Ωραίο το ντεκαπάζ

Σε ένα από αυτά τα πρωινάδικα, που μαζεύονται όλα τα ζαβά της χώρας και λένε το μακρύ και το κοντό τους, έπεσα πάνω σε μία φοβερή συζήτηση, που είπα να σας μεταφέρω.

Μίλαγαν με αέρα 200 καρδιναλίων για εκείνο τον σαλεμένο τον κολόγερο που είχε έγκλειστη την 27-χρονη κόρη του στο υπόγειο του σπιτιού του και τη βίαζε και της έκανε παιδιά και ήταν μία χαρούμενη ατμόσφαιρα ήτανε. Εκείνο τον Αυστριακό που δικάζετε αυτές τις μέρες.

Όλη η ντεκαπάζ της χώρας μαζεμένη, να λένε πρωί πρωί τα ασύλληπτα, ότι πρέπει να τον ευνουχίσουν, ότι πρέπει να τον βασανίσουν, να του κάνουν ηλεκτροσοκ στα γεννητικά όργανα, ότι πρέπει να επαναφέρουν τη θανατική ποινή, ότι καλά τα λεει η θρησκεία μας «οφθαλμό αντί οφθαλμού» (στο συγκεκριμένο ντεκαπάζ, κανείς δεν είπε ότι αυτό δεν το λεει η δικιά μας θρησκεία αλλά αυτή των Εβραίων!), ότι κακός τον δικάζουν να τον σφάξουν πρέπει χωρίς δίκη, ότι στην χειρότερη των περιπτώσεων θα φαει 25 χρόνια και μετά θα βγει να συνεχίσει το έργο του (πάλι το γεγονός ότι ο μπάρμπας είναι γύρω στα 80 και ότι τέλος πάντων θα πεθάνει στη φυλακή, δεν τους έλεγε τίποτα), και πολλά άλλα που δεν τα θυμάμαι, άλλα όλα ήταν λες και βγήκαν από χόρορ μπι μουβι!!

Για τέτοιο πολιτισμό μιλάμε, για τέτοια αντίληψη δικαιοσύνης, για τέτοιο επίπεδο μόρφωσης, για τέτοια αίσθηση δικαίου. Προφανώς το ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται δίκαιης δίκης δεν τους λεει τίποτα. Το ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως των εγκλημάτων τους, δικαιούνται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ούτε αυτό τους λεει κάτι. Το ότι η ανθρωπότητα έχει κάνει αγώνες για να φτάσει σε αυτό το σημείο, προφανώς το αγνοούν, ότι ο μεσαίωνας είναι πολλά χρόνια πίσω μας, και μάλιστα εκείνη την εποχή – του μεσαίωνα εννοώ – οι άνθρωποι δεν ήταν και τόσο ευτυχισμένοι και πάλι δεν τους λεει κάτι.

Πέραν τούτου όμως, αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν η ευκολία που περιέγραφαν αυτά τα τόσο όμορφα προσωπάκια, αυτά τα τόσο χαριτωμένα κοριτσάκια που μοιάζουν με αγγέλους επί γης, φρικαλέα πράγματα και αηδιαστικά βασανιστήρια και μάλιστα πρωί πρωι που ούτε το μάτι σου έχει ανοίξει, ούτε γουλιά καφέ δεν έχεις πιει! Μιλάμε ο χάνιμπαλ λέκτερ ήταν άγιος μπροστά τους!!

Ένας κακομοίρης στο πάνελ, προσπαθούσε να ψελλίσει κάτι για το δίκαιο της Αυστρίας, κάτι για το ότι έτσι και αλλιώς αυτός πάει, για το ότι γιατροί έχουν διαγνώσει ψυχικές διαταραχές, για το ότι έχει αποδειχτεί ότι η γυναίκα του δεν ήξερε τίποτα και μόνο για βλακεία μπορείς να την κατηγορήσεις, τίποτα αυτές, εκεί να μην πείθονται με τίποτα, με τσιριχτή φωνή να αλαλάζουν όλες μαζί, τι θα του έκαναν αν τον είχαν στα χέρια τους, και να τα αίματα, και να τα ηλεκτροσόκ, ούτε δεσμοφύλακες στο γκουαντάναμο να ήτανε.

Φόβου το ντακαπάζ .... !!

Σήμερα σας έχω ένα αρκετά βαρύ αλλά ιδιαίτερα νόστιμο φαγάκι. Δεν είναι δύσκολο, αλλά πως να το κάνουμε τις θερμίδες του τις έχει!

Κοτόπουλο Gordon Blue στο φούρνο

4 φιλέτα κοτόπουλο
250 γραμμάρια τριμμένο εμένταλ
250 γραμμάρια ζαμπόν ψιλοκομμένο
2 φλιτζάνια μπουκετάκια μπρόκολο (προαιρετικά)
2 φλιτζάνια φρυγανιά τριμμένη
2/3 φλιτζάνια. βούτυρο κομματάκια
4 κουταλιές της σούπας παρμεζάνα τριμμένη
Βασιλικό ξερό - ρίγανη - αλάτι

Τηγανίζετε ελαφρά το κοτόπουλο, ή το ψήνετε λίγο στο γκρίλ μέχρι να μισογίνει. Βράζετε ελαφρά τα μπουκετάκια του μπρόκολου, αν τελικά αποφασίσετε να τα βάλετε. Σε ένα μπολ, ανακατεύετε τη φρυγανιά με το βασιλικό, τη ρίγανη και το αλάτι, και προσθέτετε τα κομματάκια βούτυρο. Στο τέλος βάζετε και το μπρόκολο. Βουτυρώνετε ένα μικρό πυρέξ και στρώνετε το κοτόπουλο. Απλώνετε από πάνω το μισό έμενταλ μετά το ζαμπόν, το μίγμα της φρυγανιάς, την παρμεζάνα και τέλος το υπόλοιπο έμενταλ. Καλύπτετε το πυρέξ με αλουμινόχαρτο και ψήνετε για περίπου μισή ώρα σε δυνατό φούρνο μέχρι να γίνει. Αν θέλετε μπορείτε να απλώσετε πάνω από το κοτόπουλο και πριν τις στρώσεις του ζαμπόν και του τυριού μία πηχτή σάλτσα ντομάτας αρωματισμένη με βασιλικό, που θα φτιάξετε ή για ευκολία που έχετε αγοράσει έτοιμη! Είναι κόλαση σας λεω, αλλά και θερμιδική βόμβα!