Μαγικά Νούμερα!

Διάβαζα στην Κυριακάτικη Καθημερινή, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την Αμερική. Είναι ωραίο τώρα με τον Ομπάμα, που γράφουν πράγματα, και έτσι μπορούμε και εμείς τα άμοιρα να μαθαίνουμε πράγματα για αυτούς και άρα να ξεκαθαρίζουμε ορισμένους μύθους.

Λοιπόν η Αμερική είναι η τρίτη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο με 301 εκ. κατοίκους, επίσημα, φανταστείτε πόσους λαθραίους μετανάστες έχουν. Σύμφωνα με την παγκόσμια τράπεζα το ΑΕΠ της χώρας είναι 13,8 τρις Δολάρια (2007), που αντιστοιχούν περίπου στο 25% του παγκόσμια παραγόμενου πλούτου. Η Ελλάδα για παράδειγμα έχει 360 δις δολάρια ΑΕΠ, σύμφωνα πάντα με την παγκόσμια τράπεζα γιατί δεν ενθυμούμαι πόσα λεει ο κος Αλογοσκούφης.

Τώρα έλεγε η Καθημερινή, ότι το συνολικό χρέος των ΗΠΑ, δηλαδή το δημόσιο το εταιρικό και το ιδιωτικό χρέος, είναι 300% του ΑΕΠ, δηλαδή 41,4 τις δολάρια, σχεδόν όσο το παγκόσμιο ΑΕΠ!! Σχεδόν όσα παράγει όλη η ανθρωπότητα δηλαδή.

Αυτό σημαίνει «χρωστάνε και της Μιχαλούς!!» Χρωστάνε παντού και κυρίως στη Κίνα, την Ιαπωνία και την Αγγλία, που αν θέλουνε, και ευτυχώς δεν θέλουνε, τους κάνουν Ισλανδία σε 10 λεπτά.

Να μην ξεχάσω βέβαια ότι όλος αυτός ο κακός χαμός έγινε στην 8-τία Μπους. Γιατί όταν έφυγε ο Κλίντον είχαν περίσσευμα 700 δις. Άρα αυτό το καθίκι, φέσωσε τους αμερικανούς κατά πολύ παραπάνω.

Ο πόλεμος στο Ιράκ κοστίζει στην Αμερική 10 δις το μήνα, δηλαδή ο κάθε αμερικανός, από το νεογέννητο μέχρι τον υπερήλικα, δίνει 33 δολάρια τον μήνα για να γίνει ο πόλεμος αυτός, και αυτό βαστάει χρόνια τώρα. Ταυτόχρονα όμως ο ίδιος Αμερικάνος δεν έχει ούτε δημόσια ούτε ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή δεν θα πάρει ποτέ και από πουθενά σύνταξη, και δεν έχει καμία μα καμία ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Πόσοι είναι αυτοί; μόνο 47 εκατομμύρια (πάντα μιλάμε για τους νόμιμους οι παράνομοι είναι κλαύτα Χαράλαμπε!) δηλαδή κάτι παραπάνω από ένας στους έξι.

Επίσης 28 εκ άνθρωποι, αμερικανοί άνθρωποι όχι Σουδανοί, το 2008 πήραν κουπόνια σίτισης από την πρόνοια, μιας και απλά δεν μπορούσαν να καλύψουν τα στοιχειώδη. Με άλλα λόγια το 11% των αμερικανών πολιτών όχι απλά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας αλλά ζει από συσσίτια! Δεν ξέρω πόσο είναι το ελληνικό νούμερο, ξέρω όμως ότι δεν γίνονται στην Ελλάδα συσσίτια για ένα εκατομμύριο άτομα. Για αυτό είμαι απόλυτη! Υπάρχει μεν φτώχια, μαύρη φτώχια αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό και τόσο εκτεταμένη.

Στο περιοδικό της εφημερίδας υπήρχε συνέντευξη δύο από τα golden boys, ένας Ελληνοαμερικάνος και ένας Ινδοαμερικάνος. Έλεγε λοιπόν ο δεύτερος ότι σε ηλικία 24 ετών έβγαζε 2 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο και ξόδευε 40 000 δολάρια το μήνα. Τώρα αυτό είναι φυσιολογικό; είναι σωστό; θέλω να μου πείτε εσείς οι νεοφιλελεύθεροι και οπαδοί του αμερικάνικου μοντέλου, αυτή η κατάσταση σας καλύπτει. Αν τη θεωρείται σωστή βρε αδελφέ; Μου έλεγε ένας φίλος μου, αυτής της ιδεολογικής άποψης, ότι έτσι πρέπει να είναι. Ο ικανός, ο καταφερτζής, άντε και ο τυχερός, να μπορεί να είναι αηδιαστικά πλούσιος, ενώ ο ανίκανος, ο μη καταφερτζής και ο άτυχος να πεθαίνει. Εγώ όμως ξέρω δύο πράγματα, πρώτον ότι ο πρώτος έχει αυτά που έχει γιατί υπάρχει ένας δεύτερος να τον απομυζά, και δεύτερον ότι ο άνθρωπος έφυγε από τη ζούγκλα, πριν εκατομμύρια χρόνια γιατί δεν του άρεσε εκεί, αν είναι να μετατρέψει τη ζωή του πάλι σε ζούγκλα προς τι όλη αυτή η προσπάθεια προόδου;

Πραγματικά πιστεύω ότι η σημερινή Αμερική είναι μία κοινωνία σε μεγάλη παρακμή, μία οικονομία στα όρια της χρεοκοπίας, ένας πολιτισμός που πέρασε και δεν άγγιξε σε βάθος την παγκόσμια κουλτούρα. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς θα πείτε ότι λεω μπούρδες και ότι η Αμερικάνικη κουλτούρα είναι κυρίαρχη παγκοσμίως. Εγώ αυτό δεν το πιστεύω. Η Ευρώπη, ως παραγωγός πολιτισμού δεν έχει κατακλυστεί από την αμερικάνικη κουλτούρα όσο και αν επιπόλαια λέμε ότι τα Μακ Ντόλαντς και τα Στάρμπακς μας έχουν κυριεύσει. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Για να μην μιλήσω για την επιρροή της Αμερικής στην Ασία που είναι μηδαμινή.

Αυτά τα βαρυσήμαντα είχα να πω. Με εντυπωσίασαν πραγματικά αυτά τα νούμερα, και είπα να σας τα γράψω.

Σχετικά με τα φαγάκια όμως, έψαξα να βρω μία αμερικανιά γαστρονομική και εκτός από το Νιου Γιορκ Τσιζκεικ δεν βρήκα και πολλά. Είπα να σας γράψω κάτι Αγγλικό, όμως που και στα παιδιά στο γραφείο άρεσε, και έτσι και αλλιώς από την Αγγλία άρχισαν όλα!

Πουτίγκα ατμού με μήλα και σος καραμέλας βουτύρου

4 μήλα καθαρισμένα και κομμένα σε μικρά κυβάκια
150 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
175 γραμμάρια βούτυρο
130 γραμμάρια ζάχαρη
3 αυγά χτυπημένα
100 γραμμάρια καρύδια χοντροκομμένα
1 πρέζα αλάτι

για τη σος καραμέλας βουτύρου
175 γραμμάρια μαύρη ζάχαρη
125 γραμμάρια βούτυρο
200 γραμμάρια κρέμα γάλακτος

Σε τηγάνι σοτάρετε 25 γραμμάρια βούτυρο και τα κομματάκια του μήλου, μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν λίγο. Προσθέστε μία κουταλιά της σούπας ζάχαρη και συνεχίστε το σοτάρισμα μέχρι να καραμελώσουν λιγάκι. Αφήστε τα να κρυώσουν και προσθέστε τα καρύδια.

Φτιάξτε τη σος καραμέλας: σε ένα κατσαρολάκι, λιώνετε το βούτυρο με τη ζάχαρη και τη κρέμα γάλακτος μέχρι να λιώσει και η ζάχαρη και το βούτυρο και τα βράζετε για 2 λεπτά ακόμα. Αφήστε την να κρυώσει.

Χτυπάτε το υπόλοιπο βούτυρο (150 γραμμάρια) με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει και να φουσκώσει, ρίχνετε τα αυγά και συνεχίστε το χτύπημα μέχρι να γίνει η ζύμη ομοιογενείς. Προσθέστε το αλεύρι και το αλάτι και χτυπήστε λίγο ακόμα. Θα γίνει ένα ζυμάρι, πιο σφιχτό από τον χυλό του κέικ. Βάζετε τα μήλα με τα καρύδια μέσα στην φόρμα που θα το ψήσετε. Διαλέξτε με προσοχή τη φόρμα αυτή, να είναι σαν φόρμα σουφλέ περίπου και χωράει ολόκληρη μέσα σε άλλο βαθύ ταψί μίας και η πουτίγκα αυτή θα ψηθεί στο ατμό στον φούρνο, κάτι σαν μπεν μαρί στο φούρνο ένα πράγμα. Αφού απλώσετε τα μήλα στο πάτο της φόρμας, περιχύνετε με τη μισή σος και αφήνετε να κρυώσει. Μόλις ετοιμάσετε τη ζύμη, την απλώνετε προσεκτικά πάνω από τα μήλα, ώστε να τα καλύψετε πλήρως, με προσοχή όμως γιατί είναι πηχτή η ζύμη και δεν απλώνετε εύκολα. Σκεπάζετε τη ζύμη με μία βρεγμένη και στυμμένη λαδόκολλα, και μετά με αλουμινόχαρτο. Δένετε γερά το αλουμινόχαρτο με ένα σπάγκο γύρο γύρο από τη φόρμα και με ένα ψαλίδι κόβετε ότι περισσεύει από λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο. Γεμίζετε ένα ταψί που να χωράει τη φόρμα με καυτό νερό τόσο που να φτάνει μέχρι τη μέση της φόρμας και ψήστε την πουτίγκα για 1 ½ ώρα σε δυνατό φούρνο, 180 βαθμούς αέρα. Πότε πότε μιας και το νερό εξατμίζεται συμπληρώστε με επιπλέον καυτό νερό ώστε πάντα να φτάνει στο μισό της φόρμας.

Μόλις βγάλετε τη φόρμα από το φούρνο αφήστε την να σταθεί για 2 λεπτά και μετά αφαιρέστε, σπάγκους λαδόκολες και αλουμινόχαρτα. Τουμπάρετε σε μία πιατέλα και περιχύστε με όση από την περισσευούμενη σος καραμέλας θέλετε.