ΚαθαροΔευτέρα

Πάνε πέρασε και η φετινή Απόκρια. Και σε πάρτι πήγαμε, και ωραία ντυθήκαμε και γελάσαμε και ιδέες πήραμε για του χρόνου (η καλύτερη ήταν η συν-ιδιοκτήτρια στην πολυκατοικία του Γιάννη που ντύθηκε fashion victim ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων έχοντας φτιάξει φόρεμα από αποκόμματα περιοδικών με μάρκες) και τώρα το τριήμερο στην Αίγινα το καταχαρήκαμε.
Και μεγάλη παρέα γίναμε και αετό πετάξαμε για 32 δευτερόλεπτα, και χοληστερίνη ψήσαμε στο τζάκι την Κυριακή και ταραμοσαλάτα χτυπήσαμε και λιαστήκαμε για ώρες και το χταπόδι των 4,5 κιλών που είχε πιάσει ο Κωστής φάγαμε και την 2-κιλή τσιπούρα (που πάλι έπιασε ο Κωστής σε μία του κρίση «δεν φτάνουν τα φαγιά πάω για ψάρεμα να ταΐσω την οικογένεια») εξαφανίσαμε. Όλα τα κάναμε!

Το καλύτερο βέβαια ήταν ότι έφερε ο Νίκος 2 γιγάντιες σακούλες με μουτσούνες, μάσκες, περούκες και λοιπά συμπαραμαρτούντα, και αφού παίξαμε για κανα δίωρο, φορώντας τες όλες όλοι, πήγαμε για ποτάκι στα περδικιώτικα σαχλο-ντυμένοι και χαζοχαρούμενοι!

Βέβαια όταν η παρέα είναι μεγάλη και όταν είμαστε και λίγο χύμα στο κύμα όλοι (εκτός από εμένα και την Μιρέλλα που είμαστε υπέρ του δέοντος οργανωτικές) γίνετε και το σχετικό αλαλούμ με το που θα πάμε, τι θα φαμε και τα σχετικά. Πράγμα βέβαια ιδιαιτέρως ευχάριστο γιατί βγάζει γέλιο, ιδίως όταν είσαι σε διακοπές και έχεις καλή διάθεση. Και εμείς είχαμε πολύ καλή διάθεση αυτό το τριήμερο. Γελάσαμε λοιπόν πολύ με τον Βασίλη που αφού ξύπνησε στις 12 τη Δευτέρα, και αφού έπρεπε στις 4 να είμαστε μέσα στο πλοίο με κατεύθυνση τον Πειραιά, έπρεπε δηλαδή να έχουμε ξυπνήσει, να έχουμε πιει καφέ, να έχουμε πλυθεί ντυθεί, μαγειρέψει για το μεσημέρι, φαει, πιει χωνέψει, μαζέψει το σπίτι και πετάξει αετό!!, θεώρησε ότι υπάρχει άπειρος χρόνος μπροστά μας και λεει το αμίμητο ... «παιδιά να πάω στην Αίγινα να πάρω κόλλες και χαρτιά, να φτιάξω αετό» !! Ετσι αυτό το παιδί καμία σχέση με το χρόνο! Το γεγονός ότι ήταν 12, ήθελε 1 ώρα να πάει και να έρθει στη πόλη, μισή ώρα να ψωνίσει και 178 ώρες να φτιάξει έναν αετό που σίγουρα δεν θα πέταγε και παρ’ όλα αυτά να είμαστε και στις 4 τελειωμένοι, σαν την Πετρούλα ένα πράγμα, δεν του έλεγε τίποτα! Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το ρολόι-ταψί που φοράει τι το έχει διακοσμητικό είναι;

Πάντως γελάσαμε πάρα πολύ. Όταν ήρθε η ώρα του μεσημεριανού της Δευτέρας καταλάβαμε ότι είχαμε περί τις 40 λαγάνες, και φαγητό να φάνε 280 πεινασμένοι κούρδοι λαθρομετανάστες. Ότι μπορείτε να φαντασθείτε υπήρχε στο μεγάλο τραπέζι, στον κήπου του Κωστή που είχαμε μαζευτεί όλοι. Στο τραπέζι βέβαια κάτω από τη βεράντα, δεν κάθισε κανείς, όλοι θέλαμε να λιαστούμε, και έτσι μαζευτήκαμε γύρω από ένα μικρό 30 x 30 τραπεζάκι του καφέ που ήταν στον κήπο.

Η μεγαλειώδης οργάνωση, χτύπησε μπιέλα όταν ο Νικόλας που θα έψηνε τα γεμιστά καλαμάρια, πάντα ο Νίκος ψήνει – είναι άλλωστε το φόρτε του, κατάλαβε ότι τα κάρβουνα του Κωστή ήταν τόσο υγρά που στάζανε, και τα ξύλα που είχε για να ανάψουν τα κάρβουνα ήταν κάτι φρεσκότατα κλαδάκια έτοιμα να πετάξουν μπουμπούκια! Και βέβαια όλοι καταλάβαμε τα καντήλια που πέταξε ο Νίκος στον Κωστή (συνηθισμένη κατάσταση βέβαια γιατί πάντα ο Νίκος τα χώνει στον Κωστή και πάντα ο Κωστής κάνει διάφορα) μιας και την προηγούμενη τον είχε ρωτήσει δεκάδες φορές αν έχει ξύλα για να βάλει μπρος το μπάρμπεκιου και αν έχει κάρβουνα αλλιώς να αγοράσει, κλπ, κλπ, και ο Κωστάκης του έλεγε ότι έχει τα πάντα και να μην ανησυχεί. Δεν του είπε όμως ότι τα κάρβουνα είναι εκτεθειμένα στον χειμώνα από πέρσι το Πάσχα και από την πολύ βροχή ετοιμάζονται να φυτρώσουν. Τώρα γιατί ο Νίκος ακούει το Κωστή, αφού είναι μαθηματικός αποδεδειγμένο πλέον ότι άλλο περιμένει ο ένας και άλλο κάνει ο άλλος, αυτό είναι ένα από τα περίεργα της Βαγίας που έχουμε πάψει να σχολιάζουμε!

Το άλλο αστείο – θέμα του τριημέρου ήταν η διάρρηξη στο σπίτι της Εφης. Η κοπέλα τα έχει δει όλα με το θέμα και λογικά φοβάται και ανησυχεί. Μας το λεει λοιπόν η Φιφή το Σάββατο το βράδυ (η Εφη ήρθε Κυριακή) και αρχίζει ο Νίκος και διηγείται φοβερές ιστορίες διαρρήξεων και λοιπόν κινδύνων, από το σπίτι της Πέγγυ και άλλων. Λεει λοιπόν η Φιφή συνωμοτικά να μην τα πούμε στην Εφη και τρομάξει η κοπέλα παραπάνω, έρχεται στην Αίγινα για να ηρεμήσει. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αυτές οι ιστορίες ήταν το μόνο θέμα συζήτησης την Κυριακή, που πλέον είχε έρθει η Εφη. Σαν να λέγαμε δηλαδή, κοιτάξτε τώρα που θα έρθει να την τρομάξετε παραπάνω να ξαναμετακομίσει πάλι πίσω στη μάνα της! Της έδωσε όμως και μερικές καλές ιδέες, ...., να βάλει γράσο στα κάγκελα ώστε να γλιστράνε οι κλέφτες και να πέφτουν! Και αφού η Εφη, όλο προσοχή ρώτησε τι μάρκα γράσο να πάρει !!, διαπίστωσε ότι δεν την καλύπτει αυτή η λύση γιατί μένει στον πρώτο και απλά θα πέσουν, δεν θα σκοτωθούν!!! Πράγμα που απ΄ ότι καταλάβατε επιθυμεί διακαώς!!!

Αυτά τα ωραία περάσαμε, και γελάσαμε και το χαρήκαμε. Η σημερινή συνταγή είναι του Νικόλα όχι δικιά μου και δεν είμαι σίγουρη ότι οι ποσότητες είναι σωστές, αλλά σας έχω εμπιστοσύνη. Καλαμάρια γεμιστά λοιπόν, ψημένα στα κάρβουνα τα φάγαμε και ήταν υπέροχα (αλλά όχι νηστίσιμα βέβαια!)

Τα καλαμάρια του Νικόλα (Γεμιστά καλαμάρια ψητά στα κάρβουνα)

4 μεγάλα καλαμάρια καθαρισμένα και πλυμένα.
1 ντομάτα κομμένη σε κύβους
1 πράσινη πιπεριά σε κύβους
1 κόκκινη πιπεριά σε κύβους
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
150 γραμμάρια γραβιέρα σε κύβους
150 γραμμάρια κεφαλοτύρι σε κύβους

Ανακατεύετε όλα τα υλικά της γέμισης, βάζετε μέτριο αλάτι και μπόλικο πιπέρι και με ένα κουτάλι γεμίζετε τα καλαμάρια. Κόβετε μεγάλα κομμάτια αλουμινόχαρτο που να χωράνε το κάθε καλαμάρι, ώστε να τα κλείσετε σε πακέτα. Στάζετε ελάχιστο λαδάκι πάνω σε κάθε καλαμάρι και αν θέλετε και λίγο χυμό λεμονιού. Τυλίγετε κάθε καλαμάρι με το αλουμινόχαρτο κάνοντας ωραία μεγάλα πακέτα. Φτιάχνετε και ένα 5ο πακέτο βάζοντας τα κεφάλια, τα πόδια των καλαμαριών και ότι σας περίσσεψε από τη γέμιση. Ο Νικόλας έβαλε τα πακέτα πάνω στη σχάρα στα κάρβουνα και τα έψησε έτσι τυλιγμένα για περίπου 15 – 20 λεπτά να σφίξουν τα καλαμάρια να βγάλουν τα ζουμιά τους και να μαγειρευτούν μέσα σε αυτά. Βέβαια η φωτιά ήταν πολύ δυνατή και υπό άλλες συνθήκες μπορεί να θέλουν παραπάνω ψήσιμο. Μετά άνοιξε τα πακέτα και τα ξερόψησε πάνω κάρβουνα για λίγο ώστε να δέσει η σάρκα τους και να μην σου φέρνει σε βραστό. Πιστεύω ότι μπορείτε να τα δοκιμάσετε και στο φούρνο με τον ίδιο τρόπο , αλλά το κάρβουνο ήταν πολύ ωραίο. Αν είστε και λίγο μερακλήδες, όπως ο Νίκος, και το ψάξετε λίγο το τυράκι που θα βάλετε, θα καταλάβετε τι εννοώ!