Χαμός

Σήμερις γίνετε ο κακός χαμός! Από την Παρασκευή δηλαδή γίνετε χαμός.

Θα σας περιγράψω τις μέρες από την Παρασκευή, και θα δείτε τι εννοώ.

Παρασκευή, γάμος Πένυς. Από το πρωί στο γραφείο, αρκετά πράγματα να γίνουν, μέχρι το μεσημέρι. Τρέξιμο να τα προλάβουμε όλα, ώστε στις 2:00 να φύγω για το κομμωτήριο. Είχαμε και έλεγχο ISO. Με την ψυχή στο στόμα, τρεχάλα για το κομμωτήριο. Βαφή, ίσιωμα, μανικιούρ, πεντικιούρ, στις 6:00 τρεχάλα για το σπίτι. Βάψιμο, αποτυχημένη απόπειρα ντυσίματος, μίας και η καταπληκτική εξώπλατη μπλούζα που οι πωλήτριες με έπεισαν να αγοράσω ήθελε και αντίστοιχο σουτιέν που δεν είχα βρει πουθενά. Έτρεχε η Φιφή σε μαγαζιά του κέντρου να βρει το σουτιέν χωρίς πλάτη. Το βρήκε, ήρθε σπίτι στις 6:30, ντύνομαι. Στις 7:00 φεύγω από το σπίτι, στο δρόμο, οδηγώντας, μου βγαίνει το φοβερό σουτιέν, γυρίζω σπίτι. Δεύτερη προσπάθεια με άλλο σουτιέν αυτή τη φορά. Μία από τα ίδια, πάλι στο δρόμο, πάλι οδηγώντας, πάλι γυρίζω σπίτι. Αυτή τη φορά αλλάζω μπλούζα, άκλαυτα τα 250 ευρώ του σούπερ μοντέλου! και άλλα τόσα για σουτιέν!

Καθυστερημένη στο ραντεβού, αλλά στην ώρα μας στο γάμο. Βροχή, άκλαυτο το ίσιωμα – χτένισμα - κότσος καλλιτεχνικός. Νεύρα!

Τέλειος γάμος, κούκλα η Πένυ. Τρεχάλα να φύγουμε να βρούμε να παρκάρουμε στο Κολωνάκι, πριν πλακώσουν όλοι οι καλεσμένοι. Βρήκαμε εύκολα πάρκιν. Ασανσέρ δεν βρίσκουμε να ανέβουμε από τα 12 υπόγεια του πάρκιν, στον 6ο όροφο που γίνετε το πάρτι! Ανεβαίνουμε.

Τέλεια. Η πιο όμορφη θέα της Αθήνας! Από την κορυφή του Λυκαβηττού θες να πιάσεις την φωτισμένη Ακρόπολη. Υπέροχη μουσική, θεά η Πένυ! Δεν την έχω ξαναδεί τόσο χαρούμενη. Ρακές παντού σε κάθε τραπέζι. Φόρος τιμής στην μάνα κρήτη. Με τη σειρά πονάνε τα χέρια μου, η κοιλιά μου, η μέση μου, τα γόνατά μου, λόγω προγραμματισμένης μηνιαίας ορμονικής διαταραχής που συμβαίνει σε όλες τις γυναίκες συνήθως όταν δεν πρέπει.

Ρακές, ρακές, ρακές. Αναπάντητες κλήσεις, 12 αναπάντητες κλήσεις, και μερικά μηνύματα. Είναι 11 το βράδυ. Κόπηκαν τα γόνατα! «Η μαμά πέθανε. Μιρέλλα», έλεγε το μήνυμα. Πάει η Μαρίνα! Δάκρυα, έτσι είναι η ζωή. Το περιμέναμε, αλλά η απώλεια είναι πάντα απώλεια. «Ο Γρηγόρης είναι καλά, ..., να πάτε στην Κρήτη, δεν ξέρουμε για την κηδεία αλλά στην Κρήτη να πάτε, δεν το συζητώ!». Οι αγαπημένες μου οι δίδυμες.

Έχει πάει 2 η ώρα, να φύγουμε, η πτήση είναι στις 5:30. Γωγούλα θα περάσω να σας πάρω στις 4:00.

Όχι ύπνος, βαλίτσα, ρίξε μέσα ότι βρεις, μπανάκι για χαλάρωση, λίγο φτιάξιμο στον κατεστραμμένο κότσο, ένα τσαγάκι για το στομάχι. Πήγε 3:45.

Αεροδρόμιο Χανίων, 6:30 το πρωί. Ανατολή, υπέροχα. Το στομάχι γουργουρίζει, πεινάσαμε! Αναμονή για το νοικιασμένο αυτοκίνητο. Άδειο το Ξενοδοχείο, μόνοι μας θα είμαστε. Όμορφη η θέα από το δωμάτιο, η θάλασσα χάνετε μέσα στα μαύρα σύννεφα. Πρωινό με ομελέτες. Μελέτη προγράμματος σπα! Απογευματινό ραντεβού για χαμάμ, και υδρομασάζ. Ρακές, με μεζεδάκι, μπροστά στην πισίνα κάτω από τη βροχή. Ρακές, ρακές, ρακές, και καντήλες ο Βαγγέλης από το πιτσίλισμα της βροχής. Ύπνος.

Το χαμάμ είναι υπέροχο! Μαρμάρινα δωμάτια, τούρκικης αισθητικής, όσο πιο μέσα μπαίνεις τόσο πιο ζεστά. Δροσερό το υδρομασάζ, με θαλασσινό νερό, σε πισίνα λαβύρινθο που σε διαφορετικά σημεία εκτοξεύεται με διαφορετική πίεση. Η απόλυτη χαλάρωση! Η απόλυτη πείνα! Στο παλιό λιμάνι σε γνωστή ταβέρνα με ντόπια κουζίνα, το μπλόκ του γκαρσονιού τελείωσε με την παραγγελία μας. Ρακές, ρακές, ρακές και αχινοσαλάτα, και ντολμάδες και μπουρέκια και χανιώτικη τούρτα και ντάκους και σουπιές και σταμναγγάθια και ξεκοίλιασμα!!!

Υπνος, ύπνος, ύπνος, μετά από 40 ώρες, ύπνος!

Πρωινό και ένα παιχνίδι μπιλιάρδο! Η σοκολάτα για την «ενυδατική περιτύλιξη με σοκολάτα» ετοιμάζεται. Η σάουνα έχει μπει από το πρωί στη πρίζα. «Αυτό το Σαββατοκύριακο με γλίτωσε από το εγκεφαλικό!» μου λεει ο Μιχάλης λίγο πριν μπει στα ειδικά δωματιάκια για το μασάζ του.

Τυλιγμένη με τη σοκολάτα και σκεπασμένη με αλουμινένια ισοθερμική κουβέρτα αισθάνομαι σαν Ιον αμύγδάλου. Το μασάζ με βούτυρο σοκολάτας δίνει την χαριστική βολή στα άλατα του αυχένα μου. Το δέρμα μου είναι πολύ μαλακό! Και οι βλεφαρίδες τεράστιες μετά την ειδική βαφή που τους κάναμε. Τελικά μήπως είμαι όμορφη;

Ρακές, ρακές, ρακές, ότι πρέπει μετά τα χαλαρωτικά κόλπα, ώστε να επαναφέρουμε τον οργανισμό μας στην απόλυτη τοξίνωση που γνωρίζει καλά. Καφές εφημερίδες και κουβεντούλα με Βαγγέλη. Η Μαρίνα παρούσα στη συζήτηση, και οι δίδυμες, προσπαθούσαμε να διασκεδάσουμε τις τύψεις που δεν θα πάμε στην κηδεία.

Αναχώρηση για παλιά πόλη με ένα σκασμό συστάσεις για φαγητό από τους υπάλληλους του ξενοδοχείου, που ως γνωστών ασχολιόντουσαν μόνο με εμάς! (10 πελάτες είχε το ξενοδοχείο όλους και όλους, εμείς όμως ακουγόμασταν καλά!).

Η παλιά πόλη μύριζε υπέροχα στη βροχή. Το Ταμάμ φίσκα με ξένους, κάνουμε κράτηση για αργότερα. Σήμερα θα πιούμε κρασί, αποφασίζει ο Μιχάλης, έτσι για αποτοξίνωση από τις πολλές ρακές. Μετά από 2,5 λίτρα κρασί, και αφού το μαγαζί είχε αδειάσει, αρχίζουμε το τραγούδι, τα πάντα, μα τα πάντα, Ξυλούρη, Χατζιδάκι, Λοϊζο! Πότε θα κάνει ξαστεριά ! .... να κατεβώ τον ομαλό! .... απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο .... ο γέρο νέγρο Τζίμ ... κάτι άστραψε κάτι σαν φλασάκι ... ρακές, ρακές, ρακές, ... η ντίρλα αρχίζει ...

Πάμε στα Λυράκια, ... που να τρέχουμε τώρα .... πάμε στα Λυράκια λεω! .... καλά άντε πάμε αλλά για λίγο....

Λυράκια, παλιές αποθήκες, η απόλυτη ντακατάνς, σαν καφενείο επαρχιακού σιδηροδρομικού σταθμού. Μία λύρα και ένα λαούτο, νεαροί, ψιλογρατζούναγαν παρά έπαιζαν. Το μαγαζί γεμάτο λογιών λογιών ξένους, μία παρέα Κρητικών, δύο μαυροπουκαμισάδες και ένα ζευγάρι εντυπωσιακό, Ελληνίδα με Ιταλό βγαλμένοι και οι δύο από περιοδικό μόδας.

Γκαρσόνι, όλα τα λεφτά! Ανω των 50, η όποια γειτνίαση ήθελε ντετόλ μετά. Το ένα μάτι κοίταζε το Μιχάλη και το άλλο τη Φιφή (κάθονταν διαγώνια). Ρακόμελο και τσίπουρο. Μεζες ... ντολμαδάκι ζαναέ και σβάν! Χοροί, χοροί, χοροί, πεντοζάλια, ξένοι, έλληνες. Η Γωγούλα όρθια να κερνάει τους οργανοπαίχτες, παραγγελιά... η μικροπαντρεμένη ... τραγουδάγαμε δυνατά και παράφωνα ... ο Βαγγέλης με κλειστά μάτια έδινε το τέμπο, μόνο αυτός ήξερε όλα τα λόγια.... νεκρική σιγή στο μαγαζί ... να τραγουδήσουν τα παιδιά ...το χειροκρότημα!

Πολύ το αλκοόλ, μεγάλη η ντίρλα. «Θα πάω στους μαυροπουκαμισάδες», κάτσε κάτω ρε Γωγώ θα γίνει φονικό!

Απολογισμός της ημέρας; 2,5 λιτρα κρασί και 3,5 λίτρα ρακί (από τη δυνατή!). Το να οδηγήσω πίσω στο ξενοδοχείο – ως η μόνη ξεμέθυστη – ήταν εύκολο, το να τους βγάλω και τους 4 από το αυτοκίνητο και να τους πάω στα δωμάτια ήταν μάλλον άθλος! Μέχρι να αδειάσουν τα στομάχια όλων, που να κοιμηθώ!

Το πρωί, ξυπνήσανε, ήπιανε ένα καφέ, και ξανά πάλι ύπνος. Το μεσημεράκι γίνονται και οι μεγάλες δηλώσεις, «εγώ θα ξαναπιώ ρακί το 2018»! Κανονίζουμε τρίτη σειρά «χαλαρωτικών δραστηριοτήτων», μπας και καθαρίσει ο οργανισμός λίγο από το πολύ αλκοόλ! Σάουνα, μασάζ, τζακούζι, πισίνα! Ήλιος όμορφος και ζεστός! Να φαμε κάτι στέρεο να γίνει το στομάχι. Πάμε σε βουνό, μιας και η θάλασσα κουνιέται. Στάκα με αυγά! Η χοληστερίνη σε συμπυκνωμένη μορφή. Έτσι είναι στην Κρήτη όλα είναι στον υπερθετικό βαθμό. Το κρασί ούτε και το μυρίσαμε, τα κερασμένα τσίπουρα αραδιάστηκαν μπροστά μου. Τα ήπια βέβαια.

Τηλεφωνική ενημέρωση για εξετάσεις αίματος, όλα παιδικά! Πως και εγώ με 50 κιλά παραπάνω από τον Βαγγέλη δεν έχω τίποτα και ο μικρός έχει χοληστερίνη;

Αναχώρηση, απόγευμα με καφεδιές στους καναπέδες του λόμπι, τα μάτια των αγοριών είναι υπέροχα μπλε. Τι όμορφοι που είναι και οι δυο τους! τι υπέροχο να σε κοιτάνε αυτά τα μοναδικά μπλε μάτια;

Γυρνάμε από την Κρήτη, σαν την τρελή χαρά, μετά από τα χαλαρωτικά μας, τις ντίρλες μας, την ομορφιά γύρω μας! Για 3 μέρες ζούσαμε σε άλλο κόσμο, τον δικό μας κόσμο!

Με τη προσγείωση, χτυπάει το κινητό του Μισέλ. Από την εφημερίδα, αλλάζουν πρώτη σελίδα, καταρρέει η Γουόλ Στρήτ! Παγκόσμιο κραχ!

Χαμός!!!!