Παγκόσμιες Εκλογές

Σήμερα έχουμε εκλογές, αν δεν το έχετε καταλάβει. Τι εκλογές; παγκόσμιες. Πρώτη φόρα γίνονται, μιας και πρώτη φορά κατάλαβε ο κόσμος όλος, πόσο επικίνδυνα είναι ορισμένα πράγματα. Όπως για παράδειγμα, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογία, είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνο, μία παρέα ηλιθίων να είναι επικεφαλής μίας χώρας σαν τις ΗΠΑ. Ο χαρακτηρισμός αυτός, παρέα ηλιθίων, είναι ο πλέον μαλακός που μπορώ να δώσω, χωρίς να μπω σε συνομωσιολογικά σενάρια.

Φανταστείτε λοιπόν πόσο επικίνδυνη θα ήταν η κα Πέιλην, σε περίπτωση που προκριθεί αυτό το δίδυμο της συμφοράς. Γιατί ο Μπιγκ Μακ, είναι 72, γιατί έχει ένα σκασμό αρρώστιες, μεταξύ των οποίων και μελάνωμα, καρκίνο δηλαδή, γιατί η κυρία αυτή δείχνει πιο ηλίθια και πιο άπειρη από τον Τζεόρτζ Ντάμπλιγια Μπους.

Τι με νοιάζει όμως εμένα, ποιος θα κυβερνάει την Αμερική για τα υπόλοιπα 4 χρόνια; είναι απλό νομίζω. Μία οικονομική κρίση στην Αμερική, εξελίχθηκε σε παγκόσμια σε 10 λεπτά, είδαμε να πραγματοποιείτε αυτό που πολλές φορές έχουμε ακούσει, ότι φταρνίζεται η Αμερική και πεθαίνουμε από πνευμονία εμείς. Επίσης ένα τσούρμο θρησκόληπτων υπερεθνικιστών στο τιμόνι μίας τέτοιας χώρας, με άπειρα όπλα και πυρηνικά, μπορεί σε δευτερόλεπτα να ξεκινήσει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο, ενω εμείς από την άλλη θα έχουμε ισοπεδωθεί πριν το καταλάβουμε. Γιατί η ιστορία έχει δείξει πώς μία υπερδύναμη, είναι πάρα πολύ επικίνδυνη όταν στο τιμόνι είναι ανεπαρκείς «ηγέτες».

Για εμένα αυτός ο γλυκύτατος μαυρούκος, που πρόσφατα άκουσα το όνομά του, ο Ομπάμας, δεν είναι ο μεσσίας, δεν είναι αυτός που θα κάνει την Αμερική μία φιλική χώρα, δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει τους συγχετισμούς στην παγκόσμια σκακιέρα, και προφανώς δεν θα ασκήσει πιο φιλελληνική πολιτική. Δεν περιμένω ότι από αύριο, θα αρχίζει να αποκαλεί τα Σκόπια, φυρομ και όχι ματσεντόνια, δεν περιμένω να «διώξει» τους Τούρκους από την Κύπρο, και άλλα τέτοια μαγικά, αυτά σε άλλη ζωή και μόνο αν τα συμφέροντα των ΗΠΑ δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των Σκοπιανών, Τούρκων και λοιπόν δημοκρατικών δυνάμεων.

Όχι αγαπητοί μου, νταματζ κοντρόλ κρύβεται στην επιθυμία μου να βγει ο Ομπάμας. Ένας άνθρωπος που δεν γυαλίζει το μάτι του βρε αδελφέ, ένας άνθρωπος που τουλάχιστον θα προσποιείται σεβασμό για εμάς τους υπόλοιπους ιθαγενείς του πλανήτη. Ένας άνθρωπος που δεν θα πάρει τη πιστόλα, ως νέος κάου μποϊ, και κατόπιν συνεννόησης με το Θεό, δεν θα αρχίζει να πυροβολεί από το πάνω δεξιά παραθυράκι του Οβάλ Γραφείου, εκεί στο Λευκό Σπίτι. Τίποτα παραπάνω.

Τέλος πάντων με πιάνει θλίψη, και με την σκέψη μόνο, ότι σήμερα κάποια υπερσυντηρητικά γίδια ψηφίζουν και για το δικό μου μέλλον. Μου είναι αδιάφορη η Αμερική, ούτε για διακοπές δεν θέλω να πάω και ας είναι πανέμορφη χώρα. Αλλά έχουν αυτοδιοριστεί παγκόσμιοι χωροφύλακες, γιγαντώθηκαν, και από τότε προσπαθούνε να σπάσουνε τις υπόλοιπες χώρες σε μικρά κομματάκια, ώστε να μην τους πάρει κανένας τη θέση. Έτσι μια μέρα, και η χώρα μας μπορεί να σπάσει σε μικρά μικρά κομμάτια, και για αυτό καλό είναι να ρίχνουμε κανα βλέφαρο και προς τα κει, γιατί μια μέρα μπορεί να φαμε καμιά μπούφλα, και να μην καταλάβουμε από που μας ήρθε!

Για σήμερα, λόγω και της ημέρας άλλωστε, σκέφτηκα να σας γράψω μία εύκολη – πάλι – συνταγή, που αν δεν σας αρέσει και βγει ο Μπιγκ Μακ, με το γίδι τη Πειλην μπορείτε να πάτε, έξω από τη πρεσβεία και να την πετάξετε στα παράθυρα.

Σαλάτα Πατζάρια με γιαούρτι και καρύδια

1 πακέτο βρασμένα βιολογικά παντζάρια από το Σοπερ μάρκετ, ή 4-5 μέτρια γουλιά βρασμένα και ξεφλουδισμένα, κομμένα σε μικρούς κύβους
½ φλιτζάνι καρύδια χοντροκομμένα
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
1 ½ κεσεδάκι γιαούρτι, στραγγιστό 2%
λάδι, ξίδι, αλατοπίπερο

Αφού κόψετε σε μικρά κομματάκια τα παντζάρια, τα αλατοπιπερώνετε και τα ανακατεύετε με τα καρύδια. Σε άλλο μπολ, ανακατεύετε το σκόρδο με το γιαούρτι, το λάδι και το ξίδι. Ανακατεύετε τα παντζάρια με το γιαούρτι λίγο πριν τα σερβίρετε.

Είναι πεντανόστιμο σας λεω!

ΥΓ. Η ΑΝΝΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΓΙΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΝΟΣΤΙΜΙΑ. ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