Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Μεσαίωνας

Οι ιστορικοί λένε ότι ο μεσαίωνας ήταν για την Ευρώπη εποχή μεγάλης αδικίας, σκοταδισμού, ανελευθερίας, πείνας και εξαθλίωσης. Έκτοτε η λέξη έχει επικρατήσει κυρίως ως χαρακτηρισμός πρακτικές που παραπέμπουν στα παραπάνω.

Μπορείτε να μου πείτε λοιπόν τι σκατά είναι αυτό το πράγμα με τις 60 ώρες εργασίας την εβδομάδα;;;

Ακούγοντας της ειδήσεις το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι το Συμβούλιο Υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, αποφάσισε ότι κάτω από κάποιες συνθήκες – συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, κλπ. – το ανώτατο όριο ωρών εργασίας από 48 ώρες που είναι σήμερα μπορεί να γίνει 60. Επίσης κατάλαβα ότι η Ελλάδα, η κα Φάνη δηλαδή, επειδή διαφωνούσε με αυτήν την πρόταση απείχε από την ψηφοφορία.

Λοιπόν όταν διαφωνείς καταψηφίζεις, δεν απέχεις, λεω εγώ, αλλά αν μπορεί κάποιος να μου το εξηγήσει να το δεχτώ ως πράξη αντίστασης.

Κυριότερα όμως, μπορεί κάποιο καλό παιδί να μου εξηγήσει και εμένα την χαζή, τι εννοούν αυτοί οι κύριοι Υπουργοί όταν λένε 60 ώρες εργασίας την εβδομάδα, ποιοι ήταν αυτοί, από ποιες χώρες, και γιατί πρέπει να γίνει αυτό; Πως θα ωφεληθεί ο εργαζόμενος δουλεύοντας 60 ώρες, πως θα ωφεληθεί η κοινωνία, και άλλα τέτοια που ας μην ξεχνάμε είναι από τα θεμελιώδη ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.

Τέλος πάντων, οι δημοκρατικές κοινωνίες της δύσης έχουν προοδεύσει, και τα μέλη τους ζουν υπό καθεστώς ευημερίας, γιατί πριν από αρκετά χρόνια, στις αρχές του αιώνα μάλιστα, διεκδίκησαν και κέρδισαν δικαιώματα που σήμερα μας έχουν φέρει σε αυτό το σημείο, και αποτελούμε παράδειγμα για τον μη αναπτυγμένο κόσμο.

Η Ευρώπη έχει καλώς θέσει τον πήχη ψηλά, και οι άλλες κοινωνίες προσπαθούν να φτάσουν στο δικό μας επίπεδο. Τι είδους πολιτική είναι αυτή, που λεει ότι για να γίνουμε ανταγωνιστικοί πρέπει να ρίξουμε το δικό μας επίπεδο, και να γίνουμε σαν τους σκλάβους της Ασίας; Ας βάλουμε τότε και τα παιδία μας να δουλεύουν από τα 12 όπως γινότανε τον 18ο αιώνα.

Και πάλι 60 ώρες την εβδομάδα, σε πενθήμερη εργασία, σημαίνει 12 ώρες την ημέρα και άλλες 8 ώρες ύπνου, σου μένουν 4 ώρες την ημέρα να φας, να πλυθείς, να καθαρίσεις το σπίτι σου, να μεγαλώσεις τα παιδία σου, και όλα τα άλλα. Και άντε να το κάνεις αραιά και που γιατί η δουλειά σου το απαιτεί, αλλά συνέχεια; να μου πείτε ποιος φυσιολογικός άνθρωπος το αντέχει αυτό, και να είναι και παραγωγικός και δημιουργικός ταυτόχρονα, να τον προσλάβω πάραυτα! Δεν κόβουμε τις βλακείες λεω εγώ, δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα της Ευρώπης αγαπητοί κύριου Υπουργοί, και αν δεν έχετε άλλες λύσεις κακός, κάκιστα είστε Υπουργοί, να πάτε όλοι σπίτια σας! Όσο για την Φάνη, μάλλον δεν κατάλαβε τι έλεγαν, και αποφάσισε να απόσχει για να είναι μέσα.

Το μέλλον της Ευρώπης, είναι ο Μεσαίωνας, μάλλον! Κάτι τέτοια κάνουν και τον πιο συντηρητικό άνθρωπο επαναστάτη.

Θέλω λοιπόν να σερβίρω σε αυτά τα «φρούτα» που πότε δεν έχουν δουλέψει στη ζωής τους – αυτός είναι ο κανόνας με τους πολιτικούς – κάτι ξινό, Λεμονάδα λοιπόν σήμερα. Καλοκαίρι έρχεται άλλωστε, και είναι πολύ ωραίο να έχουμε στο ψυγείο παγωμένη Λεμονάδα.

Λεμονάδα κερκυραϊκή, ή αλλιώς Τζιτζιμπίρα σπιτική

1/2 λίτρο χυμό λεμονιών, ανάλογα με το μέγεθος είναι 6-8 λεμόνια
ξύσμα απο ένα λεμόνι
1 κούπα ζάχαρη
1 ½ κούπα νερό
μία μικρή ρίζα τζίντζερ,
ανθρακούχο νερό ή σόδα για το σερβίρισμα
μαύρη ζάχαρη για το σερβίρισμα
φυλλαράκια δυόσμου για το σερβίρισμα

Καθαρίζετε το τζίντζερ, το ψιλοκόβετε και το πολτοποιείται στο μούλτι μαζί με λίγο ζεστό νερό (2-3 κουταλιές της σούπας). Τον πολτό τον περνάτε από ένα πολύ ψιλό σουρωτήρι του τσαγιού, ώστε πιέζοντάς το με ένα κουτάλι να πάρετε όλο το χυμό σε ένα φλιτζάνι, περίπου πρέπει να βγεί 1 με 1 1/2 κουταλία της σούπας. Σε μία κατσαρόλα φτιάχνετε ένα ελαφρύ σιρόπι, βράζοντας για 3-4 λεπτά το νερό με τη ζάχαρη. Σε άλλη κατσαρόλα έχετε βάλει το χυμό του λεμονιού, το ξύσμα, και μόλις πάρουν βράση προσθέτετε και το σιρόπι. Τα βράζετε όλα μαζί για 5-7 λεπτά. Στο τέλος, αφού κρυώσει τελείως προσθέτετε το χυμό από το τζίντζερ. Το φυλάτε σε γυάλινα μπουκάλια στο ψυγείο για 2 βδομάδες το πολύ. Όταν θέλετε να το σερβίρετε, βάζετε στο ποτήρι 1 κουταλιά της σούπας μαύρη ζάχαρη, προσθέστε παγάκια, γεμίστε το 1/3 του ποτηριού με λεμονάδα και συμπληρώστε με σόδα, ή ανθρακούχο νερό. Τέλος βάλτε και λίγα φύλλα δυόσμου και ανακατέψτε καλά. Μπορείτε βέβαια να προσθέσετε κανονικό κρύο νερό, και να παραλείψετε το τζίντζερ, άλλα δεν θα έχετε τζιτζιμπίρα, κανονική λεμονάδα θα έχετε. Αν σας φανεί πολύ ξινή προσθέστε λίγο ζάχαρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: