Πρόσφατα έμαθα ότι μία γνωστή μας, κόρη φίλης της μητέρας μου, χωρίζει με τον άνδρα της, ή είναι σε μαλώματα τέλος πάντων. Ως εδώ τίποτα περίεργο, πολλά είναι τα ζευγάρια που χωρίζουν, αποτέλεσμα των βιαστικών γάμων και των γρήγορων αποφάσεων.
Το ζευγάρι αυτό, είναι μία περίεργη κατάσταση. Η κοπέλα, από παλιά αστική οικογένεια της Αθήνας, παιδί χωρισμένων γωνιών και αυτή με μία σχετική οικονομική επιφάνεια, καλές σπουδές, πιάνο, μπαλέτο, κλπ, μέχρι που μιλάει στην μητέρα της στον πληθυντικό. Όμορφη και χαριτωμένη, στα 40 της σήμερα, είναι μία γυναίκα με ουσία και υπόσταση.
Ο σύζυγος, λίγα χρόνια νεώτερος, χοντρούλης, αδιάφορος θα έλεγα, από οικογένεια της Αθήνας μέτριου οικονομικού υπόβαθρου, υπάλληλοι οι γονείς, όπως όλοι μας ένα πράγμα. Καλές σπουδές και αυτός, ασχολείται με δημόσιες σχέσεις και άλλα τέτοια φρου-φρου και αρώματα, σε μεγάλη πολυεθνική εταιρία.
Χρόνια τώρα μαθαίνουμε νέα τους μέσω των γονέων, και να τα «κουτσομπολιά» και να τα «νέα». Άντε και να τους δούμε σε τίποτα χριστουγεννιάτικα τραπέζια. Έτσι με τον καιρό μάθαμε για τη Βίλα που νοίκιασαν στην Εκάλη, γιατί οι «επαγγελματικές τους υποχρεώσεις» είναι μεγάλες και πρέπει να «δεξιώνονται» αντίστοιχα, για τα αυτοκίνητα 4x4, SUV, cabrio, κλπ, που αγοράζουν γιατί πάλι έτσι επιβάλετε από τους επαγγελματικούς τους κύκλους, για το ότι διακοπές πηγαίνουν μόνο σε νησιά του Ειρηνικού με εξωτικά ονόματα, γιατί εκεί πηγαίνει ο κύκλος τους και τέλος πάντων η «Ελλάδα είναι βαρετή», και άλλα τέτοια σαχλά.
Στην αρχή έλεγα ότι όλα αυτά είναι κομπασμοί της οικογένειας γιατί κάπως έτσι βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι την επιτυχία. Στην πορεία βέβαια, η ίδια η κοπέλα μου είπε ότι πηγαίνει κάθε δεύτερη μέρα στο κομμωτήριο το πρωί πριν πάει στη δουλειά, και ότι αυτή και το στεφάνι της ψωνίζουν μόνο από το Ντουμπάι, γιατί μόνο εκεί βρίσκουν αυτά που θέλουν στις τιμές που θέλουν. Έμαθα επίσης ότι ο καλός της κανονίζει σαββατοκύριακα έκπληξη για λογαριασμό της, σε περίεργα μέρη με περίεργα μεταφορικά μέσα, ότι κάνουν συχνά τραπέζια σε συνάδελφους από τις πολυεθνικές που εργάζονται και προσλαμβάνει Σεφ να τις μαγειρέψει, ότι έχει φιλιπινέζα live – in, αλβανό κηπουρό, ρουμάνο οδηγό, βούλγαρο γυμναστή, και ινδό καντιλανάφτη, και επίσης έχει πολύ δουλειά, πολύ πολύ δουλειά! Έτσι είναι αυτά τα πράγματα.
Πέρναγε λοιπόν ο καιρός, μέσα στη ρουτίνα της χαράς και εργασίας, και της παράλληλης ενασχόλησης με το προσωπικό που απασχολούσαν, άντε και με κανένα σκύλο. Παιδιά γιοκ όμως, όπως οι περισσότεροι εξάλλου αυτής της γενιάς. Αποτέλεσμα κακού σεξ, ή καθόλου σεξ ή γενικότερης υπογονιμότητας που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζει τη γενιά μας, ή άγχους – το πιο πιθανό – πάντως παιδιά γιοκ, και άρα άντε να κάνουμε και μερικές εξωσωματικές μπας και γίνει κάτι. Αντε και κάνουν, βάζουν και τους φιλιπινέζους να ρίξουν κανα βουντού, βάζουν και τις μανάδες να κάνουν κανα τρισάγιο, και τσουπ, κάτι γίνετε αλλά δυστυχώς μείναμε από λάδια στα μισά, τρόμαξε και η κοπέλα, «δεν θα πεθάνω εγώ από τα πειράματα είπε, μη σώσω και γίνω μάνα!!» και βέβαια είχε απόλυτο δίκιο το κορίτσι.
