Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Η ώρα της Γης

Κάπου το είχα ακούσει, κάπου το είχα δει. Το έκοψα αμέσως για άλλη μία από αυτές της χωρίς αποτέλεσμα ακτιβιστικές δράσεις των οικολόγων που, όλοι μαζί κάνουμε κάτι για να στείλουμε ένα μήνυμα και καλά! Και έτσι όλοι μαζί χαρούμενοι είμαστε ευτυχισμένοι που εμείς στείλαμε το μήνυμα και αυτοί που υποτίθεται έπρεπε να το πάρουν μας έγραψαν κανονικότατα και δεν έγινε και πάλι τίποτα αλλά χαρούμενοι είμαστε.

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να το στείλουμε το ρημαδομήνυμα! Κάποια στιγμή θα μας ακούσουν, ή ακόμα και να μην ακούσουν εμάς θα ακούσουν τη μαμά φύση που θα τα πάρει στο κρανίο και θα μας ψήσει το ψάρι στα χείλη. Ε! Τότε θέλουν δεν θέλουν θα ακούσουν!

Πρέπει λεει να σβήσουμε όλα τα φώτα για μία ώρα το Σάββατο 28 Μαρτίου το βράδυ στις 20:30. Αυτή είναι η ώρα της Γης. Η ώρα που πρέπει ο κόσμος (ο απλός κόσμος που λένε οι δημοσιογράφοι) να κάνει κάτι ώστε να εκδηλώσει την ανησυχία του για τις κλιματικές αλλαγές.

Η ιστορία ξεκίνησε από την Αυστραλία το 2007, όπου τότε συμμετείχαν πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι, πέρσι επεκτάθηκε και στο εξωτερικό (της Αστραλίας το εξωτερικό) με 100 εκατομμύρια συμμετοχές και εντυπωσιακές συσκοτίσεις μνημείων ανά τον κόσμο, και φέτος φαίνεται έχει πάρει παγκόσμιες πλέον διαστάσεις, ελπίζοντας ότι 1 δις άνθρωποι θα σβήσουν τα φώτα τους. Το έχει πάρει και η WWF παραμάσχαλα και το οργανώνει ανά τον κόσμο, και ανακοινώνει δεσμεύσεις εταιριών, επιχειρήσεων, οργανισμών, δήμων αλλά και ατόμων ότι θα συμμετάσχουν.

Έτσι λοιπόν έλαβα και ε-μαιλ από το ΙΚΕΑ που με ενημερώνει ότι θα συμμετάσχουν και αυτοί και ότι τέλος πάντων θα τα σβήσουν τα φώτα τους, το ίδιο άκουσα ότι θα κάνει και το ΑΒ Βασιλόπουλος και διάφορες άλλες εταιρίες. Βέβαια το γεγονός ότι είναι Σάββατο βράδυ που όλες αυτές οι εταιρίες είναι ήδη κλειστές μάλλον εξηγεί και το έντονο ενδιαφέρων όλων αυτών να συμμετάσχουν, και να διαφημίσουν τη συμμετοχή τους. Βάλε τους να κλείσουν τα φώτα μία εργάσιμη Παρασκευή 7-8 το βράδυ, τότε που πραγματικά καινε οι λάμπες σαν τρελές και το σβήσιμο τους ισοδυναμεί με κλείσιμο της επιχείρησης και θα σου πως εγώ πόσο ευαισθητοποιημένες είναι!! Αλλά το προσπερνάω!

Διάβασα επίσης ότι από πλευράς συμμετοχής Δήμων και φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης στο πρόγραμμα έχουμε την παγκόσμια πρωτιά, όλοι έχουν δηλώσει συμμετοχή. Έτσι είναι, μπορεί στην Ελλάδα ο δημοτικός φωτισμός να είναι αναμμένος 2 ώρα το μεσημέρι για χρόνια αλλά σε τέτοια τζέρτζελα είμαστε πρώτοι. Και κάπου εκεί εξαντλείται βέβαια η περιβαλλοντική ευαισθησία των δημάρχων μας που έτσι και δουν παρκάκι τους πιάνει ένας παροξυσμός και τρέχουν αμέσως να το κάνουν πάρκιν, εμπορικό κέντρο, πλατεία με τον ανδριάντα τους και άλλα τέτοια καλαίσθητα.

Τέλος πάντων να μην σας πρήζω με την γκρίνια εγώ γράφτηκα, και αν θέλετε και εσείς να γραφτείτε το σαιτ είναι http://www.earthhour.org/about/gr:el

Το θέμα βέβαια είναι τι στην ευχή θα κάνουμε το Σάββατο στις 8:30 που θα πρέπει να σβήσουμε τα φώτα, και βέβαια καλό θα ήταν να σβήσουμε και την τηλεόραση και όλα όσα τέλος πάντων καταναλώνουν ενέργεια. Εγώ λεω να οργανωθούμε λιγουλάκι, και να το χαρούμε. Σάββατο είναι, άνοιξη είναι, ας μαζέψουμε την παρέα μας σε ένα παρκάκι, στον Βενιζέλο ας πούμε, να πάρουμε και πασατέμπους, και κανα ουισκάκι (από το μπουκάλι γιατί το ποτηράκι θα το πετάξουμε χάμω!!) και για μία ωρίτσα ας τα πούμε με την παρέα μας, έτσι για το καλό αυτής της ρημάδας γης που τόσο απερίσκεπτα δέχτηκε να μας φιλοξενήσει στον κόρφο της, και έκτοτε της έχουμε κάνει κατάληψη και της καταστρέφουμε με γοργούς ρυθμούς το είναι της.

Σκέφτηκα να σας γράψω μία συνταγούλα με αγνά υλικά σήμερα, με χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα που λένε. Μάλλον θα έπρεπε να σας γράψω κάτι με ωμά χαρούπια, που εκεί χωρίς φούρνο και άλλα τέτοια, όντως το αποτύπωμα είναι μηδενικό, αλλά να μην το παρακάνουμε! Έτσι ση σημερινή συνταγή, τον θέλει τον φούρνο της, αλλά είναι φτιαγμένη με αγνά ελληνικά υλικά που δεν ταξίδεψαν μιλιούνια χιλιόμετρα για να έρθουν στην κουζίνα σας (όπως η σοκολάτα για παράδειγμα) και που τέλος πάντων την έτρωγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, μάλλον!

Μελόπιτα

1 κιλό ανθότυρο
2 ½ φλιτζάνια ζάχαρη
½ φλιτζάνι μέλι
½ φλιτζάνι σιμιγδάλι χοντρό
6 αυγά
1 βανίλια
½ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
σουσάμι για πασπάλισμα

Σε ένα μπολ διαλύουμε το ανθότυρο με ένα πιρούνι και προσθέτουμε τη ζάχαρη, τα αυγά χτυπημένα, το μέλι, το σιμιγδάλι, τη βανίλια και τη κανέλα. Τα ανακατεύουμε όλα καλά με το χέρι ή σε μίξερ, μέχρι να αφρατέψουν καλά. Ρίχνουμε μείγμα σε ταψάκι που έχουμε βουτυρώσει και αλευρώσει, το πασπαλίζουμε με το σουσάμι και το ψήνουμε για 1 ώρα στους 180 βαθμούς, μέχρι να γίνει καλά και από κάτω. Μπορείτε να το κάνετε μόνο με μέλι ή να αλλάξετε την αναλογία ζάχαρης-μελιού ανάλογα με την όρεξή σας. Πανεύκολο και υπέροχο γλυκό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: