Πιτσίνα

Χτες το βράδυ λοιπόν, πήγα και γράφτηκα στην πιστίνα της γειτονιάς μου. Μετά από επίπονες προσπάθειες τις Ιατρικής κοινότητας να με αποτρέψουν και να μην μου δώσουν τα απαραίτητα χαρτιά υγείας, εγώ κατάφερα να τα πάρω και τελικά να γραφτώ το πρόγραμμα Ακουα Αερόμπικ που σας έλεγα.

Το γέλιο ήταν πραγματικά χοντρό! Σε μία θερμαινόμενη πισίνα, όπου στην αρχή πάτωνες και μετά βάθαινε αρκετά, ήμασταν 10-12 γυναίκες. Η Γυμνάστρια από έξω μας έδινε εντολές για ασκήσεις, πολύ ανάλογες με αυτές του κανονικού αερόμπικ, και κάθε 3 λεπτά έλεγε «Ανασούλες»! Η μουσική ήταν υπέροχη, και διαπασών. Τόσο δυνατά που εγώ με σκουφάκι δεν άκουγα την κοπελίτσα, παρά μόνο τις «ανασούλες». Άκουσα όμως όλα τα νέα τραγούδια της Βανδή, του Ρουβά και κάποιον άλλων τέτοιων κολοσσών της μουσικής. Τώρα γιατί το «φίλα με, φίλα με» είναι το κατάλληλο τραγούδι να με κάνει εμένα να χοροπηδάω σε μία πισίνα, είναι ένα θέμα.

Όλες οι κυρίες ήταν σε μεγαλύτερες ηλικίες, νομίζω. Οι περισσότερες ήταν άκαμπτες, σχεδόν καθόλου ευλύγιστες και αρκετά πιο αδύνατες. Έτσι, μίας και έχω «μεγάλο μπούστο» όταν κάναμε πηδηματάκια, σήκωνα παλιρροιακό κύμα. Μπλούστρα όλα τα νερά!. Επίσης εγώ γέλαγα, με ορισμένες ασκήσεις που πιτσίλαγαν και πέταγαν νερά, με αποτέλεσμα να κοντεύω να πνίγω, μίας και μπήκε πολύ νερό στη μύτη μου. Τέλος, εμένα και το μαγιό μου έφευγε και το σκουφάκι δεν κράταγε με τίποτα τα ατίθασα σγουρά μαλλιά μου, και παραλίγο να χάσω τους φακούς επαφής με όλα τα πιτσιλίσματα γύρω γύρω. Για να μην σας πω για τα μπιφτέκια που είχα φαει 3 ώρες νωρίτερα και μου είχαν ανέβει στη μύτη. Οι υπόλοιπες τι να πω, όλες μία χαρά, μία ήταν και μακιγιαρισμένη.

Αυτά λοιπόν τα νέα, ψιλοπιάστικα βέβαια αλλά, όχι σπουδαία πράγματα που σημαίνει, ή ότι είμαι ήδη απίθανα γυμνασμένη ή δεν έκανα καλά τις ασκήσεις, μάλλον για το δεύτερο το βλέπω το πράγμα. Μου άρεσε όμως, αν και το ωράριο δεν βολεύει καθόλου. Γιατί πρέπει να έχεις φαει το ένα και μοναδικό κυρίως γεύμα μέχρι τις 5, ώστε να είσαι εντάξει για χοροπηδήματα στις 8:30, ή να το φάς στις 10, πόλυ αργά για μένα. Επίσης αν εγώ λουστώ στις 10:00, τα μαλλιά μου θα στεγνώσουν κατά τις 12:00 και άρα θα κοιμηθώ με βρεγμένα μαλλιά και το πρωί θα είμαι ωσάν τη Σακα Κάαν (Chaka Kahn, γιου νοου;). Πιστολάκι δεν μπαίνει στα δικά μου μαλλιά ξηγηθήκαμε, γιατί αν μπει, τότε θα μιλάμε για άλλο επίπεδο από αυτό της παραπάνω κυρίας.

Αυτά όμως αγαπητοί μου είναι τεκνικαλιτις που λέμε και στο γραφείο, και το έχω το ταλέντο στη πιστίνα είναι πασιφανές. Έτσι θα πηγαίνω 2 φορές την εβδομάδα να σφίξω!.

Μόλις γύρισα σπίτι, άνοιξα την τιβί, να ηρεμήσω λίγο μίας και είχα υπερένταση. Πέφτω πάνω σε εκείνη την εκπομπή, που παίρνουν κάθε πικραμένο του τραβάνε ένα κουβά πλαστικές και τον παραδίνουν πίσω στην κοινωνία πάλι πικραμένο. Ήταν μία κυρία, ετών 39, σαν και εμένα ένα πράγμα, που είχε λίγο μεγάλη μύτη. Τέλος πάντων, εντάξει η γυναίκα δεν ήταν κανα μοντέλο, και ποια είναι άλλωστε. Ωρυότανε, πόσο δυστυχισμένη είναι, δεν βγαίνει από το σπίτι της, δεν θέλει να δουλέψει και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο για να δείξει μέγεθος του προβλήματός της, μπας και την επιλέξουν και της αλλάξουν τι μύτη. Σε κάποια στιγμή λεει:

«όλοι μου λένε ότι είμαι πολύ καλός άνθρωπος, ότι είμαι καλλιεργημένη, ότι είμαι ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, δεν θέλω να είμαι καλός άνθρωπος, θέλω να είμαι όμορφη και ας είμαι και κακιά!!»

Εκεί έκλεισα την τιβι και πήγα για ύπνο με βρεγμένα μαλλιά. Είναι δυνατόν να βλέπω την κάθε διαταραγμένη προσωπικότητα που χρήζει μακροχρόνια ιατρική θεραπεία στην τηλεόραση και να μην παθαίνω ντουβρουτζά; όχι πείτε μου τώρα!!

Λεω σήμερα να σας γράψω μία από τις 2 Ινδονησιακές συνταγές που ξέρω. Για την ακρίβεια αυτή τη συνταγή την έχω φαει πολλές φορές σε μαγαζί τέτοιου είδους στη Ρουμανία, και μου άρεσε πολλή. Μέχρι που πρόσφατα την είδα στην τηλεόραση να την φτιάχνει ένας από τους τηλεοπτικούς μάγειρες και τη θυμήθηκα.

Κοτόπουλο με ανανά και καρύδα

500 γραμμάρια φιλέτο κοτόπουλο κομμένο σε μικρά κυβάκια
1 μεγάλη κονσέρβα ανανά, σε φυσικό χυμό
λίγο ηλιέλαιο
1 κρεμμύδι ξερό, κομμένο σε χοντρά κομμάτια
2 καρότα κομμένα σε ροδέλες
1 μικρή κονσέρβα baby corn (θα τα βρείτε σε ολα τα σουπερ μαρκετ)
αλάτι και πιπέρι
3-4 κουταλιές της σούπας καρύδα τριμμένη

Σε ένα τηγάνι, αν έχετε γουοκ ακόμα καλύτερα, βάζετε το λάδι και σοτάρετε ελαφρά το κρεμμύδι, δεν πρέπει να το μαλακώσετε πολύ απλά να το γυαλίσετε λίγο, προσθέτετε το κοτόπουλο και το τηγανίζετε ελαφρά για 5 λεπτά ανακατεύοντας καλά να μην σας κολλήσει. Προσθέτετε το καρότο και τα καλαμποκάκια και τα σοτάρετε και αυτά μαζί με το κοτόπουλο και το κρεμμύδι για λίγο. Αλατοπιπερώνετε. Όλα αυτά σε χαμηλή φωτιά να μην σας κολλήσει (εδώ το γουόκ είναι πολύ χρήσιμο). Προσθέτετε και τον ανανά σε μικρά κομμάτια και τηγανίζετε για άλλα 3-4 λεπτά. Σβήνετε με 1 ποτήρι χυμό ανανά από την κονσέρβα. Το βράζετε όλο μαζί να εξατμιστούν τα πολλά υγρά και να ανακατευτούν οι χυμοί του. Το δένετε με μία κουταλίτσα κορν φλάουερ διαλυμένη σε ένα σφηνάκι νερό. Στο τέλος πασπαλίζετε με την καρύδα και το σερβίρετε με ένα ωραίο ρύζι γιασεμιού (είναι η ποικιλία jasmine που θα βρείτε στα σουπερ μαρκετ).