβίρουμε αχνιστές, πασπαλίζοντας με τριμμένη παρμεζάνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου