Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Ο κακός μας ο καιρός

Η Φιφή πάντα ξύπναγε νωρίς, και ήταν στο γραφείο κατά τις 8. Αυτό για εμένα και άλλους είναι νωρίς, και έτσι δεν καταλάβαινα ποτέ το πάθος της για το «τι καιρό θα κάνει αύριο»! Εγώ ξυπνάω, έχει ήδη ξημερώσει, βλέπω τον καιρό και αποφασίζω τι ρούχα θα φορέσω, αν βρέχει βάζω μπότες, τόσο απλά τα πράγματα. Η Φιφή όμως και πολύς άλλος κόσμος, όταν φεύγει από σπίτι είναι μαυροσκόταδο, και μιας και χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, γνωστά και ως ΜΜΜ στα νεοελληνικά, θέλει προφανώς να ξέρει τι καιρό θα κάνει.

Επιπλέον υπάρχουν συνάνθρωποί μας που θέλουν να απλώσουν ρούχα στη βεράντα, να απλώσουν τραχανά στο λιακοτό, να πάνε για ψάρεμα ή κυνήγι και βέβαια οι μετεωρολογικές συνθήκες είναι σημαντικότατες για αυτές τις δραστηριότητες. Γι΄ αυτόν τον απλούστατο λόγο τα κανάλια μετά τις ειδήσεις, προβάλουν ένα ολιγόλεπτο δελτίο καιρού, όπου σου λένε με απλά λόγια τι θα γίνει αύριο, και μεθαύριο, και κατά που κινούνται τα βαρομετρικά, και άλλα τέτοια επιστημονικά.

Τώρα θα μου πείτε γιατί σας λεω τα προφανή; μα απλά γιατί ενώ έχω ακούσει και μάλλον φευγαλέα πήρε το μάτι μου, στο παρελθόν, το δελτίο καιρού στον Σταρ, χτες έφτασεν η ώρα μου να το δω και εγώ από την αρχή μέχρι το τέλος, και να τα πάρω βέβαια στο κρανίο, που η πουτανιά είναι ακόμα ικανή να δημιουργήσει τόση φασαρία και συζήτηση, και να θεωρείται μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία.

Μην αρχίσετε να μου λετε ότι ζηλεύω την μικρά αυτή Πετρούλα (την μόνη Πετρούλα που ήξερα είναι η κόρη του Σαρτζετάκη, με αποτέλεσμα για μια-δυό μέρες να πιστεύω ότι είναι αυτή που λεει τον καιρό!! τόσο μέσα στα πράγματα είμαι) γιατί εγώ είμαι κοντή, χοντρή, άσχημη και 40-αρα, ενώ αυτή είναι ψηλή, με τέλειο κορμί, όμορφη και πιτσιρίκα, γιατί δεν έχετε δίκιο, και θα με αδικήσετε. Ποσώς με ενδιαφέρει εμένα αν η Πετρούλα και η κάθε Πετρούλα είναι όμορφη και επιθυμητή, ούτε κόρη μου είναι, ούτε εγώ την επιθυμώ καθότι δεν είμαι αρσενικό ή λεσβία, ούτε κανένα άνδρα σκοπεύει ή μπορεί να μου κλέψει. Αντίθετα μου αρέσει το ωραίο, σε όλες τις εκφάνσεις του, και βέβαια είναι ευχάριστο να βλέπεις όμορφα πρόσωπα γύρω σου. Αλλά ....

Η προστυχιά δεν είναι ομορφιά! Είναι διεγερτική, είναι προκλητική, είναι ίσως και απαραίτητη μερικές φορές, έτσι για να ανάψουν τα αίματα, άλλα όχι και όμορφη. Και τέλος πάντων αγαπητοί μου, θέλετε να δείτε μία μικρά να τελειώνει;, νοικιάστε μία τσόντα και καθίστε το βραδάκι να την απολαύσετε, γιατί πρέπει όλο αυτό το σύστριγκλο να γίνετε στις 9 το βράδυ σε δημόσια θέα! Θα μου πείτε να μην το βλέπεις, βεβαίως και δεν το βλέπω! Αλλά δεν μπορώ να μην τα παίρνω που έχω ακούσει τα μύρια όσα για αυτό το θέμα, και που τελικά όλοι, μα όλοι, επαναλαμβάνω ΟΛΟΙ οι άνδρες ανεξαρτήτου ηλικίας, παιδείας, οικονομικής θέσεως κλπ κλπ, τρελαίνονται να βλέπουν το κοριτσάκι να λεει τον καιρό με πουτανίστικα υπονοούμενα.

Δεν θέτω το θέμα σε φεμινιστική βάση, οι γυναίκες, η σεξιστική συμπεριφορά κλπ, προφανώς η κοπελίτσα νομίζει ότι κάτι κάνει και της αρέσει πολύ αυτό, μπράβο της και με ένα καλό γαμπρό που λένε και στο χωριό μου. Το θέμα είναι καθαρά αισθητικό, και ακόμα και αν αστειευόμαστε με την πιτσιρίκα που νιουρίζει ένρινα, και "τελειώνει" λέγοντας τον καιρό, μαζί με δεκάδες άλλες σαχλαμάρες και αμπελοφιλοσοφίες, αισθάνομαι λύπη για τους χιλιάδες ανέραστους Έλληνες που βρήκαν τώρα θέμα να συζητάνε μετά την «μπάλα»! Λιγούρια! Πως δεν σας χαλάει βρε αθεόφοβοι αυτό το παρατεταμένο νιούρισμα;;;

Προχτές με ρώταγε ένας φίλος, που έχει πάθος με το κορμί το ωραίο το γραμμωμένο το αθλητικό, αν δεν μου αρέσει να βλέπω ένα όμορφο ανδρικό σώμα σμιλεμένο που λένε, φτιαγμένο και προσεγμένο. Του έλεγα ότι όχι δεν μου αρέσει, και ότι ποτέ δεν μου άρεσε (όχι μόνο τώρα δηλαδή που δεν μπορώ να το έχω άρα και δεν μου αρέσει). Γιατί; μάλλον γιατί αυτό το κορμί μου φέρνει στο νου τις Πετρούλες αυτού του κόσμου! Γιατί, ένα τέτοιο σώμα θέλει μεγάλη πειθαρχία, και εμένα η πειθαρχεία δεν μου αρέσει, ένα τέτοιο σώμα θέλει πολύ δουλειά για το φαίνεσθε, και εμένα το φαίνεσθε δεν με έχει κάνει ποτέ ευτυχισμένη. Γιατί ένα τέτοιο σώμα υποδηλώνει άνθρωπο χωρίς αδυναμίες στις απολαύσεις και εμένα οι απολαύσεις και οι αδυναμίες μου αρέσουν. Ένα τέτοιο σώμα θέλει πολύ χρόνο, και ξεκούραστο χρόνο και εγώ (που έτσι και αλλιώς δεν κάνω και κάτι στο σπουδαίο) τέτοιο χρόνο δεν έχω, άρα που τον βρίσκουν όλοι αυτοί; γιατί ξέρω ότι ένα τέτοιο σώμα μου θυμίζει την ορχιδέα που άνθισε στο μπάνιο μου χτες και σήμερα το πρωί είχε ήδη μαραθεί.

Είναι πολλοί οι λόγοι λοιπόν που μία Πετρούλα, αρσενική ή θυληκιά, που λεει τον καιρό ή ότι άλλο της κατεβάσει η κούτρα στις 9 το βράδυ στην Τιβί, μπορεί να σε «βγάλει από τα ρούχα σου» κυριολεκτικώς ή μεταφορικώς. Εγώ όμως που θέλω απλώς να ξέρω αν πρέπει να βάλω μπότες αύριο, τι πρέπει να κάνω;

Αγαπητοί μου, δηλώνω απερίφραστα ότι είμαι η Μαριάννα και μόλις τελείωσα! Νιάααου!!! (ορίστε μπορώ και εγώ)!!

Τι να σας γράψω σήμερα για φαγάκια!! Με τις Πετρούλες αυτού του κόσμου που κομπλεξάρουν τον γυναικείο πληθυσμό, και ανάβουν τον ανδρικό, ποιος έχει όρεξη να μιλάει για φαγητό. Άσε που για όλες αυτές το φαΐ είναι μία άχρηστη δραστηριότητα που απλώς μας γεμίζει θερμίδες. Είπα λοιπόν να σας γράψω κάτι εύκολα μικρά κέικ, που είναι αρωματισμένα με καφέ! Ότι πρέπει για δίαιτα.

Μικρά κείκ με άρωμα καφέ

4 κουταλιές της σούπας στιγμιαίο καφέ
4 κουταλιές της σούπας γάλα ή κρέμα γάλακτος ακόμα καλύτερα
120 γραμμάρια βούτυρο κερκύρας, σε θερμοκρασία δωματίου
8 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
4 αυγά
200 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
στη μύτη του κουταλιού αλάτι

Δε ένα ποτήρι διαλύετε τον καφέ σε 4 κουταλιές της σούπας ζεστό νερό. Αφού διαλυθεί καλά ο καφές προσθέτετε και το γάλα ή την κρέμα γάλακτος. Στο μίξερ χτυπάτε το βούτυρο με τη ζάχαρη, μέχρι να γίνει ένα αφράτο άσπρο μίγμα. Προσθέτετε τα αυγά ένα ένα και όσο συνεχίζετε το χτύπημα και στο τέλος το αλεύρι το αλάτι και το μίγμα του καφέ. Βάζετε το μίγμα ή σε φόρμα μάφιν με 12 θήκες ή σε ατομικά φορμάκια για κέικ βουτυρωμένα και αλευρωμένα, ή αν δεν έχετε και θέλετε να κάνετε ένα κανονικό κέικ σε μία φόρμα για κέικ, αλλά όχι πολύ μεγάλη γιατί το μίγμα σας δεν είναι πολύ. Τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς αέρα για 20 λεπτά αν φτιάξετε μικρά κέικ ή μέχρι να γίνει (κάντε τη δοκιμή με το μαχαίρι που πρέπει να βγαίνει στεγνό από το ζυμάρι) αν τελικά φτιάξετε ένα κέικ. Αφήστε τα λίγο να κρυώσουν πριν τα ξεφορμάρετε.

Υ.Γ. Διάβασα ένα πολύ καλό βιβλίο που μου έδωσε ο Βαγγέλης, Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα, του Κορνήλιου Καστοριάδη, είναι 60 σελιδούλες όλο και όλο, διαβάζετε μονορούφι και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα, λύσεις δεν δίνει, τουλάχιστον ομως μας βάζει ένα προβληματισμό

Δεν υπάρχουν σχόλια: