Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Ρουμανία.

Μόλις έφτασα στο γραφείο μας στο Βουκουρέστι. Τους τελευταίους 3 μήνες το ανακαινίζουμε και σήμερα ήρθα με την εντύπωση ότι θα μπω σε ένα νέο, καθαρό χώρο, μιας και μου είχαν πει ότι η ανακαίνιση τελείωσε. Η αλήθεια είναι ότι τα χτισίματα τελείωσαν, αλλά το γραφείο απέχει πολύ από το να είναι ... γραφείο.

Δεν πετάνε τίποτα, αρχεία και φάκελοι από την επανάσταση του ΄21 είναι παντού, σπασμένες καρέκλες και αρχαία γραφεία, είναι τοποθετημένα ευλαβικά σε ένα από τα δωμάτια και περιμένουμε κάποιο μουσείο να μας τα ζητήσει!

Πετάξτε τα όλα, τους είπα.
Τρόμαξαν!
Μα μπορεί να τα χρειαστούμε, μου λεει ο Μαριάν ο οδηγός του γραφείου.
Τι να χρειαστούμε; τις παλιές σπασμένες καρέκλες ή παλιά φαξ όπου και τα γράμματα πλέον έχουν σβηστεί στο ξηρογραφικό χαρτί. Τι να πώ, δεν μπορώ να καταλάβω την μανία ορισμένων ανθρώπων να μην πετάνε τίποτα.
Να μιλήσεις με τον κύριο Ιλιεσκου (τον γηραιό πρώην διευθυντή του γραφείου) μου λένε. Άντε και να μιλήσω ...

- Κριστιάν τι κάνεις;
- ... μπλα μπλα μπλα - μισή ώρα ανασκόπηση όλων των προβλημάτων υγείας που έχει για πολλοστή φορά
- Ακου Κρίστι, λεω να πετάξω αυτά και εκείνα ....
- Οχι θα τα χρειαστούμε!
- Τι θα χρειαστούμε βρε παιδάκι μου τις προσφορές που κάναμε το 1994;
- Ναι να αντιγράψουμε τις μεθοδολογίες ...
- Μα Κριστι αν το 2008 αντιγράφουμε μεθοδολογίες του 1994 καήκαμε όχι σύμβαση δεν θα πάρουμε, ούτε τον οίκτο τους δεν θα πάρουμε.
- Τότε να κρατήσουμε τα σχέδια από τη προσφορά των νοσοκομείων. Μόνο τα σχέδια.
- Μα Κριστι αυτή ήταν προσφορά του 1998 και το ποιο πιθανό είναι ότι τα νοσοκομεία αυτά δεν υπάρχουν πλέον. Και στο κάτω κάτω της γραφής τι να τα κάνουμε τα σχέδια;;;;;
- ;;;; άνθρωποι ήμαστε μπορεί και να μας χρειαστούν!!!

Τι να πω και εγώ ο άνθρωπος, για να τον ηρεμήσω που θα πέταγα πράγματα, του υποσχέθηκα να κρατήσω τα σχέδια με αντάλλαγμα να πετάξω όλα τα παλιά και σπασμένα έπιπλα.

Αυτά λοιπόν τα νέα μας από τη Ρουμανία, ωραία περνάμε εδώ απ΄ ότι καταλαβαίνετε.

Ας πάμε τώρα στη συνταγή μας. Το σκεφτόμουνα στο αεροπλάνο τι συνταγή να σας γράψω και θυμήθηκα το χταπόδι που το κάνουμε τόσο εύκολα στην Αίγινα. Ξέρω ότι σας αρέσει πολύ και πολλές φορές με έχετε ρωτήσει πως το κάνουμε.


Χταπόδι τηγανιτό

1 μέτριο χταποδάκι,
Ελαιόλαδο,
Ξύδι,
Ρίγανη και θυμάρι

Καθαρίστε το χταποδάκι και σιγοβράστε το σε μία κατσαρόλα με 1 ποτήρι νερό. Θέλει περίπου 45 λεπτά βράσιμο μέχρι να μαλακώσει αρκετά αλλά να μην λιώσει κιόλας. Το σουρώνουμε και κρατάμε ¼ του ποτηριού από το ζωμό. Κόβουμε τα πόδια από το χταποδάκι. Σε ένα τηγάνι, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο, και προσθέτουμε τα πόδια του χταποδιού και το χυμό. Αφήνουμε το χταπόδι να τηγανιστεί και να ενωθούν τα υγρά του. Ρίχνουμε ξερή ρίγανη και το φρέσκο θυμάρι αν έχουμε. Και το δενδρολίβανο του πάει πάρα πολύ. Όταν απορροφηθεί όλο το υγρό και το χταπόδι πλέον τηγανίζετε και κολλάει στο τηγάνι, το σβήνουμε με το ξύδι και καπακώνουμε το τηγάνι ώστε να μην εξατμιστεί αμέσως το ξύδι, αλλά να παραμείνει στο τηγάνι και να καραμελώσει το χταπόδι. Το βγάζουμε και το σερβίρουμε. Είναι πολύ ωραίο και ζεστό και κρύο. Αλάτι δεν βάζουμε συνήθως, ανάλογα το χταπόδι αλλά για καλό και για κακό δοκιμάστε και αν νομίζετε ότι θέλει, τότε αλατίστε.

Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να κάνετε το χταπόδι κρασάτο, μόνο που στο τηγάνι θα προσθέσετε και ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο και αντί για ξύδι θα το σβήσετε με λευκό ξηρό κρασί.

Το χταπόδι γίνετε πολύ ωραίο και στο φούρνο τυλιγμένο σε λαδόχαρτο. Ομοίως όμως καλό είναι να το βράσετε λιγάκι, κανα μισάωρο καλά θα είναι, και να προσθέσετε στο λαδόχαρτο, κρεμμύδι ψιλοκομμένο, δαφνόφυλλα, λίγο κάπαρη και κρασί λευκό. Ψήστε το για 30 λεπτά σε δυνατό φούρνο.

Έχω άπειρες συνταγές για χταπόδια, μιας και στο σπίτι μου πάντα υπήρχαν χταπόδια που έπιανε ο πατέρας μου με ψαροντούφεκο. Το κλασσικό χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι ήταν το καλοκαίρι μόνιμο φαγητό στο σπίτι μας. Δυστυχώς τα χταπόδια δεν είναι πλέον τόσα πολλά και αυτά των σούπερ μάρκετ καμία σχέση δεν έχουν με εκείνα τα παλιά που ήξερα από μικρή. Τώρα μπορεί να ακούγομαι γριά, σαν τη γιαγιά μου ένα πράγμα που καμία ντομάτα δεν της άρεσε, αλλά όπως και να το κάνουμε, η γεύση των υλικών έχει αλλάξει.

Σας προτείνω όμως να φτιάχνετε χταπόδια σπίτι σας είναι, εύκολο φαγητό, χωρίς πολλά λίπη και θερμίδες και μπορείτε να το μαγειρέψετε με δεκάδες τρόπους. Πρέπει να υπερβείτε το κλισέ του ψητού λάστιχου ή της βραστής τσίχλας που μας σερβίρουν συνήθως, και να μαγειρέψετε χταποδάκια, με πρωτότυπο και δημιουργικό τρόπο. Θα σας αρέσουν.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΣΑΣ ΕΙΠΕ Η ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΤΗΓΑΝΙ ΜΕΤΑ ΜΕΝΕΙ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΚΑΦΕΜΩΒ. ΤΙ ΞΙΔΙΑ, ΤΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ ΣΟΥΠΕΡΤΡΟΥΠΕΡ, ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ.ΤΕΛΟΣ.
ΥΓ.ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ. ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΕΖΕΣ.
ΙΦ