Ευρυτανία 2 και τελευταία.

Εκεί λοιπόν που ήμασταν στα βουνά, είχαμε και ραντεβού που με μεγάλο κόπο είχε κανονίσει η έρημη η Ντινα στην Αθήνα, μίας και ΟΛΟΙ ήταν πνιγμένοι στη δουλειά.

Πάμε λοιπόν στο Μεγάλο Χωριό, γνωστό τουριστικό προορισμό της περιοχής. Έχουμε τα ραντεβού μας, ωραία ωραία, και πάμε στο καφενείο του χωριού να πιούμε ένα καφεδάκι, όπου και βρίσκουμε μαζεμένους όλους τους «ξενοδόχους» της περιοχής που σκοτωνόντουσαν στην δουλειά πίνοντας τσίπουρα. Εκεί μας λένε απλά και κατ΄ άλλους λογικά, «τώρα δεν είναι ώρα για ραντεβού τώρα είναι ώρα για τσίπουρα, ελάτε το απόγευμα!». Κάγκελο η Πένυ. Καθόμασταν λοιπόν και περιμέναμε πότε οι κύριοι θα πιούνε τα τσίπουρα, πότε θα πάνε σπίτι τους, πότε θα κοιμηθούν πότε θα ξυπνήσουν, ώστε να τους δούμε την ώρα που θα έπιναν τον απογευματινό καφέ τους. Ωράριο εργασίας; 10:00 -11:30 το πρωί και 6:00-7:00 το απόγευμα!.

Κάποιος άλλος μας είπε ελάτε αύριο γιατί σήμερα τα «παιδιά» έχουν Ρεπό. Πηγαίναμε την επομένη και διαπιστώναμε ότι ήταν κλειστά γιατί τα «παιδία» ξεκουραζόντουσαν από το Ρεπό της προηγούμενης.

Ένας τρίτος μας έκλεισε ραντεβού και δεν ήρθε ποτέ και κάποιος άλλος ενώ είχαμε ραντεβού στης 10:00 και είχε πάει 10:30 μας είπε στο τηλέφωνο «Μα στις 10:00 δεν είπαμε; Ακριβώς και τώρα είναι 10:30, Ε καλά μωρέ κάντο στις 10:45 να είμαστε μέσα!!»

Τεράστια σχέση με την ώρα, τεράστια συνέπεια και βεβαίως επαγγελματισμό. Κατά τα άλλα εμείς οι Αθηναίοι, είμαστε πολύ αγχωμένοι και όλο τρέχουμε και βιαζόμαστε. Ενώ πρέπει να ακολουθούμε το δικό τους μοντέλο, κάθομαι, δεν κάνω τίποτα και παραπονιέμαι γιατί το κράτος δεν με βοηθάει, δεν με επιχορηγεί να κάνω την επιχείρηση μου δωρεάν με χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων κλπ. Επίσης το πακετάκι περιλαμβάνει και απειλές του τύπου, γιατί «αν δεν με βοηθήσετε τότε και εγώ θα έρθω στην Αθήνα!!» Έλα ρε μπουρτζόβλαχε, να σε δω αν θα μπορείς να κάνεις τα ίδια και εκεί, να μην δουλεύεις να μην παράγεις, και να κυκλοφορείς με Μερσεντές τελευταίο μοντέλο. Πολλά νεύρα σας λεω. Ένας μάλιστα, σχετικά νέος αλλά φυντάνι μας ειρωνεύτηκε κιόλας ότι δουλεύουμε πολύ λεει και αυτό δεν κάνει. Όλοι μας ζήταγαν λεφτά, όχι δάνεια, επιχορηγήσεις, τζάμπα χρήμα, αλλά αυτοί όχι να μην είναι σωστοί, να μην εργάζονται, να μην προσπαθούν να βρουν πελάτες να αυξήσουν τη δουλειά τους, όχι βέβαια, γιατί αυτό είναι δουλειά του κράτους!! Που τους πελάτες , λεει, τους στέλνει σε άλλα χωριά και όχι σε αυτόν. Όταν του είπα γιατί δεν κάνει διαφήμιση να προσελκύσει πελάτες μόνος του και περιμένει από το κράτος, μου είπε ότι πρέπει να βοηθηθεί τόσο αυτός όσο και όλοι οι άλλοι γιατί αλλιώς θα έρθει στην Αθήνα. Και εκεί απ΄ ότι καταλάβατε τρόμαξα και άλλαξα γνώμη με αυτό το τεράστιο επιχείρημα.

Βέβαια να πούμε και το αναγκαίο ότι δεν είναι όλη η επαρχία έτσι και μπλά μπλά. Προφανώς και δεν είναι όλοι έτσι, μιλάω όμως για αυτούς που γνώρισα.

Νηστεία λοιπόν και όπως σας εξήγησα χτες δεν έχω ιδέα από νηστίσιμα φαγάκια, αλλά το πρωί μου ήρθε μία ιδέα να σας γράψω μια συνταγή για ρεβυθοπίλαφο. Αυτό είναι πιάτο από την Μικρά Ασία, μάλλον αραβικό, εξαιρετικό για όσους αρέσουν τα ρεβίθια.

Ρεβιθοπίλαφο

250 γρ. Ρεβίθια
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κούπα ρύζι καρολίνα, ή για ρυζότο, που βράζει σε 20 λεπτά
½ κούπα ελαιόλαδο
½ κούπα χυμό ντομάτας
αλατοπίπερο

Μουσκεύουμε τα ρεβίθια σε χλιαρό νερό από το προηγούμενο βράδυ, τα ξεπλένουμε με χλιαρό νερό και τα βάζουμε σε κατσαρόλα με χλιαρό νερό να βράσουν. Προσθέτουμε το κρεμμύδι, τα αλατοπίπερα, την ντομάτα, και το μισό λάδι και τα αφήνουμε να βράσουν. Συνήθως θέλουν πάνω από μία ώρα, ανάλογα τα ρεβίθια βέβαια, αλλά γενικώς βράζουν δύσκολα. Καλό είναι να μην τα κολυμπήσουμε σε νερό από την αρχή αλλά να είμαστε λίγο συντηρητικοί στα υγρά, βάζοντας στην αρχή μόνο 1 λίτρο νερό και προσθέτοντας όταν χρειάζεται. Όταν βράσουν προσθέτουμε το ρύζι, που το βράζουμε μαζί με τα ρεβίθια για 20 λεπτά. Προσθέτουμε νερό μιας και 1 κούπα ρύζι θέλει 2 κούπες υγρό, καλό είναι όμως να προσθέτουμε το νερό λίγο λίγο, όπως στο ριζότο ώστε στο τέλος να μην μας γίνει το φαγάκι σούπα. Λίγα λεπτά πριν το τέλος προσθέτουμε και το υπόλοιπο λάδι και αν σας αρέσει η γεύση λίγο φρέσκο δενδρολίβανο. Σερβίρετε ζεστό, και μπορείτε βέβαια να το κάνετε και λεμονάτο αν δεν βάλετε χυμό ντομάτας και προσθέσετε λεμόνι.

Καλή νηστεία.