Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Καρπούζα

Όταν ήμασταν μικρά, στο «χωριό» στην Αίγινα δεν υπήρχε τίποτα, μόνο τα εξοχικά. Όχι ότι τώρα έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα, πάλι δεν υπάρχει κανένα μαγαζί για προμήθειες αλλά τώρα όλοι έχουν ένα αυτοκίνητο και πάνε για ψώνια κάθε μέρα,. Τότε κάθε πρωί πέρναγε ο ψωμάς, με το μικρό του Βαν, και πούλαγε ψωμί, πέρναγε ο μπακάλης, με ένα τρίκυκλο και πούλαγε μακαρόνια και ρύζια, και φυσικά πέρναγαν κανα δύο μανάβηδες τη βδομάδα και πούλαγαν λαχανικά και φρούτα.

Όλοι αυτοί είχαν συγκεκριμένες μέρες και ώρες που πέρναγαν, ήταν επώνυμα «μαγαζά» όχι παίξε γέλασε, και βέβαια η κάθε νοικοκυρά, κυρίως οι γιαγιάδες εκείνη την εποχή που κρατάγανε τα παιδιά, είχε τις προτιμήσεις της. Το ψωμί το έφερνε ο φούρναρης κάθε πρωί στις 10, και έτσι μαζευόταν όλη η πιτσιρικαρία, στο ένα και μοναδικό εκκλησάκι του χωριού και περίμενε να περάσει, ο ψωμάς. Κάναμε πολύ πλάκα τότε όλοι μαζεμένοι, στο προαύλιο τις εκκλησίας και βέβαια, μέχρι να πάμε σπίτι η μισή φρατζόλα είχε φαγωθεί.

Ο αγαπημένος της γιαγιάς μου, ήταν ο μανάβης. Πέρναγε κάθε Δευτέρα και Πέμπτη στις 10 το βράδυ, μαζεύονταν τότε όλες οι «μεγάλες» και κουτσομπόλευαν περιμένοντας τον. Με το που έσκαγε μύτη στην αρχή του χωριού έβαζε την ντουντούκα να φωνάζει «….απ΄ όλα τα είδη μαναβικής και φρούτα εξαιρετικάααααα…». Έτσι εμείς τον φωνάζαμε «ο απ’ ολας». Μιας και σταμάταγε σχεδόν σε κάθε σπίτι έκανε τουλάχιστον 1 ώρα να διασχίσει το χωριό, και το «απ΄ολα ….» ακουγότανε συνέχεια. Στην παραλία την άλλη μέρα, η κυρά Βαγγελιώ με την κυρά Ρουμπίνη θα λέγανε για τα φασολάκια του απ’ όλα που δεν ήταν καλά αυτή τη φορά ή για το καρπούζι που ήταν πολύ γινωμένο.

Πλέον δεν υπάρχει απ’ όλας και αυτή η συνήθεια του περιπλανώμενου μανάβη, έχει χαθεί. … Νομίζετε! Στον μαγευτικό Γέρακα, φέτος έχουμε ατραξιόν τον Βαγγέλλλλλη (με παχύ λλλλη, Πατρινό!). Είναι μέρες τώρα που περνάει κάθε 2ο απόγευμα και πουλάει καρπούζα και πεπόνια. Γύρω στις 7 και για μία ώρα ακούς συνέχεια, «είναι ζάχαρη, είναι μέλλλλλλι, τα καρπούζα του Βαγγέλλλλλλη!!». Ούτε και ξέρω πόσες φορές περνάει μπροστά από το σπίτι μου, με την ντουντούκα του. Είναι βέβαια ενοχλητικό και πολύ θορυβώδες, αλλά όπως και να το κάνουμε μου φέρνει μία νοσταλγία από το παρελθόν. Εκτός από τη ζάχαρη και το μέλλλλλι έχει και άλλα επιχειρήματα ο κύριος Βαγγέλης με το Ντατσούν. Χτες έλεγε «πεπονομπακλαβάδες έχει σήμερα ο Βαγγέλλλλλλης»!!. Και βέβαια τα σφάζει, τα μαχαιρώνει, και κάνει όλα τα μοβόρικα, τα δίνει και με εγγύηση λεει, «αν δεν σε αρέσουν, δεν τα παίρνννννννεις!!» φωνάζει ο Βαγγέλλλλης.

Άντε να γυρίσουμε πίσω στο χωριό. Ωραία είναι!!

Χτες έφτιαξα, Λιμοντσέλο, με τα λεμόνια που έφερα από την Αίγινα, και μιας και χρησιμοποίησα μόνο τη φλούδα, κάτι έπρεπε να κάνω με τον χυμό τους. Έτσι έφτιαξα Γρανίτα Λεμόνι!! Βέβαια για κάποιο λόγο δεν πολύ έπηξε στην παγωτομηχανή, αλλά δεν πειράζει, γρανίτα είναι άλλωστε, πρέπει να μπει στην κατάψυξη να γίνει στούτσος, και μετά να την μην μπορείς να την κόψεις με τίποτα. Σήμερα το πρωί που την έλεγξα ήταν πολύ καλή, ήθελε βέβαια λίγο ξύσιμο με το πιρούνι για να αφρατέψει αλλά ήταν πραγματική γρανίτα. Αν δεν έχετε παγωτομηχανή, βάζετε το υγρό στην κατάψυξη να παγώσει, και με ένα πιρούνι το ανακατεύετε κάθε μισή ώρα ώστε να μην γίνει παγάκι, αυτό το κάνετε τουλάχιστον 4-5 φορές. Βέβαια το ΙΚΕΑ, αλλά και άλλα μαγαζιά πουλάνε κάτι πολύ ωραίες θήκες για να κάνετε γρανίτες ξυλάκια, αυτές είναι πολύ βολικές.

Γρανίτα Λεμόνι.


1 ½ ποτήρι χυμό λεμόνι
1 ½ ποτήρι ζάχαρη
Ξύσμα από 4 λεμόνια
4 ποτήρια νερό
2 κουταλιές της σούπας δενδρολίβανο ξερό, ή 3 κλαράκια φρέσκο.

Βάζετε σε κατσαρόλα το νερό με την ζάχαρη, το ξύσμα και το δενδρολίβανο, και το βράζετε σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά. Το αποσύρετε από τη φωτιά και το αφήνετε να κρυώσει. Προσθέτετε το χυμό του λεμονιού και αν σας αρέσει μπορείτε να βάλετε και τα κομμάτια της ψίχας του λεμονιού που έχουν περισσέψει στον λεμονοστύφτη, χωρίς όμως τα κουκούτσια. Τα ανακατεύετε και με ένα κουτάλι αφαιρείτε αν θέλετε τη περισσότερη ποσότητα από το δενδρολίβανο, αν και επειδή χει βράσει μέσα στο σιρόπι, είναι πολύ νόστιμο, και μπορείτε να το αφήσετε. Το βάζετε κρύο στην παγωτομηχανή, ή σε μεταλλικό μπολ στην κατάψυξη, όπου κάθε μισή ώρα το ξύνετε καλά με ένα πιρούνι. Δοκιμάστε το αν θέλετε και με ασπαρτάμη για πιο light !

1 σχόλιο:

Μιρέλλα-blogger είπε...

Τι μου θύμισες τώρα. Εμείς όταν κάναμε διακοπές στον Ωρωπό και μέναμε σε πολυκατοικία, πέρναγε ο ψωμάααααααααας, όπως έλεγε. Ναι, η πιτσιρικαρία να τρέχει να φωνάζουμε όλα , κέρματα να πέφτουν από τα μπαλκόνια, και στο κακό χαμό να διαπραγματευόμαστε και με την μαμά στον τρίτο "... και μια τυρόπιτα, ρίξε και άλλα, να πάρω και λουκουμά;". Τρίκυκλο κι αυτό και πίσω όλες οι μυρωδιές και όταν τέλειωνε το σπρωξίδι επικρατούσε πάλι ησυχία και ξαναμπαίναμε στο ρυθμό μας.Τα ίδια μετά κάθε επόμενη μέρα.