Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Που την έφαγες την πετριά μεγάλε;

Χτες λοιπόν σαν την καλή χαρά, με έντονη τάση μαζοχισμού βέβαια, κάθισα και διάβασα όλη τη προκήρυξη αυτής της οργάνωσης, της Σέχτας ντε.

Ήταν 10 σελίδες Α4, εντελώς ανερμάτιστος λόγος, αμόρφωτου συγγραφέα, γηπεδικής παιδείας, που εκτός από αγάμητος όπως έχω ήδη πει, μία πετριά στα παιδικά του χρόνια την έχει φαει το παιδί!

Να καταλάβει ένας φυσιολογικός άνθρωπος τι λεει το παλικάρι, αδύνατον! Είναι όμως και αδύνατον να μην βγάλεις ορισμένα συμπεράσματα, για το μέγεθος της λοβοτομής που του έχουν κάνει.

Μπλεγμένος, ο έρμος ο Λενιν, με τον πανέρμο τον Τσε Γκεβάρα (που αν ήξερε το παλικάρι, την διαχείριση της μνήμης που του επιφυλάσσουν όλα αυτά τα πυροβολημένα όχι επαναστάτης δεν θα γινότανε, αλλά θα πέθαινε από βαθιά γεράματα, μέσα στην μεγαλοαστική του άνοια), με διάφορους ευρωπαίους επαναστάτες του καναπέ, και βέβαια η κριτική στο Καφετζόπουλο, και τον «γερο-Μαρξ», όλα μαζί αχταρμάς. Οι γηπεδικές απειλές τύπου «θα ξυπνήσετε με τρίτο μάτι», μαζί με νουθεσίες για την αποχή, μπερδεύονται με κάτι εξω-συνειδητότητες (!), Λ.Μ.Α.Τ, κλπ.

Τι είναι αυτό το τελευταίο; καλά εδώ χάνετε το σόου! Είναι λεει η διόρθωση, κάποιων επαναστατών τύπου Κουφοντίνα, ναι αυτός που έκανε «απαλλοτριώσεις» των δικών μας χρημάτων, ώστε να αράζει μονίμως σε ερημικές παραλίες και να σκέφτεται πως θα επαναστατήσει, που είχαν πει ότι ΛΜΑΤ είναι η Λουμπεν ΜεγαλοΑστική Τάξη, ενώ για αυτά τα βλαμμένα, νέας εσοδείας, ΛΜΑΤ είναι η Λουμπεν ΜικροΑστική Ταξη. Εμείς δηλαδή, οι υπόλοιποι κάτοικοι αυτής της χώρας, που κακώς – κάκιστα – « ... βλέπουμε την υπόσχεση του καπιταλιστικού παραδείσου, του νέου διαμερίσματος, του εξοχικού της πιθανής προαγωγής στη δουλειά, του καινούργιου αυτοκινήτου και των χλιδάτων αντικειμένων ...». Έτσι λοιπόν, επειδή κάνουμε το μέγα λάθος να θέλουμε να περνάμε καλά, να θέλουμε να διασκεδάζουμε, να θέλουμε να έχουμε ένα αξιόλογο βιοτικό επίπεδο, να θέλουμε να εργαζόμαστε και να παράγουμε, είμαστε εχθροί τους, όλοι εμείς, όλοι το τονίζω, και γι΄ αυτό θα μας κάνουν ντόνατς!

Τώρα κατά πόσο μπορούν μία χούφτα βλαμμένα να δολοφονήσουν όλους τους Έλληνες, τι να σας πω, κρίνετε μόνοι σας. Κατά πόσο κείμενα σαν αυτό, θα πείσουν σώφρονες ανθρώπους να ζαλωθούν τα φυσεκλίκια και αρχίζουν να δολοφονούν όποιον διαφωνεί μαζί τους, και πάλι τι να σας πω. Ένα είναι όμως σίγουρο, αυτά τα μαλακισμένα, και πετριά φάγανε μικρά, και δεν τα έδειρε αρκετά η μανούλα τους όταν έπρεπε, και αγάμητα είναι, και βεβαίως τεμπελχανάδες είναι που τέταρτο δεν έχουν δουλέψει, που δράμι ουσίας δεν έχουν δημιουργήσει, που ωραία ωραία τα παραχθέντα από την κοινωνία ξέρουν να χρησιμοποιούν, όπως τα λαπ-τοπ και τα σιντιρομ, που κάποιοι άλλοι ΛΜΑΤ παρήγαγαν.

Άντε να μην τα πάρω τώρα, με όλα τα βλαμμένα, που δεν ξέρουν τι να κάνουν και αποφάσισαν να «επαναστατήσουν» παίρνοντας σβάρνα ότι βρουν μπροστά τους.

Το ότι κάποια μέρα θα τους πιάσουν, όσο άχρηστοι και να είναι οι της αντιτρομοκρατικής, θα τους πιάσουν είναι βέβαιο. Η αλαζονεία είναι πολύ κακό ελάττωμα, και είναι πασιφανές ότι αυτά τα πυροβολημένα, κολυμπάνε σε μία αίσθηση παντοδυναμίας, που τους δίνουν τα κλεμμένα μάλλον όπλα και η σύγχυση που κυριαρχεί στο κρανίο τους. Όταν όμως τους πιάσουν μην δω χαροκαμένες μάνες να κλαινε για τα βλαστάρια τους, γιατί τότε θα τα πάρω χειρότερα, και θα απαιτήσω να βάλουν αυτές στη φυλακή και τα μαλακισμένα στο Νταού.

Άντε, γιατί πολύ μας τα πρήξανε, όλοι αυτοί οι «επαναστάτες» τώρα τελευταία!

Έψαχνα να βρω μία μεγαλοαστική συνταγή να γράψω σήμερα, αλλά τελικά αποφάσισα να σας γράψω τη συνταγή που έκανα χτες το βράδυ. Εδώ και καιρό η φίλη μου η Ζέφη μου ζήτησε να της φτιάξω παγωτό φιστίκι. Όταν πήρα την παγωτομηχανή, όλοι μου ζήτησαν φυσιολογικά παγωτά, σοκολάτα, στρατσιατέλα, φράουλα, ...., η Ζέφη φιστίκι! Άντε τώρα να το φτιάξεις, χωρίς εσάνς, και άλλα τέτοια χημικά, με κανονικό φιστικάκι από την Αίγινα. Έψαξα, βρήκα κάτι και χτες το έφτιαξα, έχοντας όμως αμφιβολίες, τελικά έγινε πολύ καλό. Παρ’ όλο που αμφιβάλλω ότι θα το φτιάξετε λεω να σας το γράψω έτσι για να δείτε τι τραβάω!

Παγωτό Φιστίκι

300 γραμμάρια φρέσκο γάλα
250 γραμμάρια κρέμα γάλακτος
100 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
3 κρόκους αυγών
150 γραμμάρια ψίχα ανάλατων φιστικιών αιγίνης, χτυπημένα στο μουλτι να γίνουν πούδρα
5 κουταλιές της σούπας γλυκό του κουταλιού φιστίκι, αυτό που είναι ολόκληρο το φιστικάκι με την πράσινη φλούδα του, λιωμένο στο μούλτι να γίνει σαν πουρές
150 γραμμάρια ανάλατα ολόκληρα φιστίκια αιγίνης

Σε κατσαρόλα βάζουμε να ζεσταθεί το γάλα με την κρέμα γάλακτος, σε χαμηλή φωτιά Σε μπολ, χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη, μέχρι να ασπρίσουν λίγο. Προσθέτουμε 2 κουτάλες από το ζεσταμένο γάλα στους κρόκους, ώστε να τους ζεστάνουμε λίγο και μετά ρίχνουμε το μίγμα των αυγών στο γάλα. Συνεχίζουμε το ζέσταμα, ανακατεύοντας, σε χαμηλή φωτιά μέχρι λίγο πριν το βράσιμο. Έτσι παστεριώνουμε τους κρόκους και δένουμε λίγο το γάλα με το αυγό. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε την πούδρα από τα φιστίκια και το γλυκό του κουταλιού, το ανακατεύουμε πολύ καλά και το βάζουμε στο ψυγείο για 1-2 ώρες να κρυώσει καλά. Μετά το βάζουμε στη παγωτομηχανή και κάνουμε ότι λένε οι οδηγίες. Αν δεν έχετε παγωτομηχανή, θεωρητικά, το βάζετε σε μεταλλικό μπολ στην κατάψυξη και το ανακατεύετε κάθε 20 λεπτά, τουλάχιστον 5-6 φορές ώστε να πήξει σαν παγωτό, και να μην γίνει παγάκι. Αυτό το τελευταίο δεν το έχω κάνει, και έτσι μη σας πάρω και στο λαιμό μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια: