Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Είναι κάτι παλικάρια

Κουράστηκε το παλικάρι! Πως να το κάνουμε δηλαδή, πέντε χρόνια είναι αυτά με σκληρή δουλειά πρωθυπουργού, και άλλα εφτά ως πρόεδρος του κόμματός του, σύνολο δώδεκα. Μα είναι δυνατών να μην κουραστεί με δώδεκα χρόνια συνεχούς δουλειάς!!

Δεν λεει ότι κάνει στην άκρη για κάποιον άλλο, δεν λεει ότι έκλεισε τον κύκλο του, αλλά θα παραμείνει στις επάλξεις για το καλό της χώρας (λέμε τώρα!!), όχι βέβαια λεει ότι κουράστηκε από την πολύ δουλειά, και ότι αν χάσει της εκλογές θα φύγει. Τώρα αυτό είναι απειλή, να φοβηθώ δηλαδή!

Έτσι και ο θειος του στο παρελθόν, όταν έχασε κάποιες εκλογές, τσαντίστηκε το θηρίο, και την έκανε, πήγε στο Παρίσι, αυτοεξορία το έλεγε τότε. Τέτοια σοβαρότητα και τέτοια εκτίμηση για την θέληση των συμπατριωτών του είχε ο Θεός! Όπως ο Οβελίξ, που κράταγε την αναπνοή του όταν δεν του γινόταν το χατίρι.

Η σημερινή μετάλλαξη του γονιδίου αυτής της αγίας οικογένειας, βέβαια, δεν είναι εργασιομανής, όχι, με το ζόρι κάνει ότι κάνει, και τέλος πάντων σου λεει, αρκετά έκανα εγώ για τη χώρα, ας βγω στη σύνταξη να τελειώνουμε, 12 χρόνια είναι πολλά.

Τώρα να μην αρχίζω να λεω για κάποιους άλλους τυχερούς που θα δουλέψουν 45 χρόνια, και πάλι σύνταξη πιθανών να μην πάρουν, γιατί θα θεωρηθεί λαϊκισμός. Ο άνθρωπος εξάλλου σκοπεύει να συνεχίσει να προσφέρει στην ανθρωπότητα, θα γίνει δάσκαλος! Θα πάει λεει στη Βοστόνη και θα διδάσκει στο Ταφτς, εκείνο το πανεπιστήμιο που βγάζει πολιτικούς, κυρίως έλληνες πολιτικούς. Τώρα αν τους ρώτησε εκεί στο Ταφτς αν τον θέλουν αυτό είναι άλλο θέμα. Αν είναι επιλέξιμος για να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου, αν έχει δηλαδή διδακτορικό, και αυτό είναι άλλο θέμα. Αν και πολύ αμφιβάλω αν έχει διδακτορικό, κανένα μαστεράκι θα έχει από αυτά που πωλούνται με το κιλό στα έγκριτα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν έχει καμία σημασία, γιατί λόγω προτέρου εργασιακού βίου και τεράστιας εμπειρία πεζοδρομίου μπορεί κάλλιστα να διδάξει το μάθημα, «πως να ρίξετε μία χώρα στον γκρεμό σε 20 απλά μαθήματα», και σας βεβαιώνω θα γίνει ανάρπαστο!.

Σίγουρα υπάρχουν πολλοί φιλόδοξοι πολιτικοί ανά τον κόσμο που θα ήθελαν να μάθουν από τον δικό μας, αλλά και από άλλους πετυχημένους σαν τον κο Μπους, πως να τα κάνουν μαντάρα και παρ΄ όλα αυτά να εκλέγονται.

Άλλο με ανησυχεί εμένα όμως, η κυρία γιατρός θα βρει και αυτή καμία θεσούλα στο πανεπιστήμιο να διδάξει; Μην μείνει νοικοκυρά η κοπέλα και βαλαντώσει μέσα! Εξάλλου είναι μοναδική περίπτωση παγκοσμίως, με πτυχίο νηπιαγωγού διετούς φοίτησης να γίνει νευροχειρούργος (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων) μέσα σε 12 ώρες! Και με μεγάλη εμπειρία στα χειρουργεία, έχει γράψει ώρες η γυναίκα με το νυστέρι, να πάει χαμένη τέτοια εμπειρία και τέτοια διάνοια. Νομίζω ότι μόνο η Έλενα Τσαουσέσκου τα είχε καταφέρει καλύτερα. Αυτή είχε παραγγείλει περισσότερα πτυχία από τα πανεπιστήμια της Ρουμανίας και πρόλαβε και της τα παραδώσανε.

Πάντως χαίρομαι, έχουμε ένα νέο εξαγώγιμο προϊόν! Πρωθυπουργούς! Αυτό σίγουρα θα αυξήσει το ΑΕΠ μας, χώρια που με την φυγή του θα μας κάνει σίγουρα μεγάλο καλό.

Ξέρω ότι πολλοί από εσάς, τα παίρνετε που σατιρίζω τον θεό σας, και βέβαια γνωρίζω καλά ότι οι περισσότεροι από εσάς τον ψηφίσατε, και θεωρείτε μεγάλη απώλεια για την χώρα την πιθανή φυγή του. Πως να το κάνουμε όμως δεν έχω αυτή την άποψη για αυτόν, παρ΄ όλο που ξέρω ότι είμαι μειοψηφία, θα χαρώ ιδιαίτερα να ξεκουμπιστεί και να παίζει τις ρακέτες του σε άλλη παραλία.

Την Κυριακή είχα τα μικρά μου σπίτι, το βαφτιστήρι μου και τον αδελφό του. Είναι το κουάλιτι ταιμ που πρέπει να περνάω μαζί τους ως νονά σύμφωνα με τον πατέρα τους και κουμπάρο μου. Για την ακρίβεια όταν θέλει να ηρεμήσει λίγο από τους ταλιμπάν που γέννησε, μου ζητάει να τα πάρω για κάποια βόλτα η πολιτιστική εκδήλωση. Έτσι την Κυριακή θα τα πήγαινα θέατρο και αντί να τα τρέχω στα φαστ φουντ για φαγητό είπα να τα ταΐσω σπίτι, και να φτιάξω ένα παιδικό φαΐ που όμως αρέσει πολύ σε όλους. Που να φανταστώ ότι τα σκασμένα είχαν δέσει κόμπο ότι θα τα πάω στα γκούντις και έτσι δεν έφαγαν πιρουνιά από τα λαζάνια με κιμά που είχα φτιάξει! Στο τέλος απ΄ ότι καταλαβαίνετε αναγκάσθηκα να τα πάω στα γκούντις μετά το θέατρο γιατί είχε πάει 6 το απόγευμα και δεν είχαν βάλει μπουκιά στο στόμα τους. Πάλι καλά που ήρθε ο πατέρας μου και πήρε το υπόλοιπο φαγητό γιατί δεν είμαι εγώ να τρωω τέτοια πιάτα. Επειδή όμως είναι ένα κλασικά ωραίο φαγάκι, είπα να σας το γράψω να το κάνετε κάποια Κυριακή και εσείς.

Λαζάνια με κιμά στο φούρνο

1 πακέτο λαζάνια (αυτά τα μεγάλα πλακέ φύλλα όχι τα πλακέ μακαρόνια!)

για τον κιμά
1 μεγάλο κρεμμύδι
λάδι για σοτάρισμα
½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο
1 μεγάλη κίτρινη πιπεριά κομμένη σε κύβους
2 μεγάλα καρότα τριμμένα στον τρίφτη του κρεμμυδιού
λίγο λευκό κρασί
1 κουτί ντοματάκια σαντορίνης ψιλοκομμένα ή 1 κουτάκι τριμμένη ντομάτα
αλάτι, πιπέρι, 1 κουταλάκι ζάχαρη, 1 κουταλάκι μοσχοκάρυδο

για τη μπεσαμέλ
8 ποτήρια γάλα
3 μεγάλες κουταλιές βούτυρο
7 γεμάτες κουταλιές της σούπας αλεύρι
3 αυγά
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο
½ φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα

για τη συναρμολόγηση
½ φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα
βούτυρο για άλειμμα του πυρέξ

Σε μία κατσαρόλα σοτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με το λάδι για 7-8 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Προσθέτουμε τον κιμά και τον σοτάρουμε αρκετή ώρα σε μέτρια φωτιά μέχρι να αλλάξει χρώμα, και να πιει όλα τα ζουμιά του. Προσθέτουμε το τριμμένο καρότο και στο τέλος την πιπεριά. Σβήνουμε με το κρασί και αφού το αφήσουμε λιγάκι να εξατμισθεί όλο το αλκοόλ, προσθέτουμε την ντομάτα, το αλάτι, το πιπέρι, τη ζάχαρη και το μοσχοκάρυδο. Βάζουμε και 1 ποτήρι νερό και το μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά για μισή ώρα μέχρι να γίνει ο κιμάς. Στο τέλος ανεβάζουμε την φωτιά και το αφήνουμε να πιει τα πολλά ζουμιά μιας και πρέπει να είναι αρκετά στεγνός για να τον βάλουμε στα λαζάνια.

Σε άλλη κατσαρόλα ετοιμάζουμε την μπεσαμέλ που πρέπει να είναι λίγο πιο αραιή από αυτή του παστίτσιου (προσοχή όχι νερουλή, λιγάκι πιο αραιή για να έχουν κάποια υγρά τα λαζάνια να μαγειρευτούν μιας και θα τα βάλουμε ωμά στο πυρέξ).

Διαλύουμε στην κατσαρόλα το κρύο γάλα με το αλεύρι και ανακατεύοντας συνέχεια για να μην μας κολλήσει, το βάζουμε σε μέτρια φωτιά να πήξει. Όταν αρχίσει να δένει προσθέτουμε το βούτυρο, το αλάτι, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο. Χτυπάμε καλά τα αυγά σε άλλο μπολ και με μία κουτάλα προσθέτουμε λίγο από το παχύρρευστο – πλέον – μίγμα γάλατος στα αυγά ανακατεύοντας συνεχώς. Τέλος προσθέτουμε τα αυγά στην μπεσαμέλ και ανακατεύουμε πάνω από μέτρια φωτιά να δέσουν λίγο και τα αυγά. Λογικά, αν δεν τα έχετε κάνει μαντάρα, πρέπει να έχετε μία παχύρρευστη σάλτσα μπεσαμέλ, που να είναι μεν δεμένη καλά αλλά να μην είναι και στούτσος ή αραιό ζουμάκι, αν δεν είναι έτσι τα πράγματα και είναι ή πολύ αραιή ή πολύ σφιχτή μπορείτε να τη διορθώσετε ανάλογα είτε προσθέτοντας άλλη μία κουταλιά αλεύρι διαλυμένη σε ¼ του ποτηριού νερό (στην περίπτωση του «αραιή»), είτε προσθέτοντας λίγο γάλα ακόμα (στην περίπτωση του στούτσου). Βέβαια, κατά πάσα πιθανότητα έχετε δικιά σας συνταγή για μπεσαμέλ, οπότε σε αυτή την περίπτωση κάνετε ότι καταλαβαίνετε!! Αν πάντως κάνετε τα παραπάνω αφού έχετε βεβαιωθεί για το ορθόν πήξιμο της σάλτσας, προσθέτετε τη παρμεζάνα και ρίχνετε και ένα ανακάτεμα για να λιώσει το τυράκι.

Για τη συναρμολόγηση, παίρνετε ένα κλασικό παραλληλόγραμμο πυρέξ (βγάζει 12 γενναία κομμάτια, ότι πρέπει για 5-6 άτομα), το βουτυρώνετε ελαφρά και απλώνετε στον πάτο 2 κουτάλες από την μπεσαμέλ, από πάνω βάζετε τα λαζάνια, το ένα δίπλα στο άλλο (ίσως να χρειαστεί να σπάσετε κάποιο στη μέση για να καλύψετε όλη την επιφάνεια), από πάνω βάζετε μία στρώση κιμά, πασπαλίζετε με τριμμένη παρμεζάνα και βάζετε πάλι μία στρώση μπεσαμέλ, πάλι λαζάνια, κιμά, τυρί μπεσαμέλ. Κάνετε με αυτό τον τρόπο 4 στρώσεις λαζάνια (και 3 στρώσεις κιμά), στην τελευταία στρώση βάζετε όλη την υπόλοιπη μπεσαμέλ, όπως κάνετε στο παστίτσιο. Ψήνετε σε δυνατό φούρνο στους 200 βαθμούς αέρα για 45 λεπτά μέχρι να πάρει χρώμα η μπεσαμέλ από πάνω. Πρέπει να το αφήσετε εκτός φούρνου για 20 λεπτά περίπου πριν το κόψετε, ώστε να δέσει λίγο και να μην σας διαλύετε. Μπορείτε να το φτιάξετε από νωρίς (ακόμα και από την προηγούμενη για κάποιο τραπέζι) και να το ψήσετε τελευταία στιγμή.

Προσοχή βέβαια είναι θερμιδική βόμβα, αλλά από τις πολύ νόστιμες!

Δεν υπάρχουν σχόλια: