Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Νισυρος

Είπαμε και εμείς φέτος να πάμε διακοπές στη Νίσυρο. Όσοι έχουν πάει μας λένε ότι είναι πολύ ωραίο νησί, απόμακρο και εξωτικό, με ηφαίστειο, λουτρά και άλλα φαντασμαγορικά, άντε λέμε να πάμε και μάλιστα τον Αύγουστο γιατί απλά τότε παίρνουμε άδεια και μπορούμε.

Όταν το είπα στους φίλους μου άρχισαν τα είναι νωρίς ακόμα, Μάης μήνας είναι, μέχρι τον Αύγουστο ποιος ζει ποιος πεθαίνει, μόνο οι Γερμανοί κλείνουν τις διακοπές τους τόσο νωρίς, και άλλα τέτοια γραφικά.

Εγώ πάλι επειδή δεν είμαι της ταλαιπωρίας, την θέλω την καμπίνα μου, το θέλω το αυτοκίνητό μου μαζί, θέλω να μπορώ να επιλέξω που θα κοιμάμαι και να μην αναγκαστώ να πάω όπου βρω, επέμενα να «κλείσουμε βρε παιδιά, γιατί να περιμένουμε». Τελικά πέρασε για άλλη μια φορά το δικό μου, και έχοντας το ΟΚ να κλείσω, ξεκίνησα να ψάχνω πρώτα για δρομολόγια πλοίων. Διαπίστωση πρώτη: στην άγονη γραμμή των Δωδεκανήσων πάει ο Διαγόρας των Blue Star και κάτι πελαργοί!! Άρα θα πάμε αναγκαστικά με τον Διαγόρα, καθώς είμαστε λίγο χοντροί για τους πελαργούς. Μπαίνω στο site της Blue Star, κατά τις 15 Μαΐου, τίποτα, ..., δεν έχουν ανακοινωθεί τα δρομολόγια του καλοκαιριού. Παίρνω και τηλέφωνο, «σε λίγες μέρες» μου λεει η κυριούλα. Προς το τέλος Μαΐου, ξαναμπαίνω στο site, και ... διαπίστωση 2η, ο κύριος Διαγόρας περνάει από τη Νίσυρο μόνο 2 φορές την εβδομάδα. Αν δεν σε βολεύουν πρέπει να πάς Κω και από εκεί να πάρεις τοπικά πλοία.

Αυτό δεν είναι νέο θα μου πείτε τα μισά νησιά της Ελλάδας έτσι εξυπηρετούνται εδώ και χρόνια! Έλα όμως που εγώ πίστευα ότι η Ελλάδα εκσυγχρονίζεται; Κακώς θα μου πείτε, τέλος πάντων παμε παρακάτω. Τιμές; Μία τετράκλινη καμπίνα και ένα αυτοκίνητο πήγαινε-έλα όσο ένα δυάρι στο Παγκράτι. Είπαμε λοιπόν να βάλουμε ενέχυρο κάτι αμπέλια στο χωριό, να πλύνουμε κανα τζάμι στα φανάρια, τέλος πάντων να κάνουμε την καρδία μας πέτρα και να τα δώσουμε τα ρημάδια τα 800 Ευρώ να πάμε.

Αρχίζω να ψάχνω για δωμάτια. Το νησί έχει 950 κατοίκους και περίπου 500 κρεβάτια για το καλοκαίρι, δηλαδή, καμία 20-αρια ξενοδοχεία και rooms to let. Ξεκινάω να ψάχνω μιας και θέλω να τα δω λίγο πριν κλείσω, καμία φωτογραφία, καμία περιγραφή, κάτι τέλος πάντων. Τι να ψάχνω σε οδηγούς, τι να ψάχνω στο internet ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε site, ούτε καμία μα καμία διαφήμιση. Κανα δύο που είδα, δεν ενθουσιάστηκα. Κατάλαβα ότι εκεί τα πράγματα είναι πίσω, πολύ πίσω, και απομονωμένα, πολύ απομονωμένα. Αυτό βέβαια, μόνο κακό δεν είναι. Μακάρι να είναι έτσι, άλλα πως να το κάνουμε μία αγωνία για το αν το δωμάτιο που θα κλείσω είναι αξιοπρεπές την έχω. Άρχισα λοιπόν να παίρνω τηλέφωνα, έχοντας ένα ενδοιασμό, μην μου πουν και αυτοί ότι είναι πολύ νωρίς ακόμα –τέλος Μαΐου. Μου είχε δώσει και η Μαιρούλα, που πήγαινε εκεί παλιά, μερικά τηλέφωνα από «ρουμάδες» τεσταρισμένους, πήρα τηλέφωνο την πρώτη κυρία. Δεν πρόλαβα να της πω για πότε ενδιαφέρομε, «είμαστε κλεισμένοι για φέτος» μου λεει. Κάγκελο εγώ. Ήμουνα τόσο σίγουρη ότι η κυρία νησιοτοπούλα δεν κατάλαβε που την ξαναπήρα μετά από λίγες ώρες, εισπράττοντας βέβαια ακριβώς την ίδια απάντηση. Και από όλους τους υπολοίπους βέβαια. Τα έχασα!! Τέλος Μαΐου και το νησί είναι fully booked για όλο το καλοκαίρι.

Και επειδή δεν πιστεύω ότι οι Έλληνες έγιναν Γερμανοί στο σχεδιασμό των διακοπών τους, - στα υπόλοιπα δεν έχουν γίνει σίγουρα – κάτι καλό προμηνύεται για το νησί αυτό. Έχει φανατικούς οπαδούς, σαν την Μαίρη που πήγαινε εκεί για 10 χρόνια.

Τελικά κλείσαμε κάπου που απλά ελπίζουμε να είναι αξιοπρεπές. Δεν θέλουμε κάτι παραπάνω. Με 50 Ευρω το δίκλινο εξάλλου τι παραπάνω να περιμένουμε.

Θα σας πω λοιπόν όταν γυρίσω αλλά, ήδη είμαι πολύ, μα πολύ, θετικά προδιατεθειμένη.

Μετά τη Νίσυρο θα πάμε και λίγο Νάξο, μας άρεσε πολύ πέρσι και λέμε να το επαναλάβουμε για λίγες μέρες. Σας πληροφορώ ότι επιστροφή Κυριακή Βράδυ 24 Αυγούστου δεν βρήκαμε εισιτήρια για το αυτοκίνητο! Κάτι δεν πάει καλά, μάλλον μειώθηκαν τα δρομολόγια, δεν ξέρω άλλα αυτό δεν είναι φυσιολογικό.

Κάτι καλοκαιρινό τώρα, που πολλοί φίλοι μου με ρωτάνε πως γίνετε.

Ψάρι στο Αλάτι

Περίπου 1 κιλό χοντρό αλάτι ανάλογα με το μέγεθος του ψαριού.
Ολόκληρο ψάρι με τα λέπια, χωρίς όμως τα εντόσθια. Κατάλληλα είναι τα φαγκρί, τσιπούρα, λαβράκι, συναγρίδα, συκιός, κλπ.
Λεμόνι

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 250 βαθμούς. Σκεπάζουμε τον πάτο ενός ταψιού, που είναι περίπου όσο και το ψάρι, και όχι πολύ μεγαλύτερο, με μία στρώση χοντρό αλάτι, περίπου 1,5 εκατοστό. Ακουμπάμε πάνω στο αλάτι το ψάρι, που έχουμε πλύνει καλά και στεγνώσει με χαρτί κουζίνας. Σκεπάζουμε το ψάρι με το αλάτι βάζοντας λεπτότερη στρώση από επάνω – περίπου 1 εκατοστό – και πιέζοντάς το πάνω στο ψάρι να κολλήσει. Πρέπει το ψάρι να έχει καλυφθεί τελείως από το αλάτι και να έχει κολλήσει καλά το αλάτι πάνω στο ψάρι. Το ψήνετε για περίπου 20 λεπτά (θέλει 20 λεπτά ανά κιλό, αλλά σίγουρα όσο μικρό και να είναι θέλει 12 λεπτά). Όταν το βγάζετε από το φούρνο αφήστε το λίγο να σταθεί για 5 λεπτά. Το αλάτι έχει απορροφήσει τα υγρά του ψαριού και έχει γίνει κρούστα, που όταν τι σπάσετε – με ένα σφυράκι κάνετε το όλο εγχείρημα εντυπωσιακό – τότε μαζί με την κρούστα θα φύγει και η πέτσα με τα λέπια. Λαδολέμονο φυσικά, ή σκέτο λεμονάκι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: