Τα ψώνια

Είναι βδομάδες τώρα που με έχει πιάσει πάλι η μέση μου, το παλιό πρόβλημα που είχα με την κοίλη που δημιουργεί ισχιαλγία. Το αποτέλεσμα είναι ότι πρέπει να κάθομαι πολλές ώρες στο κρεβάτι και ξάπλα και να μη κάνω περίεργα πράγματα και άρα να βλέπω τηλεόραση σε βαθμό αποχαύνωσης!

Χτες λοιπόν κάνοντας ζάπινγκ έπεσα πάνω σε εκείνη την εκπομπή που μαζεύονται 5 και μαγειρεύουν και μετά βαθμολογούνται. Τι ψώνια είναι αυτά καλέ!!! Που τα βρήκανε? Στο χτεσινό επεισόδιο ήταν 2 άντρες και 3 γυναίκες. Μαγείρευε ο ένας από τους δύο άνδρες, και είχε φτιάξει ένα πιάτο με κοτόπουλο και γαρίδες. Κατ΄ αρχήν όλο αυτό το στήσιμο και οι ονομασίες που οι ίδιοι δίνουν στα πιάτα τους, αυτό με το κοτόπουλο το είχε ονομάσει κάπως σαν «κοτόπουλο με θαλασσινή αύρα», και ήταν απλά κομματάκια κοτόπουλου με κάτι κατεψυγμένες γαρίδες. Μετά είχε φτιάξει 3 κρεμ μπρουλε, για τον κάθε ένα, και κοκορευόταν για το φλόγιστρο που είχε και έκαψε τη ζάχαρη του μπρουλέ.

Οι άλλοι της παρέας ήταν επίσης για γέλια. Ο δεύτερος άνδρας, κάπως χαϊδευόταν, κάπως νιαούριζε, τέλος πάντων ήταν κάπως, εκτός από το ότι ήταν πολύ άσχημος. Πρέπει λοιπόν να πούνε κάτι για τα εδέσματα που δοκιμάσανε, και ο τύπος είπε ότι η κρεμ μπρουλέ, δεν είχε καλή αφή. Μια άλλη κυριούλα, άνω των 55 που ήταν εκεί, έλεγε συνέχεια για το πόσο της άρεσε το «γκομπινέζιον» του πουλερικού με την γαρίδα! Μία άλλη καλεσμένη βρήκε το φαγάκι καμένο και δεν τις άρεσε κ α θ ό λ ο υ όπως είπε, αν και άρεσε σε όλους τους άλλους και κανένας δεν είπε ότι ήταν καμένο. Είναι δυνατόν ένα φαγητό να είναι καμένο να το τρωνε 5 άτομα και μόνο ένας να καταλαβαίνει ότι άρπαξε?

Τα σχόλια όλων είναι λες και ακούς γνωστό γαστροκριτικό να περιγράφει πιάτο του Πέσκια, «ήταν μεστό με διακριτικά αρώματα βασιλικού, ενώ η πανδαισία του εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου κρύας έκθλιψης από τη κάτω δεξιά ελιά, υπογράμμιζε της ζωτικότητα της γαρίδας», από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα δηλαδή. Είναι όμως προφανές ότι οι άνθρωποι απλά ξέρουν που είναι η κουζίνα τους, τίποτε άλλο. Γιατί λοιπόν πιστεύουν ότι είναι τόσο καλοί και ιδιαίτεροι και πρέπει να συμμετέχουν και σε διαγωνισμό μαγειρικής?? Ψώνια είναι απλά.

Να μην πω για τα σπίτια, στα όρια του κιτς όλα τους, να τα σεμενεδάκια, να οι καρδούλες, να τα κουκλιά! Το αρτ ντε λα ταμπλ, είναι σχεδόν πάντα μέτριο, συνηθισμένο δηλαδή, αλλά η κριτική είναι συνήθως αστεία, είχα ακούσει ένα ξερόλα να λέει, σε κάποιο τραπέζι, ότι εκτός από το κουταλάκι του γλυκού πάνω από το πιάτο έπρεπε να έχει και πιρουνάκι για τα φρούτα, είναι λεει μαστ, άσχετο που δεν σερβιρίστηκαν φρούτα βέβαια. Ο χτεσινός οικοδεσπότης έλεγε κάτι αρλούμπες για ένα νταϊτζεστιβ λικεράκι που σερβίρει μετά που μάλλον ήταν ένα απλό τσέρι από την κάβα στο Κουκάκι, αλλά είχε θαυματουργικές ιδιότητες!

Τέλος πάντων τώρα μάλλον εγώ είμαι η στρίγκλα απλά μου κάνει εντύπωση πως κάποιοι ψωνίζονται με το τίποτα! Επίσης φαίνεται ότι η μαγειρική είναι της μόδας, γιατί πολύς κόσμος βλέπει αυτή τη μπούρδα που είναι απόλυτα βαρετή και δεν σου μαθαίνει και τίποτα. Τουλάχιστον στις άλλες εκπομπές, του Μαμαλάκη, του Παρλιάρου, κάτι μαθαίνεις ρε πουλάκι μου, εδώ γιατί να κάτσω να δω τον μπούφο που επειδή έμαθε να βράζει μακαρόνια νομίζει ότι είναι ο νέος Λαζάρου στην Ελλάδα;

Τέρμα την γκρίνια τώρα, θα σας γράφω μία ωραιότατη συνταγούλα για ψαράκι. Το πρόβλημα με το ψάρι είναι ότι δεν το τρώμε συχνά, γιατί και ακριβό είναι, και μυρίζει η κουζίνα μαγειρεύοντάς το, και θέλει καθάρισμα και έχει κοκάλα, και άλλα τέτοια, έχω ακούσει πολλά! Έλα όμως που πρέπει να τρώμε ψάρι όσο γίνετε περισσότερο και άρα πρέπει να βρούμε και συνταγές που να αναιρούν τα παραπάνω επιχειρήματα. Η σημερινή συνταγή είναι τέτοια, για δώστε βάση να καταλάβετε ....

Μπακαλιάρος με σάλτσα ντομάτας και μπούκοβο

4 φιλέτα μπακαλιάρου (συνήθως κατεψυγμένα που είναι και οικονομικά αλλά και ωραιότατα φιλεταρισμένα, μπορείτε βέβαια να βρείτε και φρέσκα φιλέτα μπακαλιάρου σε ορισμένα σούπερ μάρκετ)
4 μεγάλες πατάτες
2 κουταλιές της σούπας ντοματοπελτέ
1 κονσέρβα ντοματάκια κονκασέ, ή σαντορίνης
2 κρεμμύδια
2 σκελίδες σκόρδο (ή και παραπάνω αν είστε οπαδός)
1 κουταλιά της σούπας μπούκοβο καυτερό
¼ φλιτζανιού λευκό κρασί
λίγο αλεύρι για αλεύρωμα, λάδι, αλάτι

Βάλτε στο μούλτι, τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τα ντοματάκια και τον πελτέ και χτυπήστε τα να πάρετε είναι πηχτό μείγμα Κόβετε τις πατάτες σε μέτρια κομμάτια. Σε κατσαρόλα, βάζετε λάδι και σοτάρετε τις πατάτες σε δυνατή φωτιά για λίγο, σβήνετε με το κρασί και αφού εξατμιστεί το αλκοόλ μετά από 2 λεπτάκια προσθέστε τον χυμό ντομάτας. Βάλτε αλατάκι και βράστε για 10 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Κόβετε τον μπακαλιάρο σε κομμάτια, αλατίστε τον και αλευρώστε το. Σε ένα τηγάνι το σοτάρετε σε λίγο ελαιόλαδο ελαφριά και από τις δύο πλευρές και τον προσθέτετε στη σάλτσα με τις πατάτες, πασπαλίζετε με μπόλικο μπούκοβο και το βράζετε σε μέτρια φωτιά για 5 λεπτάκια περίπου, μέχρι να γίνει ο μπακαλιάρος και να δέσει η σάλτσα.

Υ.Γ. Όλο το απόγευμα χτες, πέρναγε ντατσούν με γύφτο που φώναζε, ... είναι ζάχαρη είναι μέλλλλλλλι τα καρπόυζα του Βαγγέλλλλλλλη, σε άπταιστα πατρινά!