Με τούτα και με κείνα, και με μερικά garden party στη βίλα της Εκάλης, περνάει ο καιρός, και κάπου στην πορεία καταλαβαίνουμε ότι το στεφάνι μας, που μας λατρεύει, που δεν του αρέσει που δουλεύουμε γιατί κουραζόμαστε και έτσι και αλλιώς αυτός βγάζει λεφτά, που μας κοιτάει στο στόμα και από τις πολλές εκπλήξεις που μας κάνει από αγάπη έχουμε χάσει τον προσανατολισμό, που για χάρη του βάλαμε και λίγη σιλικόνη στο στήθος που ποτέ δεν είχαμε, και που για κάποιο λόγο μία ανασφάλεια την έχουμε, εκεί λοιπόν πάνω σε αυτή την πορεία, καταλάβαμε ότι το στεφάνι μας δεν ήταν στο ξενοδοχείο που έλεγε ότι ήταν σε κάποιο από τα ταξίδια του στην συμπρωτεύουσα, και μάλλον το στεφάνι μας ... μας δουλεύει ψιλό γαζί.
Και μιας και το στεφάνι, που μαζί με τον μισθό του από την πολυεθνική αυξάνετε και το νούμερο των ρούχων του, και αντίστοιχα μειώνετε ο αριθμός των μαλλιών του, τώρα τελευταία μας λεει διάφορα περίεργα για τον κύκλο που κινούνται που αποτελεί τον φυσικό τους χώρο και όχι η γειτονιά στην ανθούπολη που μεγάλωσε με τους υπαλλήλους γονείς του, αυτό το στεφάνι μας τα έχει σπάσει με την μεγαλομανία του και την ψωνάρα του, είπαμε λοιπόν να τον αφήσουμε σύξυλο, και να γυρίσουμε πίσω στην μαμά μας, στην καμαρά μας της παιδική.
Η δε μαμά, εκεί που όλο περηφάνια, ο γαμπρός αυτό και ο γαμπρός εκείνο, και που τέλος πάντων ερχότανε η στιγμή που αισθανόσουνα χοντρός μαλάκας που εσύ δεν έχεις αυτά που έχει εκείνος, και που έπρεπε να απολογηθείς στη δικιά σου μάνα γιατί είσαι τόσο μα τόσο αποτυχημένη, ήρθε λοιπόν η ώρα που αυτή η ηρωική μάνα, είπε το γαμπρούλη μας «ψωνάρα» και ήρθε και εμάς ο κύκλος μας και ηρέμησε, και γύρισαν τα πράγματα στην φυσιολογική τους θέση.
Ετσι λοιπόν αγαπητοί μου μλογκόφιλοι, φαίνετε ότι έληξε άλλη μία ιστορία αγάπης, και πάθους!!
Φαγάκια τώρα!
Μιας και το μπριάμι αρέσει σε πολλούς, και είναι και εύκολο φαγητό, έψαξα και βρήκα τη συνταγή του γαλλικού Μπριάμι, που πρόσφατα έγινε και όνομα ήρωα ταινίας κινουμένων σχεδίων, το περίφημο Ρατατούιγ!! Κατά τη γνώμη μου ένα καλοφτιαγμένο ρατατούιγ είναι πολύ ποιο νόστιμο και αρωματικό, από ένα κλασικό μπριάμι, και σας προτείνω να προσπαθήσετε να το φτιάξετε έτσι τουλάχιστον μία φορά.
Ρατατούιγ (για 4 άτομα)
6 μικρά άσπρα κρεμμυδάκια (αν γίνετε σαν αυτά του στιφάδου, αν δεν βρείτε βάλτε κανονικά αλλά να είναι μικρά)
3 σκελίδες σκόρδο
1 πράσινη πιπεριά
1 κόκκινη πιπεριά
2 κολοκυθάκια
4 μέτριες ντομάτες
2 μέτριες μελιτζάνες
2 κλωνάρια φρέσκο θυμάρι, ή 2 κουταλιές του γλυκού τριμμένο ξερό θυμάρι
2 φύλλα δάφνης
2 κλωνάρια φρέσκο δενδρολίβανο ή 2 κουταλιές του γλυκού ξερό δενδρολίβανο
3 φύλλα βασιλικού
2 φύλλα φασκόμηλο
½ ποτήρι λάδι
αλάτι και πιπέρι
Ξεφλουδίζουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο, και τα αφήνουμε ολόκληρα, δεν τα ψιλοκόβουμε. Σε βραστό νερό ζεματάμε για 5 λεπτά τις πιπεριές ολόκληρες, τις σουρώνουμε τις κόβουμε στα δύο και αφαιρούμε τους σπόρους. Πλένουμε τα κολοκύθια και τις μελιτζάνες και τα κόβουμε σε χοντρά κομμάτια. Ζεματάμε τις ντομάτες για 1 λεπτό, τις σουρώνουμε, τις ρίχνουμε σε κρύο νερό, τις ξεφλουδίζουμε, τις κόβουμε στα τέσσερα και αφαιρούμε τα σπόρια. Σε βαθιά και μεγάλη κατσαρόλα ρίχνουμε τα λαχανικά με το λάδι, και τα αρωματικά, αλατοπιπερώνουμε και τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 20 λεπτά με σκεπασμένη κατσαρόλα χωρίς να ρίξουμε καθόλου νερό. Μετά αφαιρούμε το καπάκι, και συνεχίζουμε το μαγείρεμα μέχρι να χυλώσει η σάλτσα. Το σερβίρουμε ζεστό ή σκέτο με τυρί είτε ως συνοδευτικό κρέατος. Εάν χρησιμοποιήσετε κλωνάρια από φρέσκο θυμάρι και δενδρολίβανο, θα καταλάβετε την αρωματική υπεραξία που δίνουν αυτά τα μυρωδικά σε ένα τέτοιο πιάτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου