Ο παραπάνω κύριος λοιπόν, διορισμένος από την κυβέρνηση – από εμένα και εσένα κακόμοιρε! – σε μεγάλη τράπεζα, αποφάσισε ότι δεν μπορεί να μειωθούν τα κέρδη του, και τα μπόνους του και η καριέρα του, και τα κυβικά στο SUV του, και έτσι έστειλε γράμματα σε όλους εμάς λέγοντας ότι το συμβόλαιο που έχουμε υπογράψει μαζί, θα το αλλάξει αυτός, θέμε δε θέμε εμείς, και αποφάσισε να μας χρεώνει παραπάνω! Αν αυτό λεει δεν μας αρέσει .... «να φύγετε, να πάτε αλλού!» που έλεγε και εκείνη η διαφήμιση, αλλά να με ξοφλήσετε πρώτα!
Εμένα δεν μου έστειλε τίποτα τέτοιο, μίας και ουδεμία σχέση έχω με το μπ....λο του κου παπ...»$%» ...γλου, αλλά έτσι και μου έστελνε θα συγχυζόμουνα πάρα πολύ και πάλι η πίεση στο 16 και πάλι γιατροί και πάλι εγκεφαλικά.
Το άκουγα όμως χτες στα ραδιόφωνα και της ειδήσεις και ήταν κάποιοι που δικαίως ωρύονταν και φωνάζανε, ότι θα κάνουν μηνύσεις και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Μα είναι δυνατόν όμως να κάνει μήνυση ο καθένας από εμάς στο μεγαλύτερο μαγαζί της χώρας; δεν είναι, ούτε να τα βάζουμε κάθε μέρα με τον κάθε αλήτη, που αποφάσισε παρανομήσει εις βάρος μας, και κανένας κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί (ή μήπως δεν θέλει;) να τον σταματήσει.
Είναι εντελώς παράνομη η πράξη αυτή του κυρίου, σε αυτό τουλάχιστον δεν διαφωνεί κανείς. Αυτός όμως χέστηκε αν είναι παράνομο ή όχι, τραβάτε στα δικαστήρια σου λεει, θα σου πάρει 5-7 χρόνια, θα έχεις πληρώσει μία περιουσία σε δικηγόρους, θα την χάσω την δίκη αλλά εγώ τη δουλειά μου θα την έχω κάνει, και μέχρι τότε δεν θα είμαι εδώ θα χαίρομαι τα μπόνους μου στις Μπαχάμες.
Ομοίως και αυτοί που τον βάλανε εκεί χέστηκαν, ο κος Αλογοσκούφης, και το υπόλοιπο συφερτό. Είναι ιδιωτικό το μαγαζί λεει, πρέπει να νοιάζεται για τους μετόχους του (η εκκλησία της Ελλάδας είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος στο μαγαζί). Είναι μάνατζερ ο κύριος ανεξάρτητος, δεν έχει σχέση με εμάς. Άσχετα αν εμείς τον βάλαμε στο μαγαζί τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα!
Λοιπόν επειδή και εγώ μπορώ να θεωρηθώ «μάνατζερ», αν έκανα κάτι τέτοιο θα έχανα τα αυγά και τα πασχάλια σας λεω, και τέτοιου επιπέδου μάνατζερ ακόμα και η θεία μου η Ευδοξία γίνετε. Τι θέλω να πω;
Είμαι λοιπόν «μάνατζερ» σε ένα μαγαζί, πουλάω πράγματα και όλα πάνε καλά, και οι ιδιοκτήτες είναι χαρούμενοι γιατί κάτι βγαίνει, και οι πελάτες χαρούμενοι γιατί τους πουλάω χρήσιμα πράγματα, με αξία. Μία ωραία μέρα όμως κάποιοι δίπλα, άρχισαν να πουλάνε «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» με σκοπό να βγάλουν πολλά και γρήγορα χρήματα χωρίς να τους νοιάζει αν αύριο θα υπάρχουν ή αν θα κλείσουν. Ήρθα σε δύσκολή θέση, πως να ανταγωνιστώ τα φύκια; αν συνεχίζω να πουλάω αξία στον πελάτη μου και ποιότητα τότε δεν θα αποκτήσω ποτέ τα κέρδη των διπλανών. Αποφασίζω να αλλάξω τακτική, «για να συναγωνιστώ την αγορά» έλεγα μέσα μου, αν και ήξερα πολύ καλά πόσο ανέντιμο είναι αυτό. Μάλιστα ανέντιμο, υπάρχει και στις επιχειρήσεις ηθική, ποιος σας είπε το αντίθετο! Άρχισα να πουλώ και εγώ φύκια, αυξήθηκαν τα κέρδη, χάρηκαν και οι ιδιοκτήτες, πήρανε SUV, MUV και TUV, πιτσίνες και διακοπές στο Σαμονί (κάτι σαν το Καρπενήσι ένα πράγμα), μεγάλωσα και εγώ την επιχείρηση προσλαμβάνοντας κόσμο και διακοσμητικό και έμπειρο στα φύκια, και ένα πιο πλούσιο μάνατζεμεντ έκανα χωρίς το βούρδουλα της οικονομίας που είχα όταν η επιχείρηση ήταν μικρή.
Μία ωραία όμως μέρα, έγινε ένα μπραφ, ο κόσμος σταμάτησε να αγοράζει φύκια και με πήρε και μένα η μπάλα. Θα πέσουν τα κέρδη, τι να κάνω; αρχικά να σταματήσω να πουλάω φύκια, και δεύτερον να επανέλθω στο πρότερο καθεστώς συνετής διαχείρισης της επιχείρησης, να κόψω από εδώ, να κόψω από εκεί, να φύγουν και μερικοί ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι, να το συμμαζέψω ένα πράγμα. Αυτό όμως είναι και δύσκολο και θυσίες απαιτεί και δουλεία πολύ, και γιατί να δουλέψω τώρα που έμαθα στα εύκολα; Έχω μία καλύτερη λύση, θα πουλάω πιο ακριβά, και θα πάω σε όλους τους παλιούς μου πελάτες και θα ζητήσω να μου δώσουν κάτι παραπάνω για αυτά που αγόρασαν πέρσι και αν αρνηθούν θα τους κόψω την εγγύηση. Τι και αν αυτό είναι παράνομο, τι και αν αυτό θα με κάνει να χάσω όλη μου τη φήμη και τους πελάτες μου, τι και αν θα βγαίνουν όλοι και θα με βρίζουν. Σκασίλα μου! Στο κάτω κάτω δικό μου είναι το μαγαζί!!!!
Πως σας φαίνετε λοιπόν ο παραπάνω μάνατζερ; Καλός; Ε λοιπόν έχουμε πολλούς τέτοιους στην Ελλάδα και είναι όλοι τους γκουρού!!! Του κώλου βέβαια, αλλά γκουρού.
Το κακό σε αυτή τη περίπτωση βέβαια είναι ότι κανένας δεν πάει να τιμωρήσει αυτόν τον γελοίο τύπο. Δεν πάει να κλείσει όλους τους λογαριασμούς του, και να τους πάει αλλού. Που; θα μου πείτε, όλοι ίδιοι είναι. Σας ξαναλέω όχι δεν είναι όλοι ίδιοι, από την αρχή της κρίσης οι δικοί μου λογαριασμοί δεν αυξήθηκαν καθόλου. Άρα δεν είναι όλοι ίδιοι, ή τουλάχιστον δεν τολμάνε να είναι όλοι έτσι!! Γιατί αυτό που έκανε ο κος Παπ..»%£$$..ογλου θέλει τεράστιο θράσος. Καταλάβετέ το, από κάπου αντλεί το θράσος αυτό!
Μιας και έπιασαν τα κρύα και δεν έχουμε λεφτά για πετρέλαιο θέρμανσης, είπα σήμερα να σας γράψω μία υπέροχη συνταγούλα για μία διαφορετική κοτόσουπα. Καμία σχέση με ότι ξέρετε μέχρι τώρα, αλλά πραγματικά υπέροχη, την είχα δοκιμάσει κάποτε στη Νάπολη, και έψαξα να βρω τη συνταγή γιατί με είχε ξετρελάνει. Δεν θυμάμαι πλέον πως την έλεγε το εστιατόριο, γι αυτό και την ονόμασα ...
Κοτόσουπα της Νάπολης
1 μικρή κότα (ή κοκκόρι) ελευθέρας βοσκής κομμένη σε μερίδες
2 καρότα σε ροδέλες,
1 κλαδάκι σέλινο
1 κρεμμύδι τριμμένο
1 μικρό πράσο σε ροδέλες
1 λεμόνι ακέρωτο κομμένο στη μέση
1 πράσινη πιπεριά κομμένη στα 4 χωρίς τα σπόρια
1 αυγό και 1 κρόκο
4 κουταλιές της σούπας παρμεζάνα τριμμένη
μοσχοκάρυδο
αλάτι – πιπέρι
Πετάμε το πολύ πολύ λίπος από το κοτόπουλο, και το ρίχνουμε σε 3 λίτρα κρύο νερό. Αργά το φέρνουμε σε βρασμό σε μέτρια φωτιά ξαφρίζοντας επιμελώς, ώστε ο ζωμός μας να βγει καθαρός. Αυτή η διαδικασία θέλει μέτρια φωτιά και υπομονή, αλλά αξίζει τον κόπο. Μόλις καθαρίσει ο ζωμός από τους αφρούς ρίχνουμε όλα τα λαχανικά και το αλάτι το πιπέρι και μπόλικο μοσχοκάρυδο. Το βράζετε για 2 ώρες με σκεπασμένη κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Σουρώνετε το ζωμό από λεπτό τρυπητό ή αν έχετε τουλουπάνι ακόμα καλύτερα. Πετάτε τα λαχανικά και ξεκοκαλίζετε την κότα, που μετά από 2 ώρες βράσιμο λιώνουν ακόμα και τα κόκαλά της. Βάλτε πάλι το ζωμό για βράσιμο προσθέτοντας ακόμα λίγο μοσχοκάρυδο για άρωμα. Χτυπάμε τα αυγά και τους ρίχνουμε σιγά σιγά μία κουτάλα βραστό ζωμό, όσο τα χτυπάμε. Προσθέτουμε και άλλη μία κουτάλα, και αφού σβήσουμε τη φωτιά, ρίχνουμε τα χτυπημένα αυγά στη σούπα και ανακατεύουμε να πάνε παντού και να δέσει ο ζωμός. Ρίχνουμε και την παρμεζάνα και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε σε κάθε μπολ, το ξεψαχνισμένο κοτόπουλο και από πάνω τον ζωμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου